Zwanger
 

Hoi allemaal,

Bij voorstellen heb ik ook al een stukje verteld. Op dit moment is mijn ex vriendin 8 maanden zwanger en krijgen we dus een kindje. een half jaar geleden heeft ze het uitgemaakt omdat ze mij te jong vind en ze vind dat ik nog niet klaar ben voor een vaste relatie (kwam ze naar 3 jaar achter :no: ). Op dit moment wist ik nog niet dat zij zwanger was. Dit weet ik nu sinds ong 4 maanden. Ik heb haar gezegd dat ik er wil zijn voor haar en het kindje maar zij wil geen relatie meer met mij. Sterker nog, ze heeft inmiddels een nieuwe vriend. Gelukkig houd ze mij wel op de hoogte van alles, ik ga mee naar de gynacoloog enz en we hebben inmiddels een bezoekregeling getroffen (via advocaten zodat het op papier staat) voor als het kind er is. Ook is er vastgelegd dat ik een klein bedrag in de maand mee betaal aan de opvoeding (ik zit nog op school dus een groot bedrag kan ik helaas niet opbrengen)

Ondanks het feit dat het allemaal redelijk goed geregeld is voel ik me heel erg rot. Op je 19de al een kind krijgen en weten dat het kind niet fulltime door z'n beide ouders opgevoed zal worden doet pijn. Dit is niet het toekomstbeeld dat ik voor ogen had. des al niet te min zal ik er voor mijn kindje zijn.

Het verhaal is een beetje lang geworden. maar graag zou ik in contact willen komen met mensen die ong hetzelfde hebben meegemaakt. En elke mening is van harte welkom!

Ik vind het wel knap van je dat je die zorgen op je wilt nemen.

Ik heb het niet zelf meegemaakt, maar thuis hebben we vaak genoeg kinderen! opgevangen die zwanger zijn en waarvan de vader er niks meer mee te maken wil hebben.

Dank je wel :). Ik kan natuurlijk niet over de situaties van andere oordelen maar ik vind dat je je verantwoordelijkheid moet nemen.

Wat rot dit zeg! Mijn nichtje heeft ongeveer iets soortgelijks meeggemaakt. Ze had buikpijn, dat ging niet over. Ze ging diezelfde avond naar het ziekenhuis en daar bleek dat ze aan het bevallen was :S Alleen het was al uit met ´de vader´. Hij wilde er ook niets van weten.. Maar ze is nu gelukkig getrouwd en heeft een tweede met haar nieuwe man :) Vind het knap van je dat je verantwoordelijkheid neemt voor je daden, zouden veel mensen een voorbeeld aan kunnen nemen.

Inderdaad wel kats vervelend,
maar als je nou je best doet om tijd aan het kind te besteden, moet de moeder ook niet klagen ;)
Want je zit nog op school, dus zij moet niet van jou verwachten dat je elke minuut van de dag voor haar klaar kan staan.
En als ik het verhaaltje goed heb gelezen, doe je eigenlijk wel veel.
Heel veel succes :thumbsup:

Ik ben het helemaal met de anderen eens. :)
Je neemt de verantwoordelijkt heid. Dit is zeker goed voor het kindje. Als je gewoon je best doet vind ik dat zoiezo al erg knap. :)

Top dat jullie zo reageren. Heb al veel nare reacties van andere mensen gehad. Vaak is het ook andersom, dat de man de vrouw verlaat maar bij ons ligt het net even iets anders... Maar is voor mij allemaal erg lastig. Vooral omdat ik op kamers woon en mn ex een eigen huis heeft, een vaste baan enz. En omdat zij een stuk ouder is is het voor haar allemaal wat makkelijker. Maar fijn dat ik hier mn verhaal kwijt kan en bedankt voor jullie reacties*)