Ben ik weer, sorry maar gisteruh liep mu broertje nogal te eikelen, wilde perse nog op de computer en ik had niet zo veel zin om mun belevenissen met hem te delen.
Ondertussen stonden we dus in dat badje onderaan de glijbaan te kijken waar onze ventjuhs gebleven waren, terwijl die kids achter ons naar beneden kwamen. Dan maar even op onze hurken aan de kant gezeten, onder water viel het al wat minder op hoe weinig we aanhadden. Na een minuut of vijf kwamen eindelijk die twee rotzakken naar beneden, maar die wilden natuurluk niet zomaar onze badpakken teruggeven, wat nog een hele stoeipartij werd, dus ik vrees