PDA

Bekijk de volledige versie : lonely


mirre
8 April 2002, 20:18
vinden jullie ook niet dat je hier in deze wereld fucking lonely bent, ik heb het weet niet wat meegemaakt, maar niemand weet het gewoon, niemand weet gewoon wie ik echt ben, zelfs m'n ouders en broers niet, niemand kent mij echt, alleen een leraar, maar wat de fuck heb je daar aan, het blijft altijd een leraar, hij kan er nooit echt voor me zijn, als ik problemen heb kan ik hem om advies vragen, maar echt persoonlijk kunne we niet worden, en als ik het aan een vriendin vertel, dan zijn ze allemaal stil en zeggen ze niets meer, om vervolgens over iets anders te gaan praten en het er nooit meer over te hebben. ik blijf er altijd alleen mee zitten, ik heb geen schouder om me heen om eens tegen te leunen, moet me altijd sterk houden, het enige wat ik doe is doorgaan met ademhalen en door gaan met leven, maar wat heeft het in hemelsnaam voor zin.
ik heb geen vader en geen moeder(althans niet iemand die er voor me is) geen familie krijg geen liefde en als ik het krijg, krijg ik het alleen op verkeerd manieren.
Wat heeft het in godsnaam allemaal voor zin.....

moucie
10 April 2002, 18:14
weet je dat vind ik nu ook.
ik weet precies hoe jij je voelt, ik zit namelijk met het zelfde.
nu bijvoorbeeld ook, een vriend van me is gestorven en ik heb niemand waar ik me verhaal tegen kan doen, niemand om bij uit te huilen, niemand
het doet zoveel pijn, bij mijn ouders kan ik niet terecht dat is altijd zo geweest en dat zal altijd zo blijven.
Soms vraag ik me wel eens af waarom ik eigenlijk leef, ik bedoel er geeft toch niemand om me, als ze dat wel deden dan was er nu iemand die er voor me was.
ik weet het, het doet zo'n pijn dat kun je niemand uitleggen die dat niet door maakt.

PIJN is wat ik iedere dag voel dag in dag uit.
jaar in jaar uit
maar voor hoe lang nog???

mirre
11 April 2002, 21:08
ja idd (thanx voor jullie reacties)

je blijft er gewoon tegenaan lopen, je wilt graag meer/dieper contact met iemand en dan doe je hardstikke veel moeite om dat contact te "creeeren" en dan zet je een stap, maar ze reageren er niet op, het blijft aan de andere kant stil, je wilt er voor een ander zijn, je luisterd naar zijn verhaal, maar je krijgt er niets voor terug, als je jouw verhaal wilt vertellen, dan luisteren ze niet, en vervolgens neem je geen stappen meer en blijf je met al je problemen alleen zitten.

en dan zijn er psychologen, maatschappelijk werkers leraren(weet ik wie nog meer), die wel naar je luisteren, waar je verhaal tegen "kwijt" kan, maar zij kunnen nooit die schouder voor je zijn dus heb je eigenlijk maar weinig aan hun.

conclusie je blijft aleen zitten

p.s. als iemand hoe je dat moet veranderen..please help.

Ti_Mu84
11 April 2002, 21:18
ik praat nooit met iemand over mijn problemen, niemand weet er wat van... het zijn toch niet voor niets MIJN problemen?

MrOizo
16 June 2002, 05:24
Originally posted by mirre
vinden jullie ook niet dat je hier in deze wereld fucking lonely bent, ik heb het weet niet wat meegemaakt, maar niemand weet het gewoon, niemand weet gewoon wie ik echt ben, zelfs m'n ouders en broers niet, niemand kent mij echt, alleen een leraar, maar wat de fuck heb je daar aan, het blijft altijd een leraar, hij kan er nooit echt voor me zijn, als ik problemen heb kan ik hem om advies vragen, maar echt persoonlijk kunne we niet worden, en als ik het aan een vriendin vertel, dan zijn ze allemaal stil en zeggen ze niets meer, om vervolgens over iets anders te gaan praten en het er nooit meer over te hebben. ik blijf er altijd alleen mee zitten, ik heb geen schouder om me heen om eens tegen te leunen, moet me altijd sterk houden, het enige wat ik doe is doorgaan met ademhalen en door gaan met leven, maar wat heeft het in hemelsnaam voor zin.
ik heb geen vader en geen moeder(althans niet iemand die er voor me is) geen familie krijg geen liefde en als ik het krijg, krijg ik het alleen op verkeerd manieren.
Wat heeft het in godsnaam allemaal voor zin.....
Hmja kijk er zijn grote verschillen het leven is opzich net als het weer zo veranderlijk dus het kan zijn dat je in een bui zit, kan ook een lange depressie zijn waarna de zon weer zal schijnen...
De gevoelens die je beschrijft komt me verder bekend voor, toch zal ik je aanraden af te wachten tot een beter leven (beter weer)
ondertusse is het inderdaad vreselijk moeilijk als je zo koud en eenzaam gevoel hebt en die zal je moeten proberen te verwarmen met contakten met de juiste mensen. Zo teer ik ook voorloopig door.

