Mogen mensen met een handicap kinderen krijgen
 

Mogen mensen met een mentale handicap kinderen krijgen?

Onlangs hielden we op school een "ethische discussie". De vraag was of koppels, gevormd door mensen met een mentale handicap kinderen mogen krijgen of beter gesteriliseerd worden.
Het ging het meest over mensen met een mentale handicap


Wat vinden jullie hier van?

Ik vind dat het niet zou mogen als ze niet in staat zijn het kind op te voeden. Zijn ze dat wel, dan vind ik dat ze dat recht gewoon moeten hebben. De kans dat er een gehandicapt kind geboren wordt is dan natuurlijk groter, maar ik vind niet dat dat een belemmering zou moeten zijn. Ze moeten dan echter wel heel goed voorgelicht zijn en zeker zijn dat ze de opvoeding aan kunnen.

(ik doe move naar discussie)

Ienke:
Ik begrijp je standpunt hoor maar dan bedenk ik meteen: wie bepaalt of iemand in staat is een kind op te voeden. En op basis van wat. Dit vind ik heel moeilijk, wanneer je dit moet bepalen ga je vergelijken met eigen normen en waarden. Nu wie ben jij dan om je eigen waarden op te leggen aan anderen.

Ik vind het ook moeilijk om dan daarover een beslissing te nemen, je speelt tenslotte een beetje voor God hé. En ik ben niet zo zeker of wij als mensen kunnen bepalen dat andere mensen ( kinderen) niet mogen leven of op de wereld mogen worden gezet.

Toch ben ik het met je eens dat ergens rekening moet gehouden worden met de mogelijkheden van de ouders.

Als je mentaalgehandicapt ben, ben je niet instaat om een kind te verzorgen. En ik vind dat je alleen kinderen mag krijgen als je er zelf zonder hulp voor kan zorgen en als je ze zelf met je partner zonder hulp kan verwekken...

Er zijn er die het wel zouden kunnen hoor, laat daar geen misverstand over bestaan, maar dat is wel een klein percentage :)

@ Ienke: het is idd lastig om te bepalen of iemand een kind zou kunnen opvoeden ja. maar het is toch ook onrechtvaardig om mensen die het WEL zouden kunnen hun recht te ontnemen?

Ja, helemaal akkoord. :thumbsup: Dat is wat ik bedoel, als we niet kunnen bepalen dat iemand wel een kind kan opvoeden, dan lopen we het risicio dat we soms onterecht iemand geen kind laten krijgen die wel in staat zou zijn het op te voeden.

Daarom weet ik niet of het wel een goed idee is mensen soms te verbieden kinderen te krijgen. Daarbij, sommige kinderen van mensen met een handicap zijn veel meer gewenst dan sommige andere kinderen van mensen zonder handicap.

Misschien moeten we koppels met een handicap wel een kind laten krijgen en zorgen voor genoeg ondersteuning?

Ik denk dat mensen met een mentale handicap kinderen misschien minder kennis kunnen leren maar dat kan toch opgevangen worden door school? Ik ben er zeker van dat die kinderen (misschien met behulp van ondersteuning voor de ouders met de handicap) goed verzorgd worden.

Vind jij dat wij andere mensen mogen verbieden kinderen te hebben , hoe zou je dat dan aanpakken.

Ja ze zouden het in de meeste gevallen gewoon wel moeten toestaan.. tenzij ze natuurlijk in staat zijn om ze optevoeden..

1 mentaal gehandicapte kan namelijk wel liefde geven.. juist heel veel liefde..

Als iemand lichamelijk of geestelijk gehandicapt is, vind ik gewoon dat je die gene moet steleriseren (en ja ik weet het is fout geschreven). Dan weet je zeker dat ze geen kinderen kunnen krijgen. Want het is gewoon kindermishandeling. Ouders die dommer zijn dan jijzelf. Ouders die niet eens voor zichzelf kunnen zorgen of goed kunnen funcioneren in de maatschappij. Zo'n groeit dan gewoon op voor galg en rad. Denk ook naar hoe het voor zo'n kind moet zijn inplaats te gaan lopen brullen dat iedereen recht op kinderen heeft. En dan in allerlij bochten wringen om het toch iets aan kennis en een normaal leven te geven...

opvoeden is niet alleen liefde geven :no:

je moet het kind regels, normen en waarden leren. kennis bijbrengen. als het kind iets fout doen moeten de ouders uitleggen hoe het wél moet. als het kind stout is moet het gecorrigeerd kunnen worden door de ouders. al deze dingen zijn moeilijker voor mentaal gehandicapten. ik kan me ook wel vinden in wat annomeisje hierboven zegt.

