PDA

Bekijk de volledige versie : ik heb het snijden niet meer onder controle...


moucie
19 August 2002, 20:43
het is een verslaving geworden dat snijden...

in het begin had ik het nog allemaal redelijk onder controle, ik had het zelf in de hand wanneer het gebeurde.
maar nu lukt dat niet meer, ik doe het steeds vaker en steeds dieper.
zelfs al voel ik me al een heel klein beetje down dan doe ik het al.
je met het zien als een soort morfine, iedere keer als ik het doe wordt ik er zo rustig van het is dan net alsof al mn problemen even weg zijn.
in mijn ogen is mezelf verwonden de enige oplossing, want ik vind niet dat ik het moet afkuren op de omgeving..
ik wil er wel mee stoppen maar op het moment dat ik het doe denk ik ach die ene keer kan nu ook geen kwaad meer, het is net alsof de rem er vanaf is gehaald.

hoe kan ik ermee stoppen, ik wil het zelf doen want ik wil niet dat mn ouders ermee worden opgezadeld, want dan krijgen ze toch nog gelijk dat ik zwak ben en niks kan.
verder heb ik helemaal niemand die me kan helpen.

Isaac
19 August 2002, 20:49
ik heb geen idee.... gewoon zorgen dat er nooit iets scherps in de buurt ligt msien?

!Y!US!C!30X
19 August 2002, 20:50
tja verslaafd aan snijden, als je het gevoel hebt dat het te erg uit de hand loopt moet je een psychiator opzoeken, want dan red je het alleen niet meer
Voor de rest, ik neem aan dat je snijd door dat 'rotgevoel'
dan moet je een manier vinden om dat gevoel weg te krijgen, ook al ik weet, dat is bijna onmogelijk, maar het kan wel..
Of zoek alternatieven in de plaats van snijden, om je gevoelens kwijt te kunnen, ook al weet ik zo niet hoe:{

moucie
19 August 2002, 21:01
Originally posted by Isaac
ik heb geen idee.... gewoon zorgen dat er nooit iets scherps in de buurt ligt msien?

dat helpt niet, ik weet uit ervaring dat ik heel creatief ben als ik niks scherps kan vinden...

moucie
19 August 2002, 21:04
Originally posted by !Y!US!C!30X
tja verslaafd aan snijden, als je het gevoel hebt dat het te erg uit de hand loopt moet je een psychiator opzoeken, want dan red je het alleen niet meer
Voor de rest, ik neem aan dat je snijd door dat 'rotgevoel'
dan moet je een manier vinden om dat gevoel weg te krijgen, ook al ik weet, dat is bijna onmogelijk, maar het kan wel..


ik wou dat dat zo makkelijk was, maar ik kan er zelf niets aan doen om dat rotgevoel te laten verdwijnen ja alleen dat snijden.
ik wil ook van dat rotgevoel afkomen maar hoe????

!Y!US!C!30X
19 August 2002, 21:13
Originally posted by moucie


ik wou dat dat zo makkelijk was, maar ik kan er zelf niets aan doen om dat rotgevoel te laten verdwijnen ja alleen dat snijden.
ik wil ook van dat rotgevoel afkomen maar hoe????

Ik denk zelf hoe gauw dat rotgevoel weggaat, dat jij je weer beter voelt, en ook stopt met snijden
maar dat snijden is geen oplossing, want op lang termijn ga je alleen maar erger voelen
en om van dat gevoel af te raken, moet je denk ik toch bij een psychiator zijn..

Monica
19 August 2002, 22:27
Ik heb het ook wel s gedaan, maar dan met een andere bedoeling. Het komt vaak door emoties die je niet kan uiten of problemen waar je mee zit. Het kan idd heel moeilijk zijn om ermee te stoppen. Ik werd erg geholpen door een goeie vriendin van me.

ramsesii
20 August 2002, 09:30
ik zou een fietsband pakken.... en het crackpijpje wegleggen...

als je jezelf snijdt om je daar beter van te voelen spoor je toch echt niet en moet je serieus help gaan zoeken

Banaan
20 August 2002, 11:36
Originally posted by ramsesii
ik zou een fietsband pakken.... en het crackpijpje wegleggen...

als je jezelf snijdt om je daar beter van te voelen spoor je toch echt niet en moet je serieus help gaan zoeken WTF!!!:?

ramsesii
20 August 2002, 11:43
Originally posted by N-DiZzY
WTF!!!:?

is er iets onduidelijks aan ?

Banaan
20 August 2002, 11:46
Originally posted by ramsesii


is er iets onduidelijks aan ? je spamt in serieuzere forums..

ramsesii
20 August 2002, 11:57
Originally posted by N-DiZzY
je spamt in serieuzere forums..

ik zeg alleen dat ze met die onzin moet ophouden en hulp moet zoeken

Banaan
20 August 2002, 12:01
Originally posted by ramsesii


ik zeg alleen dat ze met die onzin moet ophouden en hulp moet zoeken ja die zoekt ze hier! dus als je haar helpt inplaats van hidden-spammen komen we ver en is zij hopelijk gelukkig

ramsesii
20 August 2002, 12:03
Originally posted by N-DiZzY
ja die zoekt ze hier! dus als je haar helpt inplaats van hidden-spammen komen we ver en is zij hopelijk gelukkig

als je jezelf aan het snijden bent moet je profesionele hulp zoeken niet hier je problemen op dit forum neerleggen (nou ja, het kan wel) daar heb je volgens mij helemaal niks aan

Banaan
20 August 2002, 12:04
Originally posted by ramsesii


als je jezelf aan het snijden bent moet je profesionele hulp zoeken niet hier je problemen op dit forum neerleggen (nou ja, het kan wel) daar heb je volgens mij helemaal niks aan misschien is inet beter om je verhaal kwijt te kunnen, het is heel moeilijk om het te vertellen, geloof me nou maar

!Y!US!C!30X
20 August 2002, 12:37
ramsesii weet gewoon niet helemaal waarvoor het psychologie forum dient
negeer hem nou maar gewoon..
hij zegt tenslotte toch alleen maar domme dingen:{

ramsesii
20 August 2002, 12:38
[ bij deze wil ik mijn excuses aanbieden aan gedupeerden en onze lieve forumbaas rickclan, wegens gebrek aan respect voor elkaar ]

Plankje
20 August 2002, 12:54
Ramsesii is bij deze gebanned van het psychologie forum

moucie
20 August 2002, 18:19
dat klopt, ik verwacht ook niet zo 1 2 3 een oplossing het helpt alleen al om je verhaal kwijt te kunnen.

meiske
20 August 2002, 18:35
je verhaal kwijt kunnen is al wat jah.
een oplossing weet ik veder ook niet zo 1 2 3

Mr.Master
21 August 2002, 00:13
Praat met een vriend/vriendin/ouder/maakt niet uit. IEMAND.

