*Grijns*
Wat ben ik toch Happy met de einduitslag. Die van de proza zag ik al helemaal aankomen [De nederlaag], mijn verhaarltje was naar mijn mening al vrij slecht. Dat komt misschien ook omdat ik meer de persoon van de langere verhalen ben. Het was dus best een utidaging om een verhaaltje van 2000 woorden op papier te krijgen. [Bij mij kwam het als het goed is precies uit, al las ik ergens in een commentaar iets anders]
Voor de Poezie had ik eigenlijk ook nog een ander gedicht. Zelf ben ik er eigenlijk nooit helemaal tevreden over geweest, al denkt mijn hele familie er anders over.
Deze die nu als mij inzending hier stond heb ik trouwens op school geschreven in één of andere saaie les. Eigenlijk best grappig wat een les teweeg kan brengen.
Onderstaand gedicht is het gedicht wat ik eigenlijk ook nog had, waar ik niet helemaal tevreden mee ben, maar mijn ouders net even iets anders over denken, net als de rest van mijn familie. Ik heb het geschreven toen mijn Oma'atje op sterven lag. De zij uit het gedicht is dus mijn Oma, de Hij slaat op mij Opa, die stierf enkele jaren geleden.
Jaren is het geleden,
Uren gaan nog voort,
Al zou het zomaar kunnen,
Dat een minuutje het verstoort.
Al jaren geen enkele woorden,
Al jaren geen normaal gesprek,
Al jaren alleen maar liggen,
Verklaar haar nu tot gek.
Maar alles gaat eens over.
Op welke manier dan ooit,
Haar glimlach blijft onthouden,
Waarop je het ook gooit.
Al jaren is het wachten,
Al jaren duurt dit lang,
Al jaren blijven komen,
Het leven gaat zijn gang.
Jaren is het geleden,
Toen hij ons toch verliet,
De Tranen blijven vloeien,
Omdat ook zij het einde ziet…
Als mensen hier verder nog wat over te zeggen hebben?
|