@ienke: opgevangen door school? dat is klinklare onzin. zoals ik al zei, op school leer je echt geen normen en waarden hoor. als kind moet je al weten wat wel en niet mag voordat je naar de basisschool gaat.

Ho, ik denk dat je mij niet helemaal goed begrepen heb. Ik weet best dat het voor een kind van ouders met een handicap niet makkelijk moet zijn. En ik twijfel er ook over of het wel een goed idee is die ouders kinderen te laten hebben. Alleen vind ik het moeilijk om mensen kinderen te ontzeggen.

Ergens denk ik dat wij dat recht niet hebben, wie zijn wij om te beslissen over leven en dood.
Ik vind het moeilijk om een evenwicht daarin te vinden. Enerzijds kies je ervoor om een kind niet geboren te laten worden om het te behoeden voor een slechte toekomst, anderzijds verknal je wel het leven van mensen die dolgraag een kind willen.

Ik zag ooit een video van mensen met een mentale handicap die kinderen wilden. Er werd boven hun hoofd beslist dat niet kon, die mensen waren daar echt kapot van. Ze begrepen het echt niet, twas hartverscheurend hoor.

Ik hoop dat je me nu beter begrijpt?

k begrijp wat je zegt, maar toch denk ik dat je meer op school leert dan enkel kennis. Er bestaat ook iets als maatschappelijk assistenten toch? Die kunnen thuisbegeleiding doen. Opvoeding omvat idd meer dan liefde, toch begint het daarmee volgens mij.

Denk je dat een wens, een droom belangrijker is dan een kind? Belangrijker dan de welzijn van een kind? Belangrijker dan het geluk en de kansen van een kind?
Als je zorgt dat een gehandicapte niet zwanger kan worden, beslis je ook niet over leven of dood, er zit namelijk geen kindje in de buik. En zolang het in de buik zit mag je er ook over beslissen.
Een mens kan niet alles in het leven krijgen. Dat is jammer maar helaas. Er valt mee te leven. Niet iedereen heeft het recht op een kind, je krijgt het... En wie zegt dat je het recht hebt iets te krijgen? Het is een geluk...

Ja eigenlijk kan ik je daarin wel volgen. Maar toch vind ik het erg om iemand dit geluk te ontzeggen. En ergens is geluk toch wel een recht hé.
Komt daar nog bij dat mensen met een mentale handicap vaak moeilijker kunnen nuanceren en door één ding doodongelukkig worden. Maar misschien is dit idd geen argument om ze een kind te laten krijgen.

nee, ik vind dat het niet moet kunnen omdat er een heleboel gehandicapten zijn die zo ontzettend ongelukkig zijn.En je moet een kind dat niet willen aandoen.Ga nou niet zeggen dat er ook gehandicapten zijn die wel gelukkig zijn want dat is ook zo alleen je kunt niet voorspellen of iemand gelukkig wordt.

Er zijn ook zat mensen zonder handicap die niet gelukkig zijn, dus dat argument slaat nergens op

Is een onmogelijke wens belangrijker dan het geluk en de kansen van kind? Sorry, dat vind ik niet...

Een echte mentale handicap zorgt er al voor de de persoon in kwestie begeleid wordt. Met een collega, die tevens stage loopt bij kinderen die sociaal achterlopen, praat ik hier ook vaak over. Het moet niet zo zijn dat mensen die niet goed voor zichzelf kunnen zorgen, wel een kind mogen opvoeden. Je blijft jezelf dan bewegen in een cirkel. De kinderen van de mentaal zieke komt ook weer in een huis en zo gaat het weer verder.

maar ik vind dat het niet zo mag zijn dat die begeleider de opvoeder wordt van dat kind..

en kitesurfertje; waar haal jij de mening vandaan 'dat zoveel gehandicapten zo ontzettend ongelukkig zijn'? dat is trouwens ook idd een loos argument hiero.

ik ben het ook met annomeisje eens. de kansen op een fatsoenlijk leven zijn belangrijker dan de kinderwens van de ouders.