Sterkte:)

Aristootjuh
16 June 2002, 18:03
Originally posted by Ti_Mu84
ik praat nooit met iemand over mijn problemen, niemand weet er wat van... het zijn toch niet voor niets MIJN problemen?

Thats true, vaak wil ik mensen ook nie belasten met mijn problemen.. Maar daarom mag iemand je wel helpen om het te verwerken.

I'm blessed met een super goeie vriendin. Ik heb nog nooit zo'n mens ontmoet als haar, zij denkt en doet precies zoals mij.

Als ik ziek ben, depri ben of iets anderz, is zij de enige die het merkt én me weer opvrolijkt. Ik moest gewoon janken toen ze me een x binnen 5 minuten had opgevrolijkt; das nog nooit iemand gelukt, zelfs mijn ex- hartsvriendin niet!

Sorry, ik help je niet echt met dit verhaal maar ik kan heel goed begrijpen wat je doormaakt want ik heb precies hetzelfde gehad.. Veel sterkte!

Foetsy
16 June 2002, 19:41
gvd, waarom heeft iedereen hier vrienden en vriendinnen die steun 'providen'.

klootzak
16 June 2002, 22:46
i]Originally posted by mirre [/i]
]vinden jullie ook niet dat je hier in deze wereld fucking lonely bent, ik heb het weet niet wat meegemaakt, maar niemand weet het gewoon, niemand weet gewoon wie ik echt ben, zelfs m'n ouders en broers niet, niemand kent mij echt,
-->> ken jij jezelf wel ? wie jou kent is niet belangrijk dat jij jezelf kent wel.


alleen een leraar, maar wat de fuck heb je daar aan, het blijft altijd een leraar, hij kan er nooit echt voor me zijn, als ik problemen heb kan ik hem om advies vragen, maar echt persoonlijk kunne we niet worden
-->> wat bedoel je daar dan mee idd, hij geeft je advies, waaruit jij hopelijk verder kan.

, en als ik het aan een vriendin vertel, dan zijn ze allemaal stil en zeggen ze niets meer, om vervolgens over iets anders te gaan praten en het er nooit meer over te hebben.
-->> oftewel het intresseert ze geen fuck of ze willen er geen intresse voor tonen.

ik blijf er altijd alleen mee zitten, ik heb geen schouder om me heen om eens tegen te leunen, moet me altijd sterk houden, het enige wat ik doe is doorgaan met ademhalen en door gaan met leven, maar wat heeft het in hemelsnaam voor zin.

-->> als je het zo bekijkt geen idee

ik heb geen vader en geen moeder(althans niet iemand die er voor me is) geen familie krijg geen liefde en als ik het krijg, krijg ik het alleen op verkeerd manieren.
Wat heeft het in godsnaam allemaal voor zin.....

Ach weet je wat het is he'

Je ziet het verkeert, kijk eens naar buiten vraag je eens af waarom de vogeltjes fluiten.
ik bedoel relax, maak je niet zo druk.
er zijn veel meer leuke dingen dan dat er negatieve zijn.
en laat je een keer gaan, zonder de gevolgen te bedenken.

