Sorry mensen, maar m'n verveling drijft me tot wanhopige tijdsverdrijven.
Citaat:
|
Origineel gepost door Sick Boy
verhaaltje
|
Het verschil is alleen dat mensen die een kapper opzoeken worden geholpen (tenminste, misschien niet altijd naar wens, maar toch). Mensen die zich tot God keren om hun haar te laten knippen moeten meestal lang wachten.
Het argument dat God de kappers heeft geschapen en dat de gelovigen op die manier van hun lange haar worden afgeholpen gaat niet helemaal op, want ook de niet-gelovigen maken daar immers gebruik van.
Het verhaaltje beweert dat alle ellende van de wereld ontstaan is door het gebrek aan geloof (in god). Immers, de langharige man had zijn probleem kunnen verhelpen als hij zich tot een kapper had gekeert (dus kunnen de ongelovigen alle ellende verhelpen als zij zich tot God keren). Klopt het dan dat hoe meer mensen geloven, hoe minder ellende de wereld zal kennen? Mocht dit kloppen, heb ik een andere vraag. Denk jij dat er in de middeleeuwen, relatief gezien, meer mensen geloofden dan nu? (Dit is gewoon een vraag, het hangt van jou af hoe ik verder ga met m'n verhaal.)
Voordat je begint Banaan, ik val hem niet aan omdat hij gelooft, maar omdat zijn verhaal in mijn ogen niet klopt. In mijn opvoeding is mij geleerd dat ik beweringen niet zomaar moet aannemen maar zelf moet controleren (met argumenten etc) om te kijken of de bewering wel waar is. Het zou toch een vreemde wereld zijn als we alles zomaar zouden geloven wat ons gezegd word. Misschien is die houding volkomen fout; moet je dan mij aanvallen of mijn opvoeding
.
Stel dat ik fout zit en dat ik idd niet gelovigen zou moeten 'aanvallen' op hun geloof. Dan zou jij mij niet aan moeten vallen in mijn geloof dat ik alle bewereingen zou moeten controleren. Dit zou beteken dat ik er gewoon mee door zou moeten gaan. Volgens jou zou ik dan gelovigen dus niet moeten aanvallen, maar indirect ook weer wel...
De wondere wereld van de paradox?