Wie zegt dat ik dat wel vind?

ik niet, maar ik kan het ook niet uit je post opmaken. verder was jouw quote bedoeld om mijn mening kracht bij te zetten

mentaal, als het genetisch overdraagbaar is , nee

lichamelijk, dito

mensen met een lichamelijke handicap mogen wat mij betreft wel kinderen krijgen, die kan het kind misschien niet "bijbenen" maar meestal kunnen die juist met woorden heel goed opvoeden.
Dat is ook niet de discussie denk ik.

Mensen met een mentale handicap overschatten hun kunnen meestal, en als ze dan een partner hebben, zijn die net zoals zij, dus kunnen ze samen echt geen kind opvoeden. Ik ben het eens met annomeisje die zegt dat het welzijn van het kind voorop staat. En dat die mentaal gehandicapte dan een kind in het leven mist, ach, er zijn wel ergere dingen lijkt me :{ zoals ik al zei, een mentaal gehandicapte kan niet inschatten wat het hebben van een kind betekent qua verantwoordelijkheid.
Het is trouwens ook zo dat veel mentaal gehandicapte stellen een kind krijgen door het hebben van sex zonder enig idee te hebben dat ze daar een kind mee krijgen :{
Heb gehoord van een bijster onintelligent stel (en dan nog niet eens mentaal gehandicapt maar gewoon dom) waarbij hulpverleners kind nummer 4 maar eens weghaalden uit dat huis, omdat de vorige drie al onder vreemde omstandigheden waren overleden :rolleyes:
Bleek dus dat ze compleet niet wisten wat ze ermee aan moesten :{

Ze mogen wat mij betreft geen kinderen krijgen, hebben ze die wens wel, laat ze dan actief meelopen op een kinderdagverblijf... of een of ander beroep waar kinderen centraal staan. Zodat ze toch met kinderen bezig kunnen zijn. Het recht ontnemen is zwaar maar bezorg ze die problemen niet.

Voor de andere kant van het verhaal heb ik ook respect.

Wahahaha verstandelijk gehandicapten werken op een kinderdagverblijf, dan weet je zeker dat de kinderen geen aandacht en opvoeding meer krijgen!

IK kan mij helemaal vinden in je idee_0_ Dit kan idd een goed alternatief zijn voor hun kinderwens!!

@annomeisje: ik vind het niet juist dat je er zomaar van uit gaat dat mensen met een handicap daar niet toe in staat zijn. Volgens mij zijn mensen met een mentale handicap perfect in staat om op een goede manier om te gaan, als ze er niet alleen vvoor staan en mss niet in de ouderrol. In een kinderdagverblijf staan ze er dan niet alleen voor maar kunnen bijvoorbeeld deel uitmaken van een team. Daarbij denk ik dat het alleen maar goed kan zijn voor de ontwikkeling van de kinderen zelf, het in contact komen met mensen met een mentale handicap bedoel ik dan.

*grijnz* en leuk dezelfde knutselwerkjes maken, want hun werkjes zullen toch niet mooier zijn enn het zal zeker niet te makkelijk en saai voor ze zijn. Weet je, voor die gasten hebben ze ook speciale omgang, en de kleuterbegeleiders hebben al genoeg, meer dan genoeg, werk zonder een stelletje inbecielen om zich heen. Dit gaat enkel tenkosten van die kids. Ze maken geen deel uit het team, maar een deel uit de groep kinderen.

tspijt mij ma ik vind dat je nogal cru bent. Iets meer respect zou gepast zijn vind ik.

