Flater
12 June 2004, 09:14
Goeie morgen (althans nu dan)
Om een lang verhaal nog een beetje kort te houden (ikzelf lees lange verhalen nie eens meer):
Ik heb 1,5 maand verkering gehad met een meisje “zij”. Zij was de 1e waar ik me echt op m`n gemakt voelde en tot rus kwam. Zij had het druk met school en andere dingen en er was nog maar weinig tijd voor mij over, ook was ze niet altijd even spontaan meer, ze reageerde niet meer op leuke briefjes op haar kluisje of een roosje (haar rede hiervoor was dat ze me niet zo goed durfde te bedanken, wat ik wel geloof) en als ik bij haar kwam staan in de pauze was haar verhaal afmaken belangrijker dan mij even te groeten. We groeide een beetje uit elkaar en op een dag besloot ik te bellen, want ik trok het echt niet meer zonder haar aandacht en liefde om me heen. Ik heb haar uitgelegd dat ik het zo niet wou en dat het moest veranderen. Zij was overrompeld en ze zou erover nadenken. Later kwam, na veel heen en weer gemaild over wat ons (vooral mij) dwars zat, aan m`n deur om te zeggen dat ze niet wou veranderen en dat we beter uit elkaar konden gaan en dat is gebeurd. Ik vond dit niet tof (goh), ze was dan niet bijzonder en gaf me niet altijd wat ik verlangde, maar ze was zo lief. Ik was kwaad op haar en heb alles geprobeerd om het terug te draaien en toen dat niet lukte heb ik boos op haar gereageerd en haar de schuld van alles gegeven.
Dit is 1,5 maand geleden nou, ik heb m`n excuus aangeboden voor alles boze woorden en het is wel weer aardig goed gekomen. We hebben elkaar nog niet persoonlijk gesproken alleen via msn. Ze heeft me een bijzonder lief en attent verjaardag`s kaartje gestuurd (dit alles ter info, kan je je wat beter inleven maby)
Nu wil ik haar dolgraag terug, maar hoe pak ik dit aan ?!?
1) Gewoon vragen, maar dan ben ik bang alles wat nu weer goed is kapot te maken.
2) De tijd het werk laten doen, wat me veels te lang duurt.
3) Hopeloos, wat ik niet ga accepteren.
4) Zeggen jullie `t maar.
Vriendelijk groet alias,
Flater
ps: ik heb echt m`n best gedaan om`t nog een beetje kort te houden
Om een lang verhaal nog een beetje kort te houden (ikzelf lees lange verhalen nie eens meer):
Ik heb 1,5 maand verkering gehad met een meisje “zij”. Zij was de 1e waar ik me echt op m`n gemakt voelde en tot rus kwam. Zij had het druk met school en andere dingen en er was nog maar weinig tijd voor mij over, ook was ze niet altijd even spontaan meer, ze reageerde niet meer op leuke briefjes op haar kluisje of een roosje (haar rede hiervoor was dat ze me niet zo goed durfde te bedanken, wat ik wel geloof) en als ik bij haar kwam staan in de pauze was haar verhaal afmaken belangrijker dan mij even te groeten. We groeide een beetje uit elkaar en op een dag besloot ik te bellen, want ik trok het echt niet meer zonder haar aandacht en liefde om me heen. Ik heb haar uitgelegd dat ik het zo niet wou en dat het moest veranderen. Zij was overrompeld en ze zou erover nadenken. Later kwam, na veel heen en weer gemaild over wat ons (vooral mij) dwars zat, aan m`n deur om te zeggen dat ze niet wou veranderen en dat we beter uit elkaar konden gaan en dat is gebeurd. Ik vond dit niet tof (goh), ze was dan niet bijzonder en gaf me niet altijd wat ik verlangde, maar ze was zo lief. Ik was kwaad op haar en heb alles geprobeerd om het terug te draaien en toen dat niet lukte heb ik boos op haar gereageerd en haar de schuld van alles gegeven.
Dit is 1,5 maand geleden nou, ik heb m`n excuus aangeboden voor alles boze woorden en het is wel weer aardig goed gekomen. We hebben elkaar nog niet persoonlijk gesproken alleen via msn. Ze heeft me een bijzonder lief en attent verjaardag`s kaartje gestuurd (dit alles ter info, kan je je wat beter inleven maby)
Nu wil ik haar dolgraag terug, maar hoe pak ik dit aan ?!?
1) Gewoon vragen, maar dan ben ik bang alles wat nu weer goed is kapot te maken.
2) De tijd het werk laten doen, wat me veels te lang duurt.
3) Hopeloos, wat ik niet ga accepteren.
4) Zeggen jullie `t maar.
Vriendelijk groet alias,
Flater
ps: ik heb echt m`n best gedaan om`t nog een beetje kort te houden