Zodra je je hart kan kuchten en je je beter voelt gaat dat snijden ook weer over. Een psychiater helpt denk ik wel. En anders zijn wij hier nog :)

Karma-Killer
21 August 2002, 14:45
Je moet proberen dr hulp in te zoeken, je kunt dit niet alleen oplossen...probeer je woede of je rotgevoel op iets anders af te reageren, en als je dat niet lukt, probeer het dan de volgende keer wéér, geef niet op

Stapper
21 August 2002, 14:52
probeer een andere verslaving te vinden in plaats van snijden, das meestal minder erg dan je zelf verwonden, als je perongeluk te diep snijd ben je er niet meer

ga ook eens met mensen praten, die kunnen je helpen tegen het down zijn

ga eens leuke dingen doen met vrienden/familie, ga dus eens uit of naar een pretpark

zorg dat alles waar je je mee kan snijden bot is, of ergens in de buurt van je ouders/vrienden is, zodat die je dan tegen kunnen houden

pak een joint :]

moucie
21 August 2002, 18:17
het is zo als ik leuke dingen doe is er niets aan de hand maar zodra er wat gebeurd gaat het mis
het is heel moeilijk uit te leggen :(

Little Angel
22 August 2002, 10:13
Originally posted by moucie
het is zo als ik leuke dingen doe is er niets aan de hand maar zodra er wat gebeurd gaat het mis
het is heel moeilijk uit te leggen :(

Probeer het toch anders maar. Typ maar een heel lang verhaal en leg alles aan ons uit, dan kun je in ieder geval je verhaal een keer kwijt, misschien lucht dat wel op. Iedereen hier wil je helpen, dussuh..... Als je wilt mag je het hele verhaal vertellen vanaf de allereerste dag dat je je rot voeldde....... (hoeft echt niet als je niet wilt, maar misschien lucht het op);)

moucie
22 August 2002, 19:16
oké ik ga het zo goed als ik kan het proberen uit te leggen:

het is altijd al zo geweest dat mn vader niks van me moest hebben.
als klein kind ontweek ie me en speelde, knuffelde nooit met me, hij deed dus eigenlijk niet die dingen die een klein kind nodig had.
hij was zelfs zo wreed dat als hij naar bed kwam dan ging hij altijd eerst naar mn zus toe en gaf haar een nachtzoen maar mij sloeg ie altijd over en als ik dan naar hem toe ging voor een nachtzoen dan draaide hij of weg of hij sloeg me en jaagde me daarna naar bed.
al die jaren liet hij me over duidelijk merken dat mn zus alles was, ik niks kon en ik de schuld was van alle problemen die er waren.
op een begeven moment veranderde de situatie:
mn zus ging samenwonen en ik bleef alleen achter.
mn vader kon me nu dus niet meer via mn zus kleineren en moest een andere manier zoeken:
hij begon me te negeren, dood te zwijgen en als ik alleen met hem was dan kleineerde hij me zo erg dat er niets meer van me overbleef dan een hoopje ellende.
als mn zus op bezoek kwam dan veranderde het patroon weer naar de oude situatie, hij liet weer merken hoezeer hij mn zus bewonderde en hoezeer hij een hekel aan me had.
het gaat nu nog steeds zo door. er komt maar geen eind aan.

kort samen gevat dus: mn vader heeft me nooit maar dan ook echt nooit liefde gegeven hij heeftme alleen maar kapot gemaakt.
mn zus genoot ervan en mn moeder zei er niks van.

ik dacht vroeger dat het altijd normaal was dat er nijna nooit iemand tegen me praate of knuffelde ofzo.
ik weet nu inmiddels beter en het doet me zo verdomd veel pijn.
nu anno 2002 wordt er thuis bijna nooit me me gepraat en mn zus word nog steeds overal de hemel ingeprezen.
dat was de thuis situatie
nu de school situatie:
aangezien thuis er nooit met me gepraat werd trok ik me op school ook helemaal terug
ik zocht nooit contact en werd op de basisschool voortdurend gepest puur om het feit dat ik zwakker was en ik toch niks terug zei
het maakte me nog onzekerder en toen de middelbare schooltijd aan brak dacht ik gelukkig een nieuw begin.
helaas voor mij was dat niet zo...
ik werd weer gepest maar op zo'n gemene manier dat ik weer werd doodgezwegen.
ik praate dus met niemand, op school niet en thuis niet.
nu in mn 3e jaar heb ik wel een paar vriendinnen maar het kost me zoveel moeite om te praten omdat ik eignelijk nooit echt geleerd heb om te communiceren.
en dat vinden ze niet zo leuk.

mijn enige logische verklaring dat mn vader me zo haat is dat ik niet gewenst was.
ik verschil namelijk bijna 8 jaar met mn zus.
in zn levensverhaal wat ik gevonden had kwam ik helemaal niet voor hij schreef alleen maar hoe gelukkig ze waren met zn drietjes.

ik weet niet meer wat ik moet doen iedere dag voel ik die pijn daarom snij ik me ook dat is de enige pijn die ik onder controle heb.

ik hoop nu dat jullie een beetje begrijpen wat ik iedere dag moet doormaken.

anouk
23 August 2002, 20:16
ik weet er alles van en JIJ kunt er niks aan doen, er zijn meer mensen zoals jij. Ik bijv....
sterkte ermee
en het gaat vanzelf over denk ik maar, hoop ik

moucie
24 August 2002, 07:01
Originally posted by anouk
ik weet er alles van en JIJ kunt er niks aan doen, er zijn meer mensen zoals jij. Ik bijv....
sterkte ermee
en het gaat vanzelf over denk ik maar, hoop ik

jij ook sterkte,
ook al is het misschien niet mijn schuld, ik zit er wel mee

fallenangel
24 August 2002, 15:41
haaaaay,
ik heb hetzelfde voor...ik ben ook verschrikkelijk verslaafd maar het doet ZOOOOOO goed als ik het doe!!! kan er nx aandoen!
als je wil kan je me altijd maile keey?
xxxFallen Angelxxx

moucie
24 August 2002, 18:52
Originally posted by fallenangel
haaaaay,
ik heb hetzelfde voor...ik ben ook verschrikkelijk verslaafd maar het doet ZOOOOOO goed als ik het doe!!! kan er nx aandoen!
als je wil kan je me altijd maile keey?
xxxFallen Angelxxx

ik weet het maar achter af heb ik weer spijt, het gebeurt in een soort roes.
het voelt goed maar het is zoooo fout.
dit past hier wel bij:

De pijn in mijn hart moet ik lichamelijk voelen,
zodat mijn hart even af kan koelen.