Als je niet normaal kan reageren, ook geen probleem, maar ga dan naar een praatgroep voor leeghoofdigen en respectlozen. :rolleyes: 8|

Ik ben het met annomeisje eens en dat heeft er niks mee te maken met dat ik geen respect heb voor mensen met een handicap. Werk in de kinderopvang is al hartstikke zwaar werk en er is geen geld om meerdere mensen aan te nemen dus hebben de kleuterbegeleidsters vaak te grote groepen kinderen. Het is voor hun echt niet te doen om dan ook nog op die gehandicapten te letten. Je moet niet vergeten dat je niet zomaar even kleuterleider bent. Het is werk wat voor sommige mensen zonder een handicap al niet te doen is.

Dat is ook niet erg, maar de manier waarop dit weer werd gezegd kan gewoon niet, of is dat ook normaal?

ok, als je dat vind is dat goed voor mij. Ik ga niet helemaal akkoord maar mensen verschillen en hebben dan ook andere meningen, daar heb ik geen probleem mee. Ik denk dan ook dat de persoon met een handicap niet meteen als kleuterleidster moet aangenomen worden, maar eerder als extra hulp of zo.

Het ging mij meer om de manier waarop annomeisje reageerde.

het probleem is dat de gehandicapten geen extra hulp zijn voor de kleuterleidsters, maar een extra last. Ze moeten de gehandicapten leren wat ze wel een niet moeten doen en ze moeten ook op ze blijven letten, want je kunt niet van gehandicapten verwachten dat ze dezelfde verantwoordelijkheid dragen als mensen zonder handicap.

Ik geloof niet dat ze een extra last zijn als je goede afspraken maakt en ze geen te moeilijke taken geeft natuurlijk. Je mag mensen met een mentale handicap niet onderschatten hoor! Je kan de hulp van die mensen dan als extra ondersteuning zien en niet dezelfde taken eisen als die van mensen zonder handicap.

Het spijt mij zeer, maar mijn grenzen voor respect liggen anders dan het jouwe... Ik heb heus respect voor gehandicapten, maar niet als ze zich zonodig aan gelijke rechten moeten werpen, want dan zijn hun plichten ook hetzelfde, en dat lukt ze niet... Oeps... En misschien ben ik dan hard erin, maar jij voeld je ook beter dan een inbeciel.

ALs je zus van of ouder van iemand met een handicap zou zijn, zou je dan graag hebben dat er zo hard over die persoon wordt gesproken? Stel je voor dat je ouder bent van een kind met een mentale handicap en dat je wordt gezegd "je kind heeft een handicap (is imbeciel zoals jij dat zegt), is dus minderwaardig en heeft niet dezelfde rechten als de rest", probeer je dat eens in te beelden. Dat is toch erg?

Als jij andere grenzen voor respect hebt moet je die wel eens tonen dan. Tot nu toe heb je alleen zitten flamen, respect noemen we dit niet.

Ik heb heus wel respect voor mensen en ik zit niet te flamen... Alleen sommige ideeën die hier worden neer geworpen is om je dood te lachen... Ik heb heus respect voor gehandicapten, reken maar. Maar ze kunnen niet dezelfde plichten uitvoeren en kunnen dus ook niet dezelfde rechten hebben.

En ik kan mij dat inbeelden...

ik heb zelf vaak met verstandelijk gehandicapte mensen te maken gehad. En t zijn vaak ook hele leuke grappige mensen :D, maar een kind opvoeden zie ik ze echt niet doen. De meeste gedragen zich namelijk net zo als mijn 3 jarige nichtje 8)
Een lichamelijk gehandicapt persoon zal toch zelf mogen beslissen of die een kind neemt, neem ik aan :)

Je kunt dat uit mijn post opmaken? Ik zie liever chemische castratie of iets dergelijks. Zodat het de samenleving niet onnodig veel geld kost.

Ik heb het er eigenlijk nogal moeilijk mee dat er in menselijke aangelegenheden steeds wordt bedacht hoeveel geld dit wel zal kosten. Is geld dan toch belangrijker dan de mens?

je kan het draaien en keren zoals je wil: zonder geld geen leven, geen samenleving, geen wereld,...

jaja maar zonder mensen ook geen samenleving, geen wereld, geen geld en geen leven hé...

