Verhaaltje

[Saarah]

Is dit een goed begin voor een verhaal, denken jullie?

Alle kritiek is welkom ;)


Angelique keek haar moeder boos aan. “Waarom niet?!”
Cindy, Angelique's moeder, zuchte. “Voor de zoveelste keer, zo'n piercing is gewoon niet hygiënisch!! En zéker niet in je tong... Ze kan wel ontsteken ofzo!”
“En dan? Dat is dan toch mijn probleem?” zei Angelique brutaal.
“Angelique”, zuchte Cindy, “je bent nog wel MIJN dochter, hoor! En ga je de dokterskosten zelf betalen als je tong ontsteekt? En ga je de kosten van de piercing zelf betalen?”
“Tuurlijk”, knikte Angelique.
“Ah ja? Waarvan dan? Zóveel zakgeld krijg je niet, en werken doe je ook niet!”
“Jij kan het geld me lenen... En dan betaal ik het terug?” vroeg Angelique hoopvol.
Cindy grinnikte. “Angelique, je beseft toch zelf ook wel dat ik je voor zoiets geen geld ga lenen, hoop ik?”
“Jij gunt me ook nooit iets!” schreeuwde Angelique woedend uit. Ze schoof driftig haar stoel achteruit en rende de trap op.
“Doe wat beter je best op school, dan zou ik je misschien wat meer gunnen!” riep Cindy haar nog achterna.
Zo hard mogelijk sloeg Angelique de deur van haar kamer dicht, en liet zich neervallen op haar bed.
Daar bleef ze vijf minuten bewegingloos liggen. Allerlei verschillende gedachten maalden rond in haar hoofd. Waarom had net ZIJ zo'n vervelende moeder? Bijna al haar vriendinnen hadden een piercing, of tenminste twee gaatjes in elk oor! Zij had net één gaatje in elk oor gekregen, en dat was voor haar moeder al heel wat.
Eigenlijk ging het haar niet eens zozeer om de piercing, zó mooi vond ze die nou ook weer niet... En de pijn stond haar ook niet erg aan.
Het ging er haar gewoon om dat net ZIJ altijd het buitenbeentje was. Al haar vriendinnen mochten weg op een fuif blijven tot 3u, zij moest om 1u thuis zijn. Al haar vriendinnen hadden toffe moeders, die hen geld leenden, of toffe kleren voor hen kochten.
Maar zij, zij had een ouderwetse moeder, die het liefste had dat Angelique in een keurige broek liep, met een lang t-shirt zodat je haar buik vooral níét zag, en haar haar keurig los.

[0Vera]

hmmm tis niet slecht geschreven maar er zijn al echt zoveel boeken over pubers...
misschien is een ander thema leuker om over te schrijven :thumbsup:

[chica]

Het is wel aantrekkelijk geschreven, je wilt wel verder lezen.. Maar het thema is inderdaad niet echt origineel.

[FunFair]

tjah.. ik heb ook de indruk dat ik een stukje lees van de film "thirteen".

wel prettig om te lezen though

[Saarah]

'k Ben ook bezig met een ander verhaal:

Proloog
Het kleine meisje keek verschrikt om zich heen. Ze zat in een hoekje op de grond en zag een grote, blanke vrouw op haar afkomen. Iedereen leek hier wel blank te zijn, niemand was zoals zij. Niemand was hier zwart.
“Kom kleintje, voor jou hebben ze een nieuw gezin gevonden!” zei de vrouw vrolijk, en ze pakte haar op.
Het meisje begon te huilen, nu ze weg was uit haar vertrouwde hoekje.
“Stil maar”, suste de vrouw. Ze bracht haar naar een apart kamertje, waar 2 blanke mannen zaten.
“Dus dat is ze!” riep 1 van de mannen uit. Hij had kort, zwart haar, en was keurig gladgeschoren. De andere man had lang, blond haar, ook hij was gladgeschoren.
“Dat is ze!” beaamde een andere vrouw, die achter een bureau zat.
De man met het zwarte haar nam haar over. Ook de andere man nam haar eventjes vast.
“Ze noemt Lincey, haar achternaam weten we niet. Ze zal 1 van jullie achternamen overnemen, dat moeten jullie even gaan melden op het gemeentehuis van jullie stad. Ze is nu 2 jaar oud, kent nog geen Nederlands, en heeft altijd ergens in Afrika gewoont. Ik hoop dat jullie goed voor haar gaan zorgen…”
De vrouw achter het bureau bekeek de mannen peinzend. “Het wordt niet makkelijk… Zo zonder moeder. Maar ja… Ik neem aan dat jullie voor het huishouden kunnen zorgen?”
De blonde man knikte. “Ik kan goed koken, kan alles schoonmaken, en ben goed met kinderen. Net als Maarten hier!”
Hij sloeg een arm rond Maarten, die het kleine meisje nog altijd op z’n schoot had.
“Maar zonder Niels zou ik niets zijn, hoor”, zei Maarten en keek gelukzalig naar Niels.
“En met dit kleintje hier is ons gezin helemaal voltallig!” knipoogde Niels, en Maarten knikte instemmend.


Hoofdstuk 1
11 jaar later
Lincey zat op de bank, naast Steffi en Annelies.
“Het bevalt me hier echt, op de middelbare school!” zei Annelies. “Het is hier gewoon veel leuker! Vindt je niet?”
Steffi beaamde dit, maar Lincey zweeg.
“Lincey?”
“Gaat wel”, zei Lincey ontwijkend. Toen zwegen ook haar vriendinnen.
Op de basisschool had niemand met haar uiterlijk of gezinssituatie moeilijkheden gehad. Hier vond iedereen haar uiterlijk lachwekkend, om nog maar te zwijgen over haar 2 vaders.



