Gedicht: Ongeloof
Niet een van mijn sterkste gedichten, omdat hij heel twijfelachtig overkomt en ook niet lekker in de mond ligt als je het hardop leest,
maar ik wilde juist de vertwijfeling overbrengen, omdat het gedicht erover gaat dat mensen liever aan je woord twijfelen dan dat ze je geloven en helpen.. En dat je daardoor ook aan jezelf gaan twijfelen... Nou ja, enjoy (hopelijk) Ongeloof Niemand die het begrijpt Niemand die het ziet En als je het verteld Geloven ze je niet Want... Zoiets kan niet! Toch? Niemand die het begrijpt Maar ieder die het ziet Je hoeft ze niet te vertellen over de reden voor je verdriet Want.. Zoiets gebeurt niet! Toch? Niemand die het begrijpt En ook niemand die het wil zien Zoiets is onmogelijk Niet te bevatten, bovendien Maar... Toch is het waar! Helaas.. |
dit gedicht vind ik wel erg vaag overkomen...oftewel niet mijn smaak :). Kun je ook romantische gedichtjes schrijven? Daar hou ik het meest van om te lezen :p
|
Gedichten zijn vaak vaag ;)
Romantische gedichtjes vind ik dus weer cliche, dus die schrijf ik nooit... Sorry |
Alle tijden zijn GMT +1. De tijd is nu 18:08. |
Forum software: vBulletin 3
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.