PDA

Bekijk de volledige versie : Filosofie


A-Man
4 January 2003, 00:20
Filosofie...
Wat was het ook alweer?


fi·lo·so·´fie (de ~ (v.))

1 wijsbegeerte
2 wijsgerig stelsel
3 gedachtegang die aan iets ten grondslag ligt


wijs·be·geer·te (de ~ (v.))

1 wetenschap die zich erop toelegt het wezen van alle dingen en de beginselen die aan het gehele zijn ten grondslag liggen te leren kennen => filosofie

Is doel van het leven niet het belangrijkste of interessantste voor ons? http://forum.leerlingen.com/vbb/showthread.php?s=&threadid=24390

Wat zijn nog meer dingen waar je over kan filosoferen dan?

Fade of Light
4 January 2003, 09:08
ik vind het niet echt interessant. Waarom? Omdat er eigenlijk geen antwoorden op de vragen zijn. Dit maakt het moeilijk en leidt veel mensen naar lijden (cq depressie of wat dan ook)

eneri
4 January 2003, 10:14
Originally posted by A-Man
[Wat zijn nog meer dingen waar je over kan filosoferen dan? [/B]
:{ filosofie is gigantisch groot...
waar komen wij vandaan?
is er iets na de dood, en zo ja, wat?
bestaat reïncarnatie?
bestaat god, en op welke manier moet je dan in Hem geloven?
is de mens beter dan het dier, waarom?
als we geloven dat god bestaat, betekent dat dan ook dat de evolutietheorie niet klopt?
bestaan wij?of besta ik alleen?bestaat de wereld?

eneri
4 January 2003, 10:20
Originally posted by Fade of Light
ik vind het niet echt interessant. Waarom? Omdat er eigenlijk geen antwoorden op de vragen zijn. Dit maakt het moeilijk en leidt veel mensen naar lijden (cq depressie of wat dan ook)
er is geen inderdaad geen universeel antwoord mogelijk, op wat voor filosofische vraag dan ook.
Maar het leidt niet veel mensen naar lijden, eerder naar het tegenovergestelde, geluk.
Door na te denken over levensvragen zoals ik die gesteld heb in mn vorige post, en er je eigen antwoord op te vinden word je veel wijzer, stimuleer je je eigen identiteit, en vooral dat wijzer worden brengt tevredenheid mee. Verder zou iedereen over dit soort vragen moeten nadenken, we wonen immers allemaal op deze aardbol. Ik vind het dom als je niet over dit soort dingen nadenkt, maar gewoon je oppervlakkige leventje leidt, en maar aanneemt dat god wel of niet bestaat, afhankelijkvan je opvoeding.
Nou klinkt het misshcien dat filosofie iets spiritueels is, maar dat is het zeker niet. De levensvragen gaan neit alleen over het goddelijke.

Fade of Light
4 January 2003, 10:29
Originally posted by eneri

er is geen inderdaad geen universeel antwoord mogelijk, op wat voor filosofische vraag dan ook.
Maar het leidt niet veel mensen naar lijden, eerder naar het tegenovergestelde, geluk.


hoeveel depressievelingen zeggen wel niet "het leven heeft geen nut"... Ze hebben zichzelf dus al afgevraagd of het leven nut heeft (folosofische vraag) en hadden er geen echt antwoord op...
Sommige kunnen ermee omgaan, anderen raken er (verder) door in de put


overigens heb je met dit:

Originally posted by eneri

en maar aanneemt dat god wel of niet bestaat, afhankelijkvan je opvoeding.


wel even mijn mening een beetje laten bijspijkeren ;)

JE kunt eigenlijk niet om filosofie heen. Overal lees je wel vragen gericht op filosofie.
Als je ergens over nadenkt wordt je automatsich wijzer. Ook al heb je er geen antwoord op.
Dat ik vrij weinig tijd in filosofie steek, wil echter totaal niet zeggen dat ik een oppervlakkig leven leid. Onder andere door me met psychologie bezig te houden, wat, naar mijn mening, minstens evenveel over jezelf uitdiept als filosofie (als het niet meer is)

eneri
4 January 2003, 10:35
Originally posted by Fade of Light


hoeveel depressievelingen zeggen wel niet "het leven heeft geen nut"... Ze hebben zichzelf dus al afgevraagd of het leven nut heeft (folosofische vraag) en hadden er geen echt antwoord op...
Sommige kunnen ermee omgaan, anderen raken er (verder) door in de put

maar zij denken dan ook niet grondig na, maar zijn al depressief als ze erover nadenken. Als je goed nadenkt, en jezelf ook open stelt voor positieve antwoorden, kom je erachter wat jij belangrijk vind in het leven, en hoe dat voor elkaar te krijgen.