Een iets origineler thema, denk ik :)

De titel wordt wrs: Ik heb geen mama...
Gebaseerd op iets dat later nog gaat gebeuren ;)

Later wordt ook duidelijk dat die mannen heel lang hebben moeten wachten voor ze een kind mochten adopteren enzo.


Sommigen zeggen dat een kind van die leeftijd nog niet beseft dat ze 'anders' is, maar ik denk dat als je je hele leven enkel zwarte mensen gezien hebt, dat het dan toch wel opvalt als je plotseling allemaal blanke mensen rond je hebt.

Wat vinden jullie van dit verhaal?

[Saarah]

Oh ja, dit gaat wrs ongeveer de verdere verloop van het verhaal worden:

Lincey krijgt te kampen met allerlei problemen waarmee ze eigenlijk met een moeder over zou moeten praten, zoals verliefdheid, ongesteldheid, en later natuurlijk ook de eerste keer sex. Ze krijgt het heel moeilijk omdat ze juist geen moeder hééft.

Wat er hierna komt, weet ik nog niet zeker, maar dit zijn een paar mogelijkheden:
- Ze gaat op reis naar haar geboorteland, zoekt eventueel naar haar moeder.
- Ze zinkt steeds dieper weg in een depressie, krijgt anorexia, enz. Ze wordt ook gepest.
- Ze loopt weg
...

Als jullie tips, kritiek, enz. hebben, zet het dan hier! :p

[0Vera]

Oorspronkelijk geplaatst door xxxSarahkexxx
Oh ja, dit gaat wrs ongeveer de verdere verloop van het verhaal worden:

Lincey krijgt te kampen met allerlei problemen waarmee ze eigenlijk met een moeder over zou moeten praten, zoals verliefdheid, ongesteldheid, en later natuurlijk ook de eerste keer sex. Ze krijgt het heel moeilijk omdat ze juist geen moeder hééft.

Wat er hierna komt, weet ik nog niet zeker, maar dit zijn een paar mogelijkheden:
- Ze gaat op reis naar haar geboorteland, zoekt eventueel naar haar moeder.
- Ze zinkt steeds dieper weg in een depressie, krijgt anorexia, enz. Ze wordt ook gepest.
- Ze loopt weg
...

Als jullie tips, kritiek, enz. hebben, zet het dan hier! :p ik zou haar zeker niet naar haar geboorteland laten gaan, om dat een beetje geloofwaardig over te laten komen moet je daarvoor als schrijfster er eerst zelf heen ;) om de sfeer en het land goed te kunnen weergeven. het moet geen replica van een Europees land worden natuurlijk.
Die depressie zou ik ook niet doen, dan verval je weer in een puber-cliche. En dat met zo'n origineel begin!
Weglopen lijkt me ook niet zo handig omdat ze wel heel veel van dr vaders houdt (volgens mij)
laat die vaders iets origineels doen, ze krijgt een wacko zorgmoedertje ofzo, die haar vreemde dingen laat beleven (ala pippi langkous ofzo) dan blijf je in je originele sfeer, en het meisje blijft dan wel anders (en wordt nog vreemder natuurlijk) maar ze leert inzien dat ze daar trots op kan zijn :)
tenminste zoiets lijkt me leuker in de lijn waarin je nu bezig bent :)

[Ancalagon]

Oorspronkelijk geplaatst door xxxSarahkexxx
Oh ja, dit gaat wrs ongeveer de verdere verloop van het verhaal worden:

Lincey krijgt te kampen met allerlei problemen waarmee ze eigenlijk met een moeder over zou moeten praten, zoals verliefdheid, ongesteldheid, en later natuurlijk ook de eerste keer sex. Ze krijgt het heel moeilijk omdat ze juist geen moeder hééft.

Wat er hierna komt, weet ik nog niet zeker, maar dit zijn een paar mogelijkheden:
- Ze gaat op reis naar haar geboorteland, zoekt eventueel naar haar moeder.
- Ze zinkt steeds dieper weg in een depressie, krijgt anorexia, enz. Ze wordt ook gepest.
- Ze loopt weg
...

Als jullie tips, kritiek, enz. hebben, zet het dan hier! :p

Als je echt iets interessants wil, laat haar dan zelfmoord plegen, en dan meesteres van de onderwereld worden..
Dan heb je een interessante plotwending..

No offence, maar waar je over schrijft is allemaal zo enorm uitgekauwd dat het me totaal niet kan boeien, ook al leest het best lekker weg..

[Saarah]

Oorspronkelijk geplaatst door 0Vera
ik zou haar zeker niet naar haar geboorteland laten gaan, om dat een beetje geloofwaardig over te laten komen moet je daarvoor als schrijfster er eerst zelf heen ;) om de sfeer en het land goed te kunnen weergeven. het moet geen replica van een Europees land worden natuurlijk.
Die depressie zou ik ook niet doen, dan verval je weer in een puber-cliche. En dat met zo'n origineel begin!
Weglopen lijkt me ook niet zo handig omdat ze wel heel veel van dr vaders houdt (volgens mij)
laat die vaders iets origineels doen, ze krijgt een wacko zorgmoedertje ofzo, die haar vreemde dingen laat beleven (ala pippi langkous ofzo) dan blijf je in je originele sfeer, en het meisje blijft dan wel anders (en wordt nog vreemder natuurlijk) maar ze leert inzien dat ze daar trots op kan zijn :)
tenminste zoiets lijkt me leuker in de lijn waarin je nu bezig bent :)


Ja je hebt wel gelijk :d
'k Ga zeker proberen er iets interessants & leuk van te maken, en ik ga jouw tips ook gebruiken ;)
Als ik nog een deeltje af heb zal ik het hier zeker zetten ;)