..."Van binnen doet het zo vreselijk pijn,
dus ik moet iets anders gaan doen om die pijn te verzachten...".

en dat is dus snijden...

moucie
24 August 2002, 18:53
deze vond ik op internet:

De grip verliezen
Het gevoel overheerst
De verleiding te groot
En de drang is gevaarlijk

Nadenken lukt niet
Het is nu alles of niets
Ik kies voor alles
Waarom weet ik niet

Het is weer voorbij
Tot de volgende keer
Krassen in mijn polsen
En het doet niet eens zeer

Addicted2love
25 August 2002, 17:39
hey. moucie

inderdaad zoals de rest het zegt het gebeurt heel vaak dat vooral jongeren zicht snijden,kwetsen,hun hoofd tegen de muur slagen. omdat ze te dun zijn, te dik , te dit , zich alleen voelen echt veel redens.

Maar de oplossing is volgens mij een houvast hebben.
Kan iedereen zijn maar meestal vind men dat terug in een partner.
Een vriend van me heeft da vroeger ook gehad. Hij kreeg wel altijd het materieele thuis maar niet het affectie. Niet dat zijn ouders niet van hem hielden maar ze dachten ah als we dit komen zal hij wel blij zijn. Ja maar toch blijf je alleen en het is dat ALLEEN GEVOEL

Addicted2love
25 August 2002, 17:49
SORRY HEB PER ONGELUK OP ENTER GEDUWD

Dus het is dat ALLEEN GEVOEL dat je moet kwijt spelen . (denk ik)
Verder moet je je van je vader niets aantrekken als hij stom doe negeer hem geef een koekje van eigen deeg.
Ge moet u er niet slecht over voelen. Geef bijvoorbeeld als ge thuis komt alleen u moeder een kus en loop direct naar boven in plaats van uw vader ook een kus te geven.
Koop een box zak en werk daar uw agressie op uw vuisten zullen misschien wat pijn doen maar das altijd beter dan u te snijden!!!!
Zo ben je ook ineens getrained om de mensen die u pesten op school een boks te verkopen als ze u pesten.
Maar ge kunt gewoon inderdaad beter meer praten das eigenlijk makelijk hoe meer je praat hoe meer je zal praten!!!
Hier op de community schrijf je toch ook awel in de plaats van schrijven spreek je.
Maar stop in iedergeval me snijden want voor je het weet lig je in ziekenhuis voor een te diepe snee of mischien wel dat veel verder gaat? het word trouwens alleen maar erger.

Koop een huisdier dat helpt misscien om minder alleen te zijn en je kunt er ook tegen praten. Dieren geven meestal heel veel liefde en het is dat wat je nodig hebt!!!

ik ga stoppe me zagen :Z
Nog veel succes
Addicted2love

moucie
25 August 2002, 19:38
Originally posted by Addicted2love
SORRY HEB PER ONGELUK OP ENTER GEDUWD

Dus het is dat ALLEEN GEVOEL dat je moet kwijt spelen . (denk ik)
Verder moet je je van je vader niets aantrekken als hij stom doe negeer hem geef een koekje van eigen deeg.
Ge moet u er niet slecht over voelen. Geef bijvoorbeeld als ge thuis komt alleen u moeder een kus en loop direct naar boven in plaats van uw vader ook een kus te geven.
Koop een box zak en werk daar uw agressie op uw vuisten zullen misschien wat pijn doen maar das altijd beter dan u te snijden!!!!
Zo ben je ook ineens getrained om de mensen die u pesten op school een boks te verkopen als ze u pesten.
Maar ge kunt gewoon inderdaad beter meer praten das eigenlijk makelijk hoe meer je praat hoe meer je zal praten!!!
Hier op de community schrijf je toch ook awel in de plaats van schrijven spreek je.
Maar stop in iedergeval me snijden want voor je het weet lig je in ziekenhuis voor een te diepe snee of mischien wel dat veel verder gaat? het word trouwens alleen maar erger.

Koop een huisdier dat helpt misscien om minder alleen te zijn en je kunt er ook tegen praten. Dieren geven meestal heel veel liefde en het is dat wat je nodig hebt!!!

ik ga stoppe me zagen :Z
Nog veel succes
Addicted2love

dankjewel voor het advies,
ik heb een hondej en een vogel waar ik wel steun aan heb, maar weet je het is zo verdomde moeilijk om te stoppen.
het is een stukje van mn leven geworden en als ik stop is het net alsof weer eenstukje van me dood gaat er zou dan denk ik een hele leegte achterblijven,
en waar moet ik dan met mn pijn naar toe????

Addicted2love
25 August 2002, 20:34
Misschien is het zoals drugs moeilijk in begin om te stoppen maar eens dat je door de zware periode door bent zal je je waarschijnlijk veel beter voelen.

en van da dood gaan. Als je te diep snijd kun je misschien helemaal dood gaan.

moucie
26 August 2002, 20:58
Originally posted by Addicted2love
Misschien is het zoals drugs moeilijk in begin om te stoppen maar eens dat je door de zware periode door bent zal je je waarschijnlijk veel beter voelen.

en van da dood gaan. Als je te diep snijd kun je misschien helemaal dood gaan.

ik zorg wel dat ik me niet te diep snij, het is een stukje van me geworden, het is een beetje moeilijk te begrijpen als je het niet doet.

Little Angel
27 August 2002, 14:30
Originally posted by moucie


ik zorg wel dat ik me niet te diep snij, het is een stukje van me geworden, het is een beetje moeilijk te begrijpen als je het niet doet.

