[STELLING] Verstandelijk gehandicapten in instellingen verwaarlozing?

Is het verwaarlozing als men (bijvoorbeeld ouders) hun verstandelijk gehandicapte kind in een instelling plaatst?

ligt er aan hoe de gehandicapte er aan toe is denk ik

Ehm, dan als een voorbeeldje: een meisje dat licht-verstandelijk gehandicapt is.
En als je het dan wel verwaarlozing vindt, waarom wel?(of waarom niet?)

je moet hier wel een precies voorbeeld geven... want als de ouders geestelijk of fysiek of finacieel het kind niet meer aankunnen en daarom proffesionele hulp moeten geven vind ik het geen verwaardlozing

Ligt eraan. Tegenwoordig werken vaak beide ouders, en het is niet mogenlijk om constant bij zo'n kind te blijven. En daar komt nog bij dat ze bij zo'n instelling ervaring hebben met gehandicapte kinderen. en ze worden de hele dag door bezig gehouden.

Tuurlijk niet, je kunt niet van mensen verwachten dat ze tot hun dood voor een gehandicapte blijven zorgen. En als je ze in een inrichting dumpt kan je ook meer aandacht aan andere dingen besteden. En hoef je niet altijd rekening te houden met dat ene kind.
Zelf ken ik meerdere mensen met een gehandicapt zusje/broertje, en volgens hun is het moeilijkste dat er altijd alles om dat ene kind draait. (teminste dat zeggen hun).

Tja...en ik heb zelf iets van een spuitje ofzo, want die gasten kunnen niet voor zichzelf zorgen, maar dat mag niet volgens de wet, dus dit is dan ook wel een goed alternatief.

Ik vind jou bewoording een beetje hard
''als je ze in een inrichting dumpt''

Ik heb een oom die in een tehuis zit , en dat is omdat er thuis neit voor hem gezorgd kon worden , en omdat het voor hem veel beter zou zijn om met ''soortgenootjes'' te leven en professionele hulp zou hebben.

Ik vind het dus geen verwaarlozing , in de meeste gevallen moet het gewoon , omdat het anders alleen maar nadelig is voor het kind.

En hoe erg de gehandicapte er aan toe is , als de ouders het niet aankunnen , ookal is hij/zij heel licht ghandicapt , is het beter voor iedereen als het kind in een tehuis komt.

lijkt me geen verwaarlozing. van plaatsing in een instelling is meestal sprake als de ouders/verzorgers de situatie gewoon niet meer goed aankunnen lijkt mij, vooral emotioneel. dus dan is dat toch het beste voor iedereen? en idd, zo voorkom je dat andere relaties verwaarloosd worden. het is wel waar, in een gezin met een gehandicapt kind krijgt dat kind toch de meeste aandacht.
en trouwens als je kind in een instelling zit betekent het nog niet dat die helemaal afgesloten is van de familie ofzo, die zijn heus nog wel met hem/haar begaan

Lijkt me geen verwaarlozing.
Als jij het kind de mogelijkheid niet kan geven om alle aandacht en alle zorgen te geven dat het vraagt, dan moet er een andere oplossing gezocht worden. Als dat nu de enige oplossing is die overblijft, moet je ze nemen denk ik.
Volgens mij moet het voor ouders ook wel moeilijk zijn om hun kind in zo'n instelling te stoppen hoor. Volgens mij ga je het -of het nu gehandicapt is of niet- toch altijd missen rondom je. Ik zou het in dit geval niet als verwaarlozing zien... :)

als je zelf niet goed voor je kind kan zorgen kan je dat ook verwaarlozing noemen omdat het kind niet de zorg krijgt die het nodig heeft dus het kind naar een instelling doen is dus in sommige gevallen een vooruitgang voor het kind

:?

zij ziet die mensen het liefst dood, want ze kunnen niet functioneren aldus haar..
dat heeft ze hier op het forum al eens eerder weergegeven..

ik laat de verdere interpretatie omtrent haar mening maar aan jou over...