waneer houd alle ellende nou eens op?
 

2002 is echt een kut jaar...het begon met dat ik me pols zwaar kneusde...

toen ging me pa bloed plassen en zn nieren gingen heel erg achteruit (hij is nier patient)

langzamerhand kwam de overspannenheid van mn moeder terug..

toen brak mn pa zn rug net op het randje anders was hij dood me moederging nog verder achter uit...

pa verteld aan mij dat ie eigenlijk wil scheiden omdat hij al 20 jaar ellende met dr heeft.

pa krijg terug val van zn rug niet goed geheelt. mn voeten worden slechter kan steeds minder lopen.

ga 8 -10 keer per dag goed door mn enkel. mn broertje word geopereerd aan zn kaak

ik krijg een onsteking in mn evenwicht kan me ogen niet open of dicht doen het duizelt.

voeten worden nog slechter beland in een rolstoel. me moeder ziet het niet meer zitten.

me pa word beter en ontmoet een andere vrouw is nog steeds niet gescheiden.

ze krijgen steeds meer ruzie me moeder ziet er niet meer uit. ik moet worden geopereerd.

ik kan het niet accepteren dat ik nooit meer sport. me pa gaat werken dat gaat fout

ik heb geen zin een heel verhaal te typen..ik weet het gewoon ff niet meer....maanden kon ik niet huilen om alles wat er gebeurt is maanden me moeder steunen..ik heb het gewoon niet meer...ik wil lopen maar het duurt zo lang wil naar school....verlang gewoon naar hoe het was....maar word het ooit nog zo?

altijd moed houden dat het weer goed komt. Het komt ook wel goed. Maja zoals zoveel dingen heeft het flink wat tijd nodig waarschijnlijk.
Wel klote voor je dat er zoveel gebeurd is dit jaar...
Maar blijf de moed erin houden:)
sterkte verder:* :)

Alle slechte dingen komen altijd samen,

maar dan moet je je ook bedenken dat waarschijnlijk de goede dingen ook tesamen komen.

Jah weet je meisje ik kan hier wel hele verhalen op gaan hangen waar jij waarschijnlijk niks aan hebt dus dat zal ik niet doen.

Alleen..ik zat ook echt vanaf me 14e echt goed diep in de shit enzow..maar telkens hield de gedachte dat alles later wel weer beter zou komen me op de been. En nou zijn we 4 jaar verder en stukje bij beetje kom ik bij het licht waar ik al jaaaaaaaaren naar verlang. Met andere woorden het wordt gewoon steeds beter, alleen moet je soms zo ontzettend lang wachten!

Ik wil wat zeggen maar kan de juiste woorden er niet voor vinden denk ik. Nou jah, je kan me altijd bellen he dat weet je he!

Re: waneer houd alle ellende nou eens op?
 

Je piekert te veel...
je kan je beter met de dingen bezig houden die goed zijn gegaan

Hou vol
denk ook aan de leuke dingen
En nee het wordt niet zoals vroeger,
Maar..
Ja! het wordt wel beter!
In de toekomst is alles nog mogelijk!
Het verleden is geweest, is niet meer te veranderen.

Als je zin hebt om van je af te schrijven moet je dat gewoon doen,
gewoon schrijven, en niet teveel meer over denken. Er zijn hier geloof ik genoeg mensen die willen luisteren. (denk ik)

Keep Your Head Up!

je moet zo denken
als je dit overwonnen hebt, dan kan je veel meer aan
het heeft je sterk gemaakt, ook al ging dat op een niet echt leuke manier
ook is het zo dat als 1 ding verkeerd gaat, alles verkeerd gaat, daar kan je niks aan doen, het ik ook gehad
je komt er ook wel weer boven op
je kan nu weer lopen en dat is al een stap in de goede richting, misschien is 2002 dan wel een kut jaar voor je geweest, maar 2003 word een super jaar voor je
weer sporten enzo
weer naar school
etc
etc

heel veel sterkte :(

Egt kut voor je, véél sterkte

Ik heb ook een onwijs kankerjaar achter de rug...:'(
Ik wens je dan ook echt heel veel sterkte en hoop dat de zon voor jou weer gaat schijnen...En dat 2003 een mooi goed jaar voor je wordt...En bij mij mag je dus ook altijd terecht..! :*

Nou ik weet niet zo goed wat ik hierop moet zeggen maar ik wens je echt onzettend veel sterkte toe!!!!!!!!!!!

Kuzz Ir

Jah ikke ook een kut jaar (al2) en dan nu al die mensen op school van heeey fijne kerst en een gelukkig nieuw jaar. Dan ga k me dus echt kut voelen omdat t gewoon niet zo is! Er zijn trouwes niet veel mensen die dat tegen mij zeggen maja gelijk hebben ze.

Hey gurlie.
Ik heb ook een behoorlijke kuttijd, maar ik probeer het positief te bekijken. En weet dat dit allemaal niet voor nix is en ik er wel iets van zal leren. Soms zie ik het ook niet zitten, maar dat komt altijd toch wel weer goed. Er zijn ook vast leuke momenten/mensen etc. En daar kun je je beter op richten dan op de slechte dingen in je leven .. en hou moed!

Ik snap dat dit alles bijelkaar echt mega-mega-mega-*** is, maar probeer met je ouders te praten of desnoods met iemand anders (professioneel of niet). Heb je hulp om het ziek-zijn te accepteren? Of eigenlijk, om er mee om te leren gaan en een goede balans te vinden?
Dat krijg ik binnenkort en ik denk dat dat heel goed is.
Al weet ik natuurlijk niet of jij zoiets ook nodig hebt.

Heel veeel suc6 met alles en 2003 wordt vast stukken beter!;)