Ik begrijp het wel. Maar inderdaad probeer echt iets of iemand te vinden waar je hou vast aan hebt, misschien een vertrouwens persoon op school ofzow, een leraar of lerares misschien, misschien iemand die je kent die ook stil is. Of iemand op het internet waar je het idee van hebt dat je daar goed mee kan praten over je problemen, zodat je die kan mailen en telkens je verhaal kwijt kunt in ieder gevalen iemand die je kan helpen met dat snijden. Ik denk dat iemand over het internet makkelijker is dan iemand die je echt elke dag ziet ofzow. Als je een persoon niet ziet is het makkelijker om iets uit te leggen. Want zoals jij zei is het moeilijk voor je om met mensen te praten, maar zo je verhaal op internet te typen das makkelijker. Schrijven is altijd makkelijker dan praten, vind ik zelf in ieder geval.

anouk
27 August 2002, 17:46
ja, naja gewoon wachten tot het over gaat denk ik dat het best is. Ik loop er bij een psygo voor maar het helpt gewoon geen f*ck...
EN het is 110% cker niet jou schuld !!!

moucie
27 August 2002, 19:23
Originally posted by Little Angel


Ik begrijp het wel. Maar inderdaad probeer echt iets of iemand te vinden waar je hou vast aan hebt, misschien een vertrouwens persoon op school ofzow, een leraar of lerares misschien, misschien iemand die je kent die ook stil is. Of iemand op het internet waar je het idee van hebt dat je daar goed mee kan praten over je problemen, zodat je die kan mailen en telkens je verhaal kwijt kunt in ieder gevalen iemand die je kan helpen met dat snijden. Ik denk dat iemand over het internet makkelijker is dan iemand die je echt elke dag ziet ofzow. Als je een persoon niet ziet is het makkelijker om iets uit te leggen. Want zoals jij zei is het moeilijk voor je om met mensen te praten, maar zo je verhaal op internet te typen das makkelijker. Schrijven is altijd makkelijker dan praten, vind ik zelf in ieder geval.

ik chat en amil met mensen van internet die dat ook doen en je daar heb ik inderdaad steun aan,
en voor de rest is het afwachten net zoals slipknot zei....

Little Angel
28 August 2002, 09:19
Originally posted by moucie


ik chat en amil met mensen van internet die dat ook doen en je daar heb ik inderdaad steun aan,
en voor de rest is het afwachten net zoals slipknot zei....

Heel veel sterkte dan maar. En blijf vooral onthouden dat het NIET jou schuld is!! Das het belangrijkste....

moucie
28 August 2002, 19:16
Originally posted by Little Angel


Heel veel sterkte dan maar. En blijf vooral onthouden dat het NIET jou schuld is!! Das het belangrijkste....

ik weet het maar soms is het moeilijk te geloven

maar goed iedereen ontzettend bedankt voor de reacties!!!

klootzak
30 August 2002, 18:44
Originally posted by ramsesii
ik zou een fietsband pakken.... en het crackpijpje wegleggen...

als je jezelf snijdt om je daar beter van te voelen spoor je toch echt niet en moet je serieus help gaan zoeken

enig idee van de hulpverlening in nederland m. b. t. snijden ?

moucie
30 August 2002, 21:09
Originally posted by klootzak


enig idee van de hulpverlening in nederland m. b. t. snijden ?

vertel...

trustfire
31 August 2002, 09:13
psycholoog opzoeken...
je snijdt omdta je down bent....
hij helpt je om van dta deprie gevoel af te komen en dan stop je ook met snijden......

meiske
31 August 2002, 10:37
das denk de enige optie tenzij je een keer zo wil snijden dat je het niet overleeft

klootzak
8 September 2002, 23:01
Originally posted by moucie


vertel...

die is er niet, een inrichting trapt je dr uit als je snijdt..
waar je niks aan hebt, van een drank of drugs verslaving kom je ook niet af van het een op het andere moment.

klootzak
8 September 2002, 23:03
Originally posted by trustfire
psycholoog opzoeken...
je snijdt omdta je down bent....
hij helpt je om van dta deprie gevoel af te komen en dan stop je ook met snijden......

werkt niet altijd, het is niet altijd een depri gevoel, of tenminste verre van alleen dat.(zelfhaat is er bijv. ook een)

klootzak
8 September 2002, 23:03
Originally posted by meiske
das denk de enige optie tenzij je een keer zo wil snijden dat je het niet overleeft

dat heet zelfmoord..

Youssef
9 September 2002, 06:00
En wat vind je drie dagen na de daad ervan? Hoe denk je over jezelf. Hoe vind je je armen/[andere plek waar je je snijd]? Vind je het er niet vreselijk verpestend eruit zien? Wordt je er dan niet veel ongelukkiger van?

Kortom, goed idee om eens wat anders op eht snijden te vinden, bijvoorbeeld tegen een muur slaan ofzow. :{

Chesta
9 September 2002, 10:26
quote:
--------------------------------------------------------------------------------
Originally posted by ramsesii


als je jezelf aan het snijden bent moet je profesionele hulp zoeken niet hier je problemen op dit forum neerleggen (nou ja, het kan wel) daar heb je volgens mij helemaal niks aan
--------------------------------------------------------------------------------

misschien is inet beter om je verhaal kwijt te kunnen, het is heel moeilijk om het te vertellen, geloof me nou maar


---------------------------------------------------------------------------------

Ik las hier ook nog ergens dat het veel hielp om het hier te posten, en dat klopt natuurlijk ook wel, maar het is niet alles.
Ook praten met vrienden en vriendinnen kan helpen.

MAAR VINDT ALSJEBLIEFT PROFFESIONELE HULP!

Dit is iets dat je serieuzer moet nemen als een alcohol - of drugs verslaving... Als je het alleen houdt bij het vertellen aan vrienden dan gaan zij er onderdoor, en dat weet ik want dat heb ik al meerdere malen gezien (en meegemaakt)

Ik wens je verder alle succes en sterkte --- ik zal zo ff een paar nr.'s voor hulp voor je opzoeken,

kuz

anouk
9 September 2002, 17:21
Proffesionele hulp is ook niet alles, voor mij niet iig.
En ik denk dat het mischien maar beter is om er gewoon aan toe te geven en het te accepteren. Mischien dat t dan ooit over gaat...

