Bambi

Oke ik weet nu niet zo goed waar ik moet beginnen.

1,5 jaar geleden leerde ik mijn vriend kennen, we zijn heel gellukkig er zit aleen 1 ding in de weg en dat is mijn onzekerheid, wat zich omzet in jaloezie. Ik word dus al depressief en jaloers als mijn vriend met school weg gaat een weekend, omdat er 75%meisjes bij hem op school zitten, terwijl ik zeker weet dat hij mij nooit zal belazeren. Hij heeft mij diverse kansen gegeven en elke keer beloofde ik weer dat ik mijn jaloezie zal onderdrukken maar elke keer zetten mijn onzekerheid na verloop van tijd weer om in jaloezie waar ik hem dan mee confronteerde terwijl hij niets deed we hebben inmiddels een time out wat mij verschikkelijk veel pijn doet want die jongen steunde me door dik en dun ik weet niet wat ik zonder hem zou moeten hij is echt me alles ik was mezelf bij hem (buiten de jaloezie) en hij bij mij hij belt me ook en hij zegt ik wil je graag nog een kans geven maar je moet echt wat aan je jaloezie gaan doen ik heb inmiddels een afspraak bij de jutters in de hoop dat hun mij van mijn onzekerheid kunnen afhelpen want die onzekerheid leid naar die jaloezie en ik wil niet kapsones overkomen maar ik zit niet onder de pukkels en ben niet dik of heb een bult op me rug ik ben gewoon een normaal meisje die over het uiterlijk ook niet onzeker is maar geestelijk vreet ik mezelf helemaal op terwijl ik weet dat hij niet vreemd zal gaan heb ik allemaal waan ideeen en ik doe er alles aan hem weer terug te winnen hij zegt ook hoe ik er nu naar kijk wil ik je die kans ook geven alleen ik weet niet hoe het met jou gaat je moet wel vooruitgang boeken en ik moet zelf ook nog zin hebben in onze relatie hij belt me ook regelmatig en bevestigd dan ook dat hij van me houd en dat ik ze alles ben ik vertrouw er ook wel op als ik "beter"word dat het goed kan komen maar heeft iemand advies voor me en ik heb er niets aan als iemand zegt ja niet meer jaloers zijn want dan had ik dat allang geprobeerd..

help me aub

xxx Bambi