overigens heb je met dit:



wel even mijn mening een beetje laten bijspijkeren ;)
das leuk :]

JE kunt eigenlijk niet om filosofie heen. Overal lees je wel vragen gericht op filosofie.
Als je ergens over nadenkt wordt je automatsich wijzer. Ook al heb je er geen antwoord op.
Dat ik vrij weinig tijd in filosofie steek, wil echter totaal niet zeggen dat ik een oppervlakkig leven leid. Onder andere door me met psychologie bezig te houden, wat, naar mijn mening, minstens evenveel over jezelf uitdiept als filosofie (als het niet meer is)
klopt, door over psychologie na te denken, word je ook al n stuk minder oppervlakkig, maar over de levensvragen op het gebied van filosofie weet je waarshcijnlijk niet veel(sorry als ik het mis heb), en ik vind dat toch ook heel belangrijk. Er zijn veel mensen die zich noch met filosofie, noch met psychologie of een andere diepgaande wetenschap over de mens bezig houden, en die zijn in mijn mening kortzichtig.
Overigens diept psychologie meer uit over jezelf dan filosofie, maar filosofie meer uit over de mens in het algemeen, de wereld en anderefilosofische problemen. Je kan psychologie en filosofie eignelijk niet met elkaar vergelijken.

Fade of Light
4 January 2003, 10:41
Originally posted by eneri

maar zij denken dan ook niet grondig na, maar zijn al depressief als ze erover nadenken. Als je goed nadenkt, en jezelf ook open stelt voor positieve antwoorden, kom je erachter wat jij belangrijk vind in het leven, en hoe dat voor elkaar te krijgen.


Zij denken vaak zat wel grondig na, maar kunnen geen antwoord vinden. Of niks wat ze genoeg tevreden stelt.
Als je jezelf openstelt voor positieve antwoorden is het wel zo consequent om jezelf open te stellen voor negatieve antwoorden. Alleen door vanaf verschillende kanten te kijken schiet je er dan daadwerkelijk iets mee op. En als je dan meer negatieve antwoorden krijgt dan positieve.....


Originally posted by eneri

klopt, door over psychologie na te denken, word je ook al n stuk minder oppervlakkig, en misschien diept het wel meer uit over jezelf, maar niet over anderen of ove de mensheid of over de wereld, wat filosofie wel meer doet.

ik bewtijfel het ik betwijfel het...het zal je vast wel verdiepen/uitdiepen, maar volgens is het zeer zeker niet nodig en kan je verreweg van oppervlakkig houden zonder te filosofieren.

eneri
4 January 2003, 10:59
Originally posted by Fade of Light


Zij denken vaak zat wel grondig na, maar kunnen geen antwoord vinden. Of niks wat ze genoeg tevreden stelt.
Als je jezelf openstelt voor positieve antwoorden is het wel zo consequent om jezelf open te stellen voor negatieve antwoorden. Alleen door vanaf verschillende kanten te kijken schiet je er dan daadwerkelijk iets mee op. En als je dan meer negatieve antwoorden krijgt dan positieve.....
[quote] ok, dat had ik ook verkeerd geformuleerd, ze dneken wel grondig na, maar als je vantevoren er al vanuit gaat dat de je bestaan eigenlijk geen nut heeft, dan vind je uiteraard ook geen nut. Je moet je openstellen voor zowel positieve als negatieve uitkomsten. De meeste mensen doen dat niet.