Brendovic
9 September 2002, 17:24
Originally posted by Youssef
En wat vind je drie dagen na de daad ervan? Hoe denk je over jezelf. Hoe vind je je armen/[andere plek waar je je snijd]? Vind je het er niet vreselijk verpestend eruit zien? Wordt je er dan niet veel ongelukkiger van?

Kortom, goed idee om eens wat anders op eht snijden te vinden, bijvoorbeeld tegen een muur slaan ofzow. :{

Doet ook pijn hoor.

karen17
12 September 2002, 20:41
Eeyz,

Ik ga over dit onderwerp binnenkort een spreekbeurt houden... Omdat ik vindt dat het te vaak wordt afgeschofen op aandacht-tekort. Ik weet niet hoe 't bij jou is. Maar volgens mij kun je dit best vergelijking met drugs. Je begint gewoon is "voor de gein" te snijden (zo beginnen sommigen met een jointje). Maar daarna wordt 't steeds erger... Het wordt een verslaving... Volgens mij moeten hier gewoon een soort afkick-centrums voor komen. Ik weet niet of mij theorie klopt. Maar als je dit leest reply plz ff (karen_1987_@hotmail.com). Omdat een vriendin van mij 'tzelfde heeft, maar 't nu al aardig aan het afremmen is... Gewoon langzaam afbouwen. Ik hoop iig dat je hier iets aan hebt. Maar misschien zie jij jezelf hier helemaal niet in terug, dat kan natuurlijk ook....

=x=x=x=x=x=x= en sterkte karen

moucie
13 September 2002, 20:33
hey karin,

ik heb je een mailtje gestuurd, niet naar je mailadres wat je daarboven schreef want dat deed het niet, ik heb er een via leerlingen.com private message gestuurd. maar ik kan je een dingen zeggen ik ben echt niet voor de gein ermee begonnen.

PredjeeMarinier
19 September 2002, 14:31
snij je keel of je polsen door.... ben je gelijk van alle proberen af |:( |:( inplaats van op te staan en iets aan je problemen te doen, zit je alleen maar te klagen. Ja me leven is zo kut, dus snij ik mezelf maar kapot.... tjeez iedereen kan wat aan ze proberen doen, hoe moeilijk ze ook zijn.

Sanxx
19 September 2002, 17:14
Whaaa wat een sicke reactie.....
Net alsof het om de aandacht te doen is.... GRRRR sommige mensen :r

Moucie --> I know what you mean... exactly.....

En wat ik ook weet, is dat het niet zomaar over gaat.... En dat het zo nie door kan gaan......

OF je zoekt nu hulp... of je snijdt een x zo diep, dat je bang wordt van jezelf... en om die reden 'stopt'......

Het snijden doe je niet zomaar.... 'tis een manier van uiten... je mocht je vroeger thuis nooit uiten.... en later op school ook nie... en dus moest je een andere manier vinden om te uiten... en dat werd snijden.....

Maar nu MAG je je anders uiten... het MAG, en het is OK!!!....
Dus misschien is het tóch 's tijd om hulp te gaan zoeken... om andere manieren te vinden om je te uiten... zodat het nie meer op deze manier hoeft...

Want het verwoest zoveel.......


Je mag me toevoegen op msn als je wilt...: Afwasborsteltje@hotmail.com....

I'll be there 4 you...


Greetz,
Sanxx (18 jaar..)

PredjeeMarinier
20 September 2002, 07:53
als je in jezelf snijd ben je psychies gewoon niet normaal, heel simpel.

Sanxx
20 September 2002, 12:43
Op dingen waar je geen verstand van hebt, moet je ook nie reageren.... :[

En als je iets nie snapt, moet je net als op school PROBEREN het te snappen... en anders om uitleg vragen... anders zul je NOOIT iets bereiken op school...

Net als in het leven!!!!


:[!!

Fade of Light
20 September 2002, 17:37
Originally posted by PredjeeMarinier
als je in jezelf snijd ben je psychies gewoon niet normaal, heel simpel.

helemaal mee eens, ik heb nog nooit een mentaal gezond iemand in de pauze op school is ff zichzelf lekker zien (be)snijden

trustfire
22 September 2002, 09:21
lieve moucie....
als ik jou verhalen zo hoor denk ik aan de film....good will hunting
die gaat over een jongen die ook nog niet echt iets goeds in zijn leven heeft meegemaakt.....een psycihiater weet zijn hele dikke isolement door te breken door alleen maar te zeggen dta het niet zijn fout is.....iest wat hij jaren in zijn kop heeft gehad.....
ik weet niet of jij geloofd dat het jou schuld is....maar dta is het niet!!!!!!!!!!
jij kunt niet zomaar ophouden met snijden maar dat gaf je zelf ook al aan...wat je moet doen is de kern van jou probleem aanpakken(het is trouwens al een hele grote stap dat je weet dat je niet meer zonder snijden kunt.....en een hele grote stap om dta hier op het forum neer te zetten.....)
het snijden gaat as weg als het rotgevoel verdwijnt.....ga met mensen praten die hetzelfde meemaken(niet alleen met snijden maar mensen die ook echt een rotjeugd hebben gehad....net als jij)en probeer tot een oplossing te komen....
veel succes ... je kunt hier je verhaal altijd kwijt.....op mijn mailadres ook maar ik weet niet of ik je echt kan helpen....
succes!

moucie
22 September 2002, 19:12
Originally posted by trustfire
lieve moucie....
als ik jou verhalen zo hoor denk ik aan de film....good will hunting
die gaat over een jongen die ook nog niet echt iets goeds in zijn leven heeft meegemaakt.....een psycihiater weet zijn hele dikke isolement door te breken door alleen maar te zeggen dta het niet zijn fout is.....iest wat hij jaren in zijn kop heeft gehad.....
ik weet niet of jij geloofd dat het jou schuld is....maar dta is het niet!!!!!!!!!!
jij kunt niet zomaar ophouden met snijden maar dat gaf je zelf ook al aan...wat je moet doen is de kern van jou probleem aanpakken(het is trouwens al een hele grote stap dat je weet dat je niet meer zonder snijden kunt.....en een hele grote stap om dta hier op het forum neer te zetten.....)
het snijden gaat as weg als het rotgevoel verdwijnt.....ga met mensen praten die hetzelfde meemaken(niet alleen met snijden maar mensen die ook echt een rotjeugd hebben gehad....net als jij)en probeer tot een oplossing te komen....
veel succes ... je kunt hier je verhaal altijd kwijt.....op mijn mailadres ook maar ik weet niet of ik je echt kan helpen....


hoi

ik praat nu met een hele goede vriend erover en het begint echt te werken het is nu al een week goed gegaan, maar daar tegenover staat ik snij me nu dan wel niet maar het uit zich nu op mn eetgedrag ik krijg niks door mn keel af en in het uit zich in de vorm van hyperventilatie.

bedankt voor je reactie in iedergeval ik ben blij dat er mensen zijn die het wel begrijpen :)
succes!

moucie
22 September 2002, 19:14
Originally posted by Sanxx
Op dingen waar je geen verstand van hebt, moet je ook nie reageren.... :[

En als je iets nie snapt, moet je net als op school PROBEREN het te snappen... en anders om uitleg vragen... anders zul je NOOIT iets bereiken op school...