Cheryl
18 June 2002, 19:13
keb dr ook een tijdje last van gehad, dat ik d8 dat er gewoon helemaal niemand voor me was, me moeder was namelijk altijd kwaad op me...alles wat ik dee was fout, me vader zat op zee, en veel goeie vrienden had ik toen ook nie.
ik kon me verhaal toen ook aan niemand kwijt, werd alleen maar kwaad op mezelf en begon ik te vechten in huis (gewoon ff me broertje tackelen en beetje stoeien). gelukkig heb ik nu wel een hele goeie vriendin waar ik me verhaal altijd kwijt kan en zij ook bij mij.

maja, ik ben het met klootzak eens, gewoon live ur life en maak je geen zorgen om de gevolgen ervan.

Mindy
22 June 2002, 14:15
Originally posted by JudoFreaky


maja, ik ben het met klootzak eens, gewoon live ur life en maak je geen zorgen om de gevolgen ervan.



psies...

Mr.Master
22 June 2002, 18:18
Lonely kan zijn...is niet goed.
Ik heb zelf twee heel erg goede vriendinnen een in amerika (beetje ver maar dat maakt niets uit) en een hier. Ik weet dat als ik een probleem heb dat ik dan bij hun terecht kan. De meid die ik hier heb is trouwens ook degene waar ik ontzettnd veel van hou (binnenkort mischien een bericht daarover op een ander forum).
Het is moeilijk om iemand zo goed te vertrouwen om daar je verhalen aan kwijt te kunnen. Ik maak zelf niet snel vrienden en ik ben dan ook immens gelukkig met die twee echte vriendinnen die ik heb (ik heb wel meer vrienden maar lang niet zo goede).Genoeg over ik.

Je hebt echt een "steunpersoon" nodig. Chalyken heeft het ook al gedaan, maar hier is mijn e-mail tondemoree@hotmail.com , stuur een mailtje indien nodig. Ik zal mijn best doen om te helpen.
Je zei het zelf al, je blijft zelf met je problemen zitten. Uiteindelijk moet je ze zelf oplossen, maar alles wat ik daarbij kan helpen zal ik doen.

Ton

DarkSilence
26 June 2002, 13:01
Dit is natuurlijk een hele moeilijke situatie, maar wat je nodig hebt is een goede vriend of vriendin. Iemand die wel naar je luistert. En daarvan lopen er genoeg rond. Zorg dat je het iig niet voor jezelf houdt als je er erg mee zit. Praat er met iemand over, maar zorg wel dat het iemand is die je kan vertrouwen.

Ik stel ook mijn E-mailadres beschikbaar voor als er iemand wil praten of gewoon iets kwijt wil. Ik heb msn.
r_smeekes@hotmail.com

ChillBreeze
28 June 2002, 22:53
Ik ben ook erg lonely, maar of dat erg is, weet ik niet. Gelukkig heb ik ook goede vrienden, wordt oa naar de meeste feestjes meegesleept, maar vertel hun ook niks over mijn problemen, wil hun niet laten zorgen.
Ben zelf zeer content met mezelf. ALs ik mijn ogen dicht doe, ben ik vrij, geen zorgen, helemaal niks.
Wanneer ik depri ben, ga ik iets doen, tekenen of zo. Maar daarnaast leer ik ervan zodat ik de volgende keer daarvan niet depri word. Dat is makkelijk gezegt, maar het geldt alleen maar voor mij.


Wat ik wil zeggen is, er zijn meerdere wegen om je leven te leiden. Je hebt misschien een drang om alles te vertellen, maar kan je ook zonder?
Probeer het eens aan jezelf te vertellen, klinkt misschien raar, en dat is het ook. In je gedachten proberen vertellen wat je voelt, en daarover nadenken. Want een goede steunvriend/vriendin vind je niet zomaar in korte tijd. Tot die tijd zit je daar te 'lijden', kun je beter alle kansen nalopen.

Babysmurfie
30 June 2002, 14:29
Misschien kan een dagboek bijhouden ook helpen...
Ik weet het, het is geen oplossing, maar het kan wel helpen.

klootzak
30 June 2002, 15:41
pff, waarom is iedereen altijd zo alleen ?
zijn we nou zo afhankelijk geworden ?

Babysmurfie
30 June 2002, 18:15
Originally posted by klootzak
pff, waarom is iedereen altijd zo alleen ?
zijn we nou zo afhankelijk geworden ?
De maatschappij wordt gewoon steeds individualistischer en het is een logisch gevolg dat mensen zich dan eenzaam gaan voelen. Iedereen heeft behoefte aan vrienden.