[quote]
ik bewtijfel het ik betwijfel het...het zal je vast wel verdiepen/uitdiepen, maar volgens is het zeer zeker niet nodig en kan je verreweg van oppervlakkig houden zonder te filosofieren.
nu komen we aan bij de definitie van oppervlakkigheid of diepzinnigheid.
Ik vind filosofie wel nodig. Je leeft op deze aarde, opeens was je er. Vanaf toen begon je ook te denken. De eerste loigsche vraag die je je dan zou moeten stellen is waarom ben ik hier? Hoe komt de aarde hier? Hoe komen de mensen hier?
Als klein kind besef je je dit natuurlijk niet, maar als je volwassen wordt zou je je dat toch moeten afvragen. Dan kom je natuurlijk met de biologische oplossing, zaadcel bevrucht eicel enzo. De meeste mensen vinden dit voldoende, maar denken niet veel verder door. Hoe komt de eerste mens hier? dan heb je 2 oplossingen: het geloof of de biologie. Alle gelovige mensen geloven dat God hun geschapen heeft, en de ongelovigen dat het komt door de Oerknal en allerlei biologische processen. Daarmee hebben ze genoeg gefilosofeerd voor de rest van hun leven. Als dit antwoord bevredigend is, prima, maar helaas zijn er ook veel mensen die dit maar aannemen op basis van hun opvoeding. Dat is toch zonde..

Fade of Light
4 January 2003, 11:13
Originally posted by eneri

1. Je leeft op deze aarde, opeens was je er. Vanaf toen begon je ook te denken. De eerste loigsche vraag die je je dan zou moeten stellen is waarom ben ik hier? Hoe komt de aarde hier? Hoe komen de mensen hier?



2. Als klein kind besef je je dit natuurlijk niet, maar als je volwassen wordt zou je je dat toch moeten afvragen. Dan kom je natuurlijk met de biologische oplossing, zaadcel bevrucht eicel enzo. De meeste mensen vinden dit voldoende, maar denken niet veel verder door. Hoe komt de eerste mens hier? dan heb je 2 oplossingen: het geloof of de biologie. Alle gelovige mensen geloven dat God hun geschapen heeft, en de ongelovigen dat het komt door de Oerknal en allerlei biologische processen. Daarmee hebben ze genoeg gefilosofeerd voor de rest van hun leven.

3. Als dit antwoord bevredigend is, prima, maar helaas zijn er ook veel mensen die dit maar aannemen op basis van hun opvoeding. Dat is toch zonde..

1. Hoe logisch ze ook lijken, ze zijn verder niet relevant volgens mij. Je bent er nu eenmaal, het is zoals het is... Daar zit denk ik het verschil in ons denkpartoon

2. De reden waarom ik zelf niet echt verder ga dan dzat we zijn onstaan uit de big bang (en alle randverschijnselen) is omdat ik de scheikundige (biologische) kennis van het ontstaan van de moleculen waaruit de mens bestaat (en hoe die gecreeert worden) mij te diep liggen om het helemaal uit te zoeken.


3. zie 2

eneri
4 January 2003, 11:23
Originally posted by Fade of Light


1. Hoe logisch ze ook lijken, ze zijn verder niet relevant volgens mij. Je bent er nu eenmaal, het is zoals het is... Daar zit denk ik het verschil in ons denkpartoon

2. De reden waarom ik zelf niet echt verder ga dan dzat we zijn onstaan uit de big bang (en alle randverschijnselen) is omdat ik de scheikundige (biologische) kennis van het ontstaan van de moleculen waaruit de mens bestaat (en hoe die gecreeert worden) mij te diep liggen om het helemaal uit te zoeken.


3. zie 2
1. daar zit inderdaad het verschil, ik vind het belangrijk om te weten waar ik vandaan kom, jij niet.
2. ik verdiep dan ook niet in scheikunde of biologie,daar ben ik namelijk veel te a-technisch voor. Dat lijkt me ook niet nodig.Filosofie is dan ook niet vakoverschrijdend. Je zou je wel moeten afvragen of je dit bevredigend genoeg vind. Al die scheikundige formules zullen allemaal kloppen, daar kan je vanuit gaan. Maar vind je dat bevredigend? Ik niet. Waarom niet?
De wereld is zo prachtig, er is een prachtige natuur, die ook heel verwoestend kan zijn. de mens op zichzelf is een wonderlijk wezen, met emoties, en een fantastisch brein wat allemaal dingen kan. Ons lichaam heeft voor bijna alles wel een oplossing. Ons lichaam zit vol met allerlei bloedvaten en zenuwuiteinden, allemaal grote organen,en al die dingen hebben hun eigen taak.
En dit komt allemaal door foutjes? Kom nou...

