Naamloze inzending 1: Ik vond het hele gedicht een beetje "typisch neerslachtig" tot ik de laatste zin las, die niet alleen dichterlijk klinkt, maar die, toen ik hem na een tijdje begreep, toch indruk op mij maakte. Ik dacht namelijk eerst dat die zin slechts holle, pseudo-dichterlijke praat was, maar daarna zag ik de link met de eerste vers, de gedachten in de plas, die, als het water dooit, weer aanwezig zullen zijn (,niet?
). Leuk gevonden.
Naamloze inzending 2: Het gedicht begint een beetje (en hier gebruik ik het weer) "typische neerslachtig", en zoals reeds gebleken zal zijn, heb ik het daar niet echt voor. Op het einde lijkt het gedicht ineens over sport te gaan, en dan blijf ik achter met een groot vraagteken, maar, helaas, niet het juiste vraagteken.
Hoe alles stopt: hm...Je gedicht is niet slecht, maar, en dat weet je zelf ook wel, je hebt er betere. Je hebt wel aanleg voor poëzie, ook dat zal niets nieuws zijn, en dat blijkt ook uit dit gedicht. Maar ik ben sowieso niet echt voor de gedichten die een liefdesverhaal vertellen, tenzij het echt goed is, maar die gedichten zijn, wat mij betreft, op enkele handen te tellen. Ik hou nog minder van gedichten die een liefdesverhaal vertellen dat slecht afloopt, zo slecht zelfs dat het tot een zelfmoord komt (zo interpreteer ik die laatste strofe toch). Toch ga ik je mijn stem geven. Omdat jouw gedicht in mijn ogen meer dan de andere twee een poëzie-kunstwerk is, zij het niet het/je prachtigste, en om je te stimuleren verder te dichten.
Ohw ja, ik tel drie reacties, maar slechts twee stemmen. Niet vergeten te stemmen, hé!