Onze samenleving draait op en om geld. Dat er mensen zijn die willens en wetens kinderen willen ondanks dat ze het niet kunnen opvoeden, dat vind ik verkeerd. Mochten ze dan kinderen willen dan moeten we de natuur maar in werking laten treden. Ze sterven dan vanzelf uit.

Nee, ik vind van niet. Stel dat je zelf kind bent van een geestelijk gehandicapte. Op je 10e jaar ben je dan al slimmer dan je eigen ouders. Dan moet je je eigen ouders helpen met allerlei zaken. Dat lijkt mij niet goed voor een kind. Veel geestelijk gehandicapten zijn vaak niet in staat om meerdere dingen tegelijkertijd te doen. Wanneer je een kind hebt, moet je wel meerdere dingen tegelijk kunnen doen. Geestelijk gehandicapte mensen kunnen de verantwoordelijkheid van het hebben van een kind niet aan. Velen beseffen niet dat je er echt je hele leven aan vast zit. Hulpverleners zullen het kind tot zijn 18e moeten blijven begeleiden om te voorkomen dat het misgaat.

Ik vind het nogal hard om dit zo te stellen. Je laat de natuur niet zijn gang gaan zoals je stelt hé, je brengt die kunstmatig in werking. Verschuil je dus niet achter "de wet van de natuur", mensen castreren en zo is de "wet van de mens die denkt het verstandigst te zijn". Ik krijg hierbij het gevoel van " doen mensen iets waar wij niet mee akkoord gaan, we doen ze dood". Nogal zwart-wit volgens mij. :no:

Maar dit is dan misschien opnieuw mijn melige ikje.:$

Ik stel alleen dat wij mensen met een bepaalde handicap aan hun lot moeten overlaten. Ze hebben dan niet eens de kans om kinderen te krijgen omdat we zo druk met ze bezig zijn.

ehm ehm ok ik ben het er mee eens van dat als je mentaal gehandicap ben dat je dat maar better weg kan laten en een volgende vraag is dan ook beseffe die mensen wel wat een kind krijgen is of houden van niet dat ik ze daar mee wil beledigen of iets maar toch is dit voor mij een gewoone vraag wat in me op komt maar ik vindt wel dat als je lichaamelijk gehandicap bent of ter wel minder valide en je heb het verstand bij je van wat er gebeurd maar je zal bij voorbeeld niet helemaal in staat zijn om voor het kind te zorgen door een beperking dan zijn daar altijd hulp instandies voor in te schakellen dus ik vindt dat het dan wel moet kunnen

Ik denk dat je dit zoiezo per geval moet bekijken, er zijn mensen met een hoger en een lager niveau verstandelijke handicap.
degene met een hoger niveau werken vaak ook gewoon midden in de samenleving en kunnen voor een zeer groot deel zelfstandig wonen. vaak met af en toe begeleiding (b.v. 1 keer per week)

ik heb hier ook pas een film over gezien op school. om een gezin uit de film even als voorbeeld te nemen: deze mensen hebben inmiddels al 5 kinderen gekregen alle kinderen zijn uit huis geplaatst omdat de ouders niet goed voor ze konden zorgen de jongste woont overigens nog wel thuis maar deze is dan ook pas een paar maanden oud. de jongste mag voorlopig thuis blijven wonen maar er word wel regelmatig gecontroleerd of alles goed gaat. omdat de ouders bang zijn dat ook dit kind weer afgenomen zal worden is de moeder weer zwanger (baby nr 6!!)
en om de vader te citeren: we gaan net zolang door tot dat we er 1 mogen houden.

dit is 1 geval maar op dezelfde video staat ook een gezin waarbij het wel goed gaat. deze mensen hebben een zoontje van een jaar of 7. met regelmatige begeleiding.

het kan dus absoluut wel zolang er maar voldoende voorlichting begeleiding en nazorg is.

want wie moet er dan gaan beslissen of iemand geschikt is om vader of moeder te zijn. wie bepaalt er dan waaraan iemand moet voldoen om een goede ouder te zijn. en moet het dan ook niet zo zijn dat de niet gehandicapte medemens hier ook voor in aanmerking moet komen?

er zijn immers genoeg kinderen die verwaarloosd/mishandelt worden zonder dat de ouders gehandicapt zijn...