Fade of Light
4 January 2003, 11:26
Originally posted by eneri

1. daar zit inderdaad het verschil, ik vind het belangrijk om te weten waar ik vandaan kom, jij niet.
2. ik verdiep dan ook niet in scheikunde of biologie,daar ben ik namelijk veel te a-technisch voor. Dat lijkt me ook niet nodig.Filosofie is dan ook niet vakoverschrijdend. Je zou je wel moeten afvragen of je dit bevredigend genoeg vind. Al die scheikundige formules zullen allemaal kloppen, daar kan je vanuit gaan. Maar vind je dat bevredigend? Ik niet. Waarom niet?
De wereld is zo prachtig, er is een prachtige natuur, die ook heel verwoestend kan zijn. de mens op zichzelf is een wonderlijk wezen, met emoties, en een fantastisch brein wat allemaal dingen kan. Ons lichaam heeft voor bijna alles wel een oplossing. Ons lichaam zit vol met allerlei bloedvaten en zenuwuiteinden, allemaal grote organen,en al die dingen hebben hun eigen taak.
En dit komt allemaal door foutjes? Kom nou...

2. fouten zou ik het niet willen noemen...daarbij zijn er al wat miljarden jaartjes overheen gegaan eer er een product als mens en andere flora en fauna uit zijn gekomen....

eneri
4 January 2003, 11:29
Originally posted by Fade of Light


2. fouten zou ik het niet willen noemen...daarbij zijn er al wat miljarden jaartjes overheen gegaan eer er een product als mens en andere flora en fauna uit zijn gekomen....
een mutatie is een minuscuul foutje ergens in het DNA. Dor die mutaties is volgens jouw theorie de mens ontstaan. En ja er zijn miljarden jaren over heen gegaan, maar dan komt het wel puur alleen door die foutjes. Ik voor mij vind dit niet bevredigend. Er moet iets meer zijn.

Fade of Light
4 January 2003, 11:37
Originally posted by eneri

een mutatie is een minuscuul foutje ergens in het DNA. Dor die mutaties is volgens jouw theorie de mens ontstaan. En ja er zijn miljarden jaren over heen gegaan, maar dan komt het wel puur alleen door die foutjes. Ik voor mij vind dit niet bevredigend. Er moet iets meer zijn.

foutje foutje...verandering, maarja je kan ook zeggen fout in het kopeiren, ach ja, zelfde beteknis ;)

miljarden jaren, miljarden tot de macht miljarden kopieen en slechts een klein deel darvan is 'fout' gegaan en heeft uitiendelijk gebracht wat we nu zijn.

eneri
4 January 2003, 11:43
Originally posted by Fade of Light


foutje foutje...verandering, maarja je kan ook zeggen fout in het kopeiren, ach ja, zelfde beteknis ;)

miljarden jaren, miljarden tot de macht miljarden kopieen en slechts een klein deel darvan is 'fout' gegaan en heeft uitiendelijk gebracht wat we nu zijn.
ik blijf het onaanvaardbaar vinden dat het alleen door die foutjes of veranderingetjes komt. maar dit is inderdaad de biologische oplossing.

A-Man
4 January 2003, 13:31
Weet je wat ik vind?
IK denk dat wij de grootste fout van de natuur zijn...
We denken na over dingen die we NIET weten.
We onderzoeken dingen en maken veel fouten.
Daardoor leren we. Dat is het grootste foutje van de mens, we leren te veel. We zijn te goed in overleven geworden. We zijn met teveel en we kunnen niet in harmonie met elkaar en de natuur samenleven. Want ik hoop dat dat wel de bedoeling is van "de natuur" of "evolutie" of desnoods een "god".

Gelukkig heeft de natuur daar wel twee automatiche oplossingen voor. om alles een beetje in balans te houden want dat is iets wat telkens terug komt in de natuur -> Scheikunde, natuurkunde, maatschappijleer (ja hoor denk er maar over na)
Die 2 oplossingen zijn:
Ziektes, (virussen) en simpele hongersnood.
Als één van de twee jouw probeert te raken dan staat filosoferen echt niet hoog in je verlanglijstje, heeft dan geen nut.
Zijn kortzichtige mensen dan minder dan mensen die er wel over praten en nadenken?
Daar ben ik wel een beetje bang voor dat jullie dat vinden. ...
Mensen die er niet over nadenken of over praten omdat dat niet verwacht word van hun werk, door de lagere opleiding de ze gedaan hebben, zijn geen mindere mensen. Mensen die hard werken zijn misschien wel meer waard dan de mensen die nadenken over dingen die geen nut hebben.
Waarom denken er dan toch mensen over na?
Omdat we willen leren, wat klopt, wat niet.
Misschien komen we dan toch achter de dingen die geen nut hebben om over na te denken en de dingen die we niet zouden kunnen weten.