Net als in het leven!!!!


:[!!


go girl you rule!!!!:]

bedankt voor je reacties en dat je het voor me opneemt, ik heb je toegevoegd aan mijn msn lijst ik hoop dat ik je daar een keertje spreek!

Ryzers_GF
26 September 2002, 17:45
ik heb het ook gedaan, ma totaal ni voor lang, hier en daar kunde nog een lichte liteken op m'n arm zien
totaal ni fel
ik heb alternatieven gezocht, bv koud water over de polsen laten lopen
dat kalmeerd mij
dan uit ik me vooral door gedichten te schrijven
ma ik weet dat alles niet zo makkelijk is

meiske
28 September 2002, 16:48
ik heb ook weleens gedacht van, ik snij mijn polsen door dan ben ik lekker dood en af van het gezuer.

waarom ik het niet deed: wist dat ik mijn familie er geen plezier mee zou doen,
kans dat ik het overleefde is ook best groot en jah dan heb je pas echt gebakken aardappelen.


en de pijn leek me ook te groot

Fallen_Engeltje
28 September 2002, 18:49
Originally posted by !Y!US!C!30X
tja verslaafd aan snijden, als je het gevoel hebt dat het te erg uit de hand loopt moet je een psychiator opzoeken, want dan red je het alleen niet meer
Voor de rest, ik neem aan dat je snijd door dat 'rotgevoel'
dan moet je een manier vinden om dat gevoel weg te krijgen, ook al ik weet, dat is bijna onmogelijk, maar het kan wel..
Of zoek alternatieven in de plaats van snijden, om je gevoelens kwijt te kunnen, ook al weet ik zo niet hoe:{

dat si heel moeielijk hoor, ik heb et rammsteinteken in me arm gekrast verder dan dat kom ik nie, maar ik geef tie et is geen slecht gevoel, best wel lekker, dus hety is heel moeilijk om dat "rotgevoel"of dat "lekkere gevoel"van et snijden weg te krijgen

Plankje
28 September 2002, 18:54
mensjes, ik heb niet de hele draad gelezen, maar ik heb hier en daar wat spanningen zien opbouwen :-). Das geen goeie zaak. Daarom nu ff regel #1 op t forum. Namelijk respect voor elkaar :-). Enige die jullie niet hoeven te respecteren is mij maar voor de rest respecteer elkaar zoals je bent en ga elkaar niet kleineren omdat de draadstarter bijvoorbeeld een probleem met snijden heeft. Probeer elkaar te helpen ipv af te snauwen.
Dat was mijn melding :-). Ga nu maar weer lekker verder discusseren in deze draad :-). Ik houd m vanaf nu ietsie extra in de gaten :-)

!Y!US!C!30X
28 September 2002, 19:05
Originally posted by Fallen_Engeltje


dat si heel moeielijk hoor, ik heb et rammsteinteken in me arm gekrast verder dan dat kom ik nie, maar ik geef tie et is geen slecht gevoel, best wel lekker, dus hety is heel moeilijk om dat "rotgevoel"of dat "lekkere gevoel"van et snijden weg te krijgen

jah ik bedoel meer, meestal ga je snijden omdat er iets in je leven gebeurt en dat je dus daardoor rot voelt
als dat probleem word opgelost, zal het snijden ook minderen, denk ik zelf, of
je kan er verslaafd aan raken
en om dat op te lossen moet je lijkt me toch na een psychiator
of iets in die trant
een verslaving moet je toch bij een psychiator oplossen lijkt mij..

moucie
28 September 2002, 19:10
Originally posted by meiske
ik heb ook weleens gedacht van, ik snij mijn polsen door dan ben ik lekker dood en af van het gezuer.

waarom ik het niet deed: wist dat ik mijn familie er geen plezier mee zou doen,
kans dat ik het overleefde is ook best groot en jah dan heb je pas echt gebakken aardappelen.


en de pijn leek me ook te groot

daar heb je gelijk in, maar de pijn valt reuze mee.

Kampie
1 October 2002, 00:27
Dus..
Ik heb de hele thread gelezen en wat mij ten eerste al verbaasd is het feit dat je je zelf kan pijnigen en dan ook nog eens daar verslaafd aan kan raken.
Ik heb hier zelf geen ervaring mee.

Ik voel hier toch ook een soort van respect voor jou, ik weet niet hoe het kan (misschien wel het feit dat je het hierneer zet, ik weet het niet). Respect en toch onbegrip voor je daden.

Ik zou zeggen:
Wat zijn je "overige" hobbies? Verdiep je daar wat meer in. Zie de humor in van sommige dingen en probeer je problemen te vergeten.

Sjit, moeilijk uitteleggen wat ik denk..

Regen
1 October 2002, 16:08
Lieve Moucie,
Ik vind het moeilijk te geloven dat je niemand hebt om je te helpen, niemand om je heen. Sociale contacten zijn heel belangrijk met dingen als dit. Ik weet ook dat als je 'down' bent, het moeilijk is en je gewoon geen zin hebt om je proberen te focussen op andere dingen, maar het moet!! Hobby's familie, vrienden, sport, en heel veel andere dingen. Probeer jezelf te inspireren, zo van: dit ga ik doen, en daar ga ik voor werken! Daar wil ik mijn best voor doen. Als je weer een snijhumeur voelt opkomen, ga naar buiten!! Of ga naar iemand toe, er is niet altijd een reden nodig om iemand te bezoeken, of iets te gaan doen met iemand. probeer anders het/de proble(e)m(en) te minimaliseren, schrijf in een paar korte punten op wat er aan de hand is, en waarom. probeer dan een plan van aanpak te maken; wat kan ik er aan doen. Of schrijf duidelijk en eerlijk alles op, en laat het lezen, aan bijvoorbeeld je ouders/verzorgers, familielid, lerares die je vertrouwt. Mondeling is het altijd moeilijker om uit te leggen wat je bedoelt en hoe je je voelt, dat weet ik. Als je wilt mailen of msnen, ik ben er altijd voor je. Hou je sterk,
liefs, regen.

jannekes
4 October 2002, 17:15
steungroep zelfbeschadiging http://www.wegwijs.org
Daar hebben ze ook een telefoondienst zodat je met lotgenoten kan praten. Ik ken iemand achter de telefoon en dat is echt een toffe meid.

