Onbegrijpelijk onbegrepen, snap je?

Vergeef me dat ik schreeuw om wat niks uitmaakt
en dat ik zwijg over mijn gevoel
dat ik woorden ongeroerd laat
als je vraagt wat ik bedoel

En vergeet de momenten dat ik loog
dat ik je wat vergat te zeggen
dat je vervreemd was van mijn woorden
en ik het probeerde uit te leggen

En het spijt me dat ik soms, wat onbegrepen ben
dat ik me aanstel over kleine dingen
en het leven nog niet ken

Maar het allermeest heb ik nog spijt
van de dingen die ik niet wil doen

Dat mijn verdriet nog steeds niet slijt
en ik nooit meer zo zal zijn als toen




Sjow. Dat was um :yes:

epic.

Ik opende dit topic
met een enkele klik
ik las wat wortel poste
en toen kwam er een varken met een lange snuit
en nu is het uit..fzu.

ot,mooi.:yes:

En nu nog een keer.
Wat is epic?

Iets groots.

Je raad mijn achternaam nooit.
Nu je over dat koekje begint. :')

Sluit deze maar hoor. :|

Danku. :)

Om toch nog even terug te komen op dit gedicht.
Na het nog een keer te lezen moet ik echt zeggen dat dit echt mooi is wortel,dat meen ik.:yes:

Jij ragt ook mijn topique naar de klote?

Hoe heb je dat zo ineens verzonnen?

lijkt meer op real life inspiratie.

Is het ook volgens mij.

Dankje Ic dat je nog reageert. :love:

't Is inderdaad eigen beleving.
Om de kleine dingen ga ik schreeuwen, omdat ik snel geraakt ben de laatste tijd. Ik zwijg over wat ik eigenlijk voel, omdat het toch maar negatieve gevoelens zijn, en ik niet wil dat mensen zich zorgen maken.

En ik vergeet veel dingen, omdat mijn hoofd er gewoon niet bij is. Dan lieg ik, wat niet mijn intentie is. Veel mensen snappen ook mijn gevoelens niet.

En ik heb spijt dat ik me soms aanstel, want dat krijg ik regelmatig te horen van mensen die denken dat ze grappig zijn. En niet zozeer aanstellen over 'ah mijn haar zit niet goed', maar om serieuze dingen. Maar dat is ook al niet goed voor hen. En het leven ken ik nog niet, want hee, wat kan ik nou weten met mijn bijna 16 jaar?

En die laatste 2 heb ik te horen gekregen van mijn psych. Er gaan mensen dood en daardoor ben ik veranderd.
Helaas.



Naja, dat was zo'n beetje de uitleg denk ik. Weet eigenlijk niet of het jullie boeit.

hm

Nu ik hem snap is 'ie best wel goed.:yes:

Mooi gedicht worteltje.. Het lijkt een beetje op mijn leven :o

Ik denk dat iedereen zich er wel ergens in kan vinden.:yes:
Ik en doosj toch.

Dat is met alles zo denk ik :) Als je het leest, slaat het vaak automatisch op je eigen ervaringen. En dank jullie wel.

Nou, je probeert je te identificeren, maar dat lukt niet altijd.

Alexander had me gisteren neergehaald met een tekst van hem.:+
En na dat hij me neerhaalde stampte hij me nog eens een paar keer in men kruis.Zo hard voelde ik me verbonden met zen tekst.:')

Soms ook wel, zoals Doosje nu heeft zegt ze. :yes:
En wat ik nu geschreven heb, niet perse te koppelen is aan MIJN ervaring ( mensen verliezen en opt randje van een diep dal staan, zo te zeggen).

Nice.

Dankje. :)