Het verleden heeft uitgewezen dat je er toch achter kan komen...
Dat leren we nu op school, stiekem hopend op een tweede eeuw van verlichting zoals de laatste eeuw eigenlijk was. (is niet helemaal correct, aan ontwikkeling kan je geen tijdsbeperking geven) Het word alleen steeds lastiger om de wereld bij elkaar te houden, want daar voelen we ons zo geschapen voor.
Want zijn we al achter de maximumcapiciteit van ons brein en van ons lichaam? De grens lijkt steeds verder te komen liggen,
Heeft het nut om erover te praten?
niet echt als je geen onderzoek doet in een speciefieke richting.
Het is een leuke sociale afleiding dat wel, als je toch niks te doen hebt, en ja je kan er van leren. Dan is het misschien nog een beetje nuttig voor jezelf. Maar als iedereen dat zou gaan doen in alle lagen van de samenleving, zou het volgensmij een ongeorganiseerd zootje worden.

Confused yet? :?
\\Dont kill me because i'm just//

Fade of Light
4 January 2003, 13:38
Originally posted by A-Man
IK denk dat wij de grootste fout van de natuur zijn...
We denken na over dingen die we NIET weten.
We onderzoeken dingen en maken veel fouten.
Daardoor leren we. Dat is het grootste foutje van de mens, we leren te veel. We zijn te goed in overleven geworden. We zijn met teveel en we kunnen niet in harmonie met elkaar en de natuur samenleven. Want ik hoop dat dat wel de bedoeling is van "de natuur" of "evolutie" of desnoods een "god".


ik denk dat we 'ooit' wel weer een balans zullen vinden tussen mens en natuur, dan gana we de ruimte in o.i.d.



Zijn kortzichtige mensen dan minder dan mensen die er wel over praten en nadenken?
Daar ben ik wel een beetje bang voor dat jullie dat vinden. ...


Ligt eraan...wat bedoel je met "minder"? Minder ontwikkeld? dan wel.... Minderwaardig? dan niet.


Mensen die er niet over nadenken of over praten omdat dat niet verwacht word van hun werk, door de lagere opleiding de ze gedaan hebben, zijn geen mindere mensen. Mensen die hard werken zijn misschien wel meer waard dan de mensen die nadenken over dingen die geen nut hebben.
Waarom denken er dan toch mensen over na?
Omdat we willen leren, wat klopt, wat niet.
Misschien komen we dan toch achter de dingen die geen nut hebben om over na te denken en de dingen die we niet zouden kunnen weten.
Ook al wordt het niet van je verwacht, de mens is vaak toch nieuwsgierig....sommige theorien zijn, dunkt me, wel te hoog gegrepen voor laag opgeleide mensen



Het verleden heeft uitgewezen dat je er toch achter kan komen...
Dat leren we nu op school, stiekem hopend op een tweede eeuw van verlichting zoals de laatste eeuw eigenlijk was. (is niet helemaal correct, aan ontwikkeling kan je geen tijdsbeperking geven) Het word alleen steeds lastiger om de wereld bij elkaar te houden, want daar voelen we ons zo geschapen voor.
Want zijn we al achter de maximumcapiciteit van ons brein en van ons lichaam? De grens lijkt steeds verder te komen liggen,
Heeft het nut om erover te praten?
niet echt als je geen onderzoek doet in een speciefieke richting.
Het is een leuke sociale afleiding dat wel, als je toch niks te doen hebt, en ja je kan er van leren. Dan is het misschien nog een beetje nuttig voor jezelf. Maar als iedereen dat zou gaan doen in alle lagen van de samenleving, zou het volgensmij een ongeorganiseerd zootje worden.
[/b]

Hoe meer ideeen, hoe minder fouten, omdat je iets over het hoofd ziet. en ogneorganuiseerd is het toch wel. Jou of mijn ideeen halen de wetenschap hoogstwaarschijnlijk toch niet. Precies hetzelfde als 'iederee' erover na zou denken.

eneri
4 January 2003, 14:07
Originally posted by A-Man
Weet je wat ik vind?
IK denk dat wij de grootste fout van de natuur zijn...
We denken na over dingen die we NIET weten.
We onderzoeken dingen en maken veel fouten.
Daardoor leren we. Dat is het grootste foutje van de mens, we leren te veel. We zijn te goed in overleven geworden. We zijn met teveel en we kunnen niet in harmonie met elkaar en de natuur samenleven. Want ik hoop dat dat wel de bedoeling is van "de natuur" of "evolutie" of desnoods een "god".
[quote] we zouden eigenlijk alles wat we leren, moeten toepassen in het samenleven met elkaar en de natuur. aleleen doen we dat neit, en in die zin hadden we inderdaad beter niet zoveel kunnen leren.

[quote]
Als één van de twee jouw probeert te raken dan staat filosoferen echt niet hoog in je verlanglijstje, heeft dan geen nut.
Zijn kortzichtige mensen dan minder dan mensen die er wel over praten en nadenken?
Daar ben ik wel een beetje bang voor dat jullie dat vinden. ...
Mensen die er niet over nadenken of over praten omdat dat niet verwacht word van hun werk, door de lagere opleiding de ze gedaan hebben, zijn geen mindere mensen. Mensen die hard werken zijn misschien wel meer waard dan de mensen die nadenken over dingen die geen nut hebben.
in een levensbedreigende situaite denk je uiteraard neit over filosofie na, maar als het goed gaat in je leven, heeft het wel degelijk nut om er over na te denken, zoals ik al hebuitgelegd in vorige posts.
Overigens vind ik mensen die dat neit doen niet minderwaardig ofzo, maar ik vind het wel jammer dat ze het niet doen.


Waarom denken er dan toch mensen over na?
Omdat we willen leren, wat klopt, wat niet.
Misschien komen we dan toch achter de dingen die geen nut hebben om over na te denken en de dingen die we niet zouden kunnen weten. als je het niet zeker kan weten, betekent dat dan direct dat het geen nut heeft om erover na te denken? Vind ik niet, je kan er namelijk wel andere dingen mee bereiken, je eigen visie te ontwikkelen.


Heeft het nut om erover te praten?
niet echt als je geen onderzoek doet in een speciefieke richting.
Het is een leuke sociale afleiding dat wel, als je toch niks te doen hebt, en ja je kan er van leren. Dan is het misschien nog een beetje nuttig voor jezelf. Maar als iedereen dat zou gaan doen in alle lagen van de samenleving, zou het volgensmij een ongeorganiseerd zootje worden.

tuurlijk is het ongeorganiseerd, iedereen heeft zijn eigen visie. Ook binnen een bepaald geloof gelooft iedereen anders. Maar is dit negatief? Volgens mij niet, eerder positief, het geeft aan dat je een eigen identiteit hebt, niet zomaar geloft wat iedereen zegt.

A-Man
4 January 2003, 20:02
Originally posted by eneri
in een levensbedreigende situaite denk je uiteraard neit over filosofie na, maar als het goed gaat in je leven, heeft het wel degelijk nut om er over na te denken, zoals ik al hebuitgelegd in vorige posts.
Overigens vind ik mensen die dat neit doen niet minderwaardig ofzo, maar ik vind het wel jammer dat ze het niet doen.
Sorry ik zal ergens wel niet goed gelezen hebben maar waarom is dat dan jammer? Ze kunnen dan hun "visie" niet verbreden?
Dat maakt dan toch niet uit voor dat soort mensen?

als je het niet zeker kan weten, betekent dat dan direct dat het geen nut heeft om erover na te denken? Vind ik niet, je kan er namelijk wel andere dingen mee bereiken, je eigen visie te ontwikkelen.
Met welk doel? wereld verbeteren?


tuurlijk is het ongeorganiseerd, iedereen heeft zijn eigen visie. Ook binnen een bepaald geloof gelooft iedereen anders. Maar is dit negatief? Volgens mij niet, eerder positief, het geeft aan dat je een eigen identiteit hebt, niet zomaar geloft wat iedereen zegt.
Das wel leuk in een maatschappij die vindt dat individualiteit belangrijk is. Gelukkig leven we daarin.

Edit:
klein nadeeltje van individualieit en dus verschil in "visie":
Conflict --> Oorlog --> Jij of ik --> conlusie -> word ik.
ut is maar een klein nadeeltje maar als je in één adem zegt dat tegen conflicten ben en voor individualiteit dan denk je te simpel denk ik. (jah conflicten kunnen opgelost worden zonder oorlog, doden en gewonden, maar niet altijd)

eneri
5 January 2003, 11:19
Originally posted by A-Man
[B]
Sorry ik zal ergens wel niet goed gelezen hebben maar waarom is dat dan jammer? Ze kunnen dan hun "visie" niet verbreden?
Dat maakt dan toch niet uit voor dat soort mensen?
ik vind het belangrijk dat mensen niet zomaar achter de massa aanlopen, maar hun eigen ideeen ontwikkelen. Of tenminste, ze kunnen wel achter de massa aanlopen,mits ze er helemaal mee eens zijn.

Met welk doel? wereld verbeteren?ik vind je eigen visie ontwikkelen al een doel op zich. Dat kan tot gevolg hebben dat je biijvoorbeeld niet meer bang bent voor de dood, en dat lijkt me wel prettig. maar als je besluit te leven op boeddhistische wijze, dan kan je daar gelukkig van worden, of je besluit je leven te geven aan een christelijke god. door zoiets te besluiten verandert je leven waarschijnlijk ingrijpend. in positieve zin waarschijnlijk ook nog, in ieder geval vanuit je eigen oogpunt positief.

Fade of Light
5 January 2003, 11:32
Originally posted by eneri
1. ik vind het belangrijk dat mensen niet zomaar achter de massa aanlopen, maar hun eigen ideeen ontwikkelen. Of tenminste, ze kunnen wel achter de massa aanlopen,mits ze er helemaal mee eens zijn.


2. ik vind je eigen visie ontwikkelen al een doel op zich. Dat kan tot gevolg hebben dat je biijvoorbeeld niet meer bang bent voor de dood, en dat lijkt me wel prettig. maar als je besluit te leven op boeddhistische wijze, dan kan je daar gelukkig van worden, of je besluit je leven te geven aan een christelijke god. door zoiets te besluiten verandert je leven waarschijnlijk ingrijpend. in positieve zin waarschijnlijk ook nog, in ieder geval vanuit je eigen oogpunt positief.

weet je hoe deel 2, deel 1 totaal (kan) tegenspreekt/(tegenspreken)...

Gelobig worden, dan loop je dus de massa die ook in dat geloof geloven, achterna. Zeker als je streng gelovig bent

eneri
5 January 2003, 11:35
Originally posted by Fade of Light


weet je hoe deel 2, deel 1 totaal (kan) tegenspreekt/(tegenspreken)...

Gelobig worden, dan loop je dus de massa die ook in dat geloof geloven, achterna. Zeker als je streng gelovig bent
dat hoeft niet.
als je zelf besluit om gelovig te worden, en dus niet door opvoeding gelovig bent, heb je er dus zeker over nagedacht. Dan kan je best tot de conclusie komen dat een bestaand geloof het best bij jou past. daar is dan toch niks mis mee?
het is iets anders als je gelovig, of juist niet gelovig bent opgevoed en verder maar gewoon aanneemt dat dat wat jouw ouders geloven de waarheid is.

Fade of Light
5 January 2003, 11:40
echter vaak gaan ze vanaf dan ook dingen waar ze nog niet over hebben nagedacht aannemen (waarschijnlijk HET foute woord waar het om draait :)) omdat ze het met die andere dingen ook eens waren

eneri
5 January 2003, 11:43
Originally posted by Fade of Light
echter vaak gaan ze vanaf dan ook dingen waar ze nog niet over hebben nagedacht aannemen (waarschijnlijk HET foute woord waar het om draait :)) omdat ze het met die andere dingen ook eens waren
dat vind ik al een stuk minder erg dan een heel geloof aannemen. en daarbij, die andere dingen die ze dan aannemen, kloppen precies met het betreffende geloof, waarschijnlijk zijn ze het daar ook mee eens, omdat ze de hoofdzaak van het geloof ook geloven.

Fade of Light
5 January 2003, 12:13
Originally posted by eneri

dat vind ik al een stuk minder erg dan een heel geloof aannemen. en daarbij, die andere dingen die ze dan aannemen, kloppen precies met het betreffende geloof, waarschijnlijk zijn ze het daar ook mee eens, omdat ze de hoofdzaak van het geloof ook geloven.

ik geloof in een paar dingen van de wetenschap, laat ik nou maar eens als een schaap achter alle onderzoeken aanlopen en geloven....

snap je wat ik bedoel?

Je zult contant over bepaalde zaken moeten nadenken en niet over een paar punten en dan de rest maar aannemen, dan krijg je alsnog hersenloos kuddegedrag

eneri
5 January 2003, 12:47
Originally posted by Fade of Light


ik geloof in een paar dingen van de wetenschap, laat ik nou maar eens als een schaap achter alle onderzoeken aanlopen en geloven....

snap je wat ik bedoel?

Je zult contant over bepaalde zaken moeten nadenken en niet over een paar punten en dan de rest maar aannemen, dan krijg je alsnog hersenloos kuddegedrag
ja daar heb je ook wel gelijk in ja. maar ik denk wel dat er een behoorlijk vershcil zit tussen wetenschap en geloof. Als we bijvoorbeeld het Christendom nemen, en je gelooft dat God de aarde schiep, dat Jezus de zoon van God was, en dat alles wat over hem in de bijbel staat waar is. Dan heb je misschien nog niet nagedacht over Mozes, maar als je het voorgaande gelooft, geloof je de verhalen over Mozes ook sneller, omdat daar diezelfde God in voorkomt, en er op dezelfde manier mee omgegaan wordt.
Hangt er natuurlijk ook vanaf wat je als 1e gelooft, iets kleins en relatiefs onbenulligs of iets heel belangrijks, zoals het geloof aan jezus.
Wetenschap is iets heel anders, dat is allemaal door verschillende wetenschapers en instituten vertelt, terwijl er als Christen 1 bijbel is, en 1 kerk waar je lid van bent.

Fade of Light
5 January 2003, 15:01
Originally posted by eneri

ja daar heb je ook wel gelijk in ja. maar ik denk wel dat er een behoorlijk vershcil zit tussen wetenschap en geloof. Als we bijvoorbeeld het Christendom nemen, en je gelooft dat God de aarde schiep, dat Jezus de zoon van God was, en dat alles wat over hem in de bijbel staat waar is. Dan heb je misschien nog niet nagedacht over Mozes, maar als je het voorgaande gelooft, geloof je de verhalen over Mozes ook sneller, omdat daar diezelfde God in voorkomt, en er op dezelfde manier mee omgegaan wordt.
Hangt er natuurlijk ook vanaf wat je als 1e gelooft, iets kleins en relatiefs onbenulligs of iets heel belangrijks, zoals het geloof aan jezus.


dan geloof je meteen 'alles' in de bijbel en ook naar welke maatstaven er geleefd "moet" worden

eneri
5 January 2003, 16:49
juistem

Fade of Light
5 January 2003, 16:53
das toch fout!

eneri
5 January 2003, 17:46
Originally posted by Fade of Light
das toch fout!
hehe umm..ik zie t. ik begreep je verkeerd :{

eneri
5 January 2003, 20:52
je hebt gelijk, je moet over de hele bijbel nadenken, voordat je gelovig wordt. dat zou ideaal zijn..helaas gebeurt t te weinig

A-Man
7 January 2003, 20:20
dus
geloof is wel prettig opzich voor mensen maar het beperkt hun "inzicht" of visie e.d. wel en dat is jammer dus.

Ik vraag me af wie dat verhaaltje nou precies geschreven heeft voor het eerst, snap ik niet veel van, dat heilige boek gebeuren.
hoe komt zoiets in hemelsnaam tot stand?

Meerdere goden vind ik wel logisch, zoals de grieken, romeinen, egyptenaren etc, maar één almachtige god?
Ik geloof dat dat wel uit een geloof onstaat met meerdere goden, er is altijd een "oppergod" (meestal de zon geloof ik) maar in moderne geloven is het allemaal 1 god ongeveer toch?

Fade of Light
7 January 2003, 20:31
A-man hier zou ik een apart topic over maken

A-Man
7 January 2003, 21:00
Originally posted by Fade of Light
A-man hier zou ik een apart topic over maken

ja, ok
maar hoe kwamen we opeens weer uit bij geloof?

"geloof is wel prettig opzich voor mensen maar het beperkt hun "inzicht" of visie e.d. wel en dat is jammer dus. "
daar gaat het een om toch?