Ik beschadig mezelf niet, maar bijt en knijp mezelf wel om mijn gevoelens onder controle te houden. Toen ik met mijn kop tegen de muur ging bonken heb ik ook op het net hulp gevraagd. Iemand maakte me attent om een postelastiek om mijn pols te doen en wanneer ik dan de neiging krijg die tegen mijn pols te laten knappen. Dat doet verrotte zeer en ik krijg dikke striemen, maar die trekken weer weg. Soms heb ik een heel stel elastieken om mijn pols. Misschien een alternatief?

Ik hoop dat je dit bericht nog krijgt.
liefs en sterkte
Jannekes

en oh ja wraakfantasiën mag ook om te leren je frustraties op wat anders te richten en af te reageren.
Zo had ik een tijd lang als favoriet om mijn vaders botten op te graven en bij mijn moeder in de tuin te leggen. Sommige ouders ... Ik heb dit verder nooit aan iemand vertelt. Het heeft wel geholpen, want ik ben niet meer zo boos op mijn moeder. En probeer via de post weer contact met haar te krijgen.

moucie
8 October 2002, 19:17
ja die van die elastiekjes is wel een goeie ja
dat ga ik ook eens proberen, bedankt voor de tip! :)

darkangel112
19 October 2002, 22:53
Lieve moucie

Ik heb echt heel veel herkenning in je bij mij is het 2jaar geleden begonnen... heb ook bij verschillende hulpverleners gezeten omdat het gewoon echt niet ging elke avond moest ik gewoon snijen zelfs als ik me nog wel redelijk voelde ...
toen heb ike erst een jaar in amsterdam opgenomen gezeten en inmiddels zit ik nu al 9maanden ergens anders Klinisch in behandeling... nog steeds gaat het nog niet echt lekker maar het is al veranderd naar 1/3x in de week.. dus het is al minder...

ik snap niet dat hier zoveel mensen zijn op dit forum die er gewoon niets van begrijpen..
ik heb zoiets als je sowieso niets begrijpt hierover lees het niet en reageer er dan niet op!
want daar help je iemand echt niet mee hoor!!!
dit geld dus zeker voor die

PredjeeMarinier


Moucie als er wat is je mag me ook altijd toevoegen op je msn of wat dan ook ook al ken ik je niet ik denk dat ik wel goed begrijp hoe je je voelt enzo
(maaike_112@hotmail.com)

Veel succes!

Liefs

moucie
20 October 2002, 14:28
hey maaike,

dank voor je post, ik hoop dat je er echt vanaf kunt komen, ik weet zelf hoe moeilijk het is,
ik zelf snij me nu bijna niet meer maar gebruik daarvoor in de plaats een elastiekje.
ik heb je toegevoegd aan mn msn lijst, ik hoop dat we elkaar snel spreken.

gr xxx moucie :)

jolyn
27 October 2002, 16:10
Dit klinkt zo herkenbaar! Ik doe het ook.. heb het nog wel beetje in de hand, maar ben ook bang voor mezelf. Snap mezelf ook niet.. ja, op dat moment wel.. tenminste, ik moet dan gewoon!!
Ik zie reacties staan als; mesjes weggooien enzo, maar t help niet. Je vind altijd wel weer wat, een schaar, een spiegel (die spontaan in stukjes ligt). Dat is niet de oplossing.. ik weet alleen ook niet wat wel de oplossing is!!?
Aan de ene kant wil ik niet dat iemand het ook maar weet, aan de andere kant.. soms wil ik het mensen laten zien!! Ben alleen ook zo bang dat mijn ouders het te weten komen.. wil dat absoluut niet!! Ze verklaren me dan voor gek, worden boos waardoor ik me verdrietiger ga voelen en dan..
Het wordt steeds moeilijker om verborgen te houden, met gym op school bijvoorbeeld.. mijn armen zitten onder en als mensen gaan vragen van "wat is dat dan?" wat moet je dan zeggen?!? Ik zeg altijd maar zoiets als, achja geschaafd of het is niets.
Ik weet het, je hebt hier weinig aan, maar misschien helpt het om te weten dat je niet de enige bent??...


:?

moucie
27 October 2002, 19:17
Originally posted by jolyn
Dit klinkt zo herkenbaar! Ik doe het ook.. heb het nog wel beetje in de hand, maar ben ook bang voor mezelf. Snap mezelf ook niet.. ja, op dat moment wel.. tenminste, ik moet dan gewoon!!
Ik zie reacties staan als; mesjes weggooien enzo, maar t help niet. Je vind altijd wel weer wat, een schaar, een spiegel (die spontaan in stukjes ligt). Dat is niet de oplossing.. ik weet alleen ook niet wat wel de oplossing is!!?
Aan de ene kant wil ik niet dat iemand het ook maar weet, aan de andere kant.. soms wil ik het mensen laten zien!! Ben alleen ook zo bang dat mijn ouders het te weten komen.. wil dat absoluut niet!! Ze verklaren me dan voor gek, worden boos waardoor ik me verdrietiger ga voelen en dan..
Het wordt steeds moeilijker om verborgen te houden, met gym op school bijvoorbeeld.. mijn armen zitten onder en als mensen gaan vragen van "wat is dat dan?" wat moet je dan zeggen?!? Ik zeg altijd maar zoiets als, achja geschaafd of het is niets.
Ik weet het, je hebt hier weinig aan, maar misschien helpt het om te weten dat je niet de enige bent??...


:?

hey

ik weet niet of je er iets aan hebt maar hier boven werd volgens mij ook al gezegd dat een elastiekje om je polsen ook werkt, dat doe ik nu en ik moet zeggen het werkt ook nog, het doet pijn en je krijgt er striemen van maar die trekken weer weg.
het enige nadeel is bij mij dat mn elastiekjes vrij snel knappen.
de enige tip die ik je kan geven met gym is, draag t-shirts met lange mouwen dat doe ik ook.

heel veel succes verder!.

lou
27 October 2002, 19:38
hier was pas een film over geweest op net 5.[ weet de naam niet meer van de film]
ik denk dat je er het beste met iemand over kan praten [ ik snap dat het wel moeilijk is ] en voor de rest weet ik niks anders , sorry . maar veel succes om er vanaf tekomen .

lou
27 October 2002, 19:41
ik heb nog een vraagje , doet het pijn als je in jezelf snijd , het lijkt me pijnlijk , maar ik heb zelf een keer toen ik boos was door glas geslagen [ ik kon me niet beheersen ] maar dat deed eigenlijk niet zoveel pijn,of het was pijn van de angst .

moucie
27 October 2002, 19:49
Originally posted by lou
ik heb nog een vraagje , doet het pijn als je in jezelf snijd , het lijkt me pijnlijk , maar ik heb zelf een keer toen ik boos was door glas geslagen [ ik kon me niet beheersen ] maar dat deed eigenlijk niet zoveel pijn,of het was pijn van de angst .

in het begin doet het een beetje pijn, maar langzamerhand ga je er steeds minder van voelen, het ligt er ook aan hoe erg je geestelijke pijn is, als die heel erg is dan voel je er sowieso minder van.

darkangel112
28 October 2002, 09:20
voor alle pijn kan je je afsluiten dan doet het snijen ook geen pijn meer. en inderdaad als je geestelijke pijn heel erg is voel je het snijen sowieso al veel minder

en die film op net 5 heette: painfull secrets erg mooie film vond ik zelf...

Lieve moucie nogmaals veel succes!!

veel liefs, -x- maaike

jolyn
28 October 2002, 17:50
Dank je wel, ga elastiekje denk ik ook maar eens proberen.
Nee, het doet idd geen pijn meer, het is juist een fijn gevoel op een of andere manier. Wat denken jullie; zou ik dit zelf kunnen oplossen?? Ik wil absoluut niet dat mijn ouders het te weten komen maar.. het is nu zo dat als ik iets scherps zie liggen ik al weer zin krijg (zeg maar). Weet eigenlijk niet goed wat te doen.. (behalve elastiekje!!).. mijn armen zien er echt niet uit..

kus jolyn

moucie
28 October 2002, 19:18
Originally posted by jolyn
Dank je wel, ga elastiekje denk ik ook maar eens proberen.
Nee, het doet idd geen pijn meer, het is juist een fijn gevoel op een of andere manier. Wat denken jullie; zou ik dit zelf kunnen oplossen?? Ik wil absoluut niet dat mijn ouders het te weten komen maar.. het is nu zo dat als ik iets scherps zie liggen ik al weer zin krijg (zeg maar). Weet eigenlijk niet goed wat te doen.. (behalve elastiekje!!).. mijn armen zien er echt niet uit..

kus jolyn

ik denk niet dat je er alleen uit kunt komen, bij mij gaat het nu al een tijdje goed maar dat komt puur omdat mn enigste vriend erachter was gekomen en die heeft me gedwongen om te stoppen hij zei dat als ik niet meteen stopte hij me niet meer wilde zien.
nou ik wil hem voor geen goud kwijt dus ben ik ermee gestopt hoe moeilijk dat ook is, nu gebruik ik de elastiekjes-methode, en dat werkt vrij goed en als ik eht moeilijk heb is die vriend er.
mijn ouders weten trouwen van niks en dat wil ik ook graag zo houden.

veel succes en als je me wilt mailen doe je dat maar.

moucie
28 October 2002, 19:36
Originally posted by moucie


in het begin doet het een beetje pijn, maar langzamerhand ga je er steeds minder van voelen, het ligt er ook aan hoe erg je geestelijke pijn is, als die heel erg is dan voel je er sowieso minder van.

:) dank je wel :)

anouk
30 October 2002, 20:12
Bij mij helpt dat elastiekje niet omdat t moet bloeden :?
En die shirts met lange mouwen met gym wil ik wel maar dat mag niet, ze maken je t soms echt moeilijk:[

moucie
31 October 2002, 19:18
Originally posted by anouk
Bij mij helpt dat elastiekje niet omdat t moet bloeden :?
En die shirts met lange mouwen met gym wil ik wel maar dat mag niet, ze maken je t soms echt moeilijk:[

ja inderdaad, waarom laten ze ons niet gewoon in onze waarden? :'(

anouk
2 November 2002, 20:15
Tsja geen idee, maar ik ben bang dat mijn gymlerares t maar moet weten enzo.....
Hebben jullie ook dat mensen eerst denken dat je het doiet voor de aand8 ? Bij mij wel totdat ze zien hoe ik er echt aan toe ben..
Maar ik vind t gewopon irri

darkangel112
2 November 2002, 21:37
Lieve anouk

Bij mij dachten ze ook dat ik het om de aandacht deed en balblalba zelfs m'n moeder en m'n zusje!!
want telkens als ik het niet meer trok en ging naar m'n kamer "ga je weer snijen lekker manipulerend ben jij balbal" heel irritant. pas veel later toen ik op een gegeven moment in het ziekenhuis kwam en moest worden opgenomen begrepen ze een beetje wat van mij.. nu zien mensen het niet meer als aandacht en mensen uit m'n oude klas zagen het wel zo of ze het nu zo zien weet ik niet ben al 2jaar niet meer op school geweest.. dit jaar moet ik wel weer beginnen maar ik moet wel ergens anders wonen bij m'n tante in utrecht..

eerst woon ikin hilversum vervolgens Huizen dan even amsterdam (amc) dan alkmaar (Triversum) nu moet ik naar utrecht ik word echt gek maar ja!!!!
weet jij een school want ik zie dat jij uit utrecht komt?

en over dat elastiekje bij de crisisdienst zeiden ze ook dat ik dat moest doen of heel koud ijs tegen aan krabben maar dat helpt echt niet ik wil bloed bloed bloed oke ik ben vaag :-s

maar ik wil iedereen veel succes wensen met snijen want het is moeilijk om er van af te komen ik weet het:-(.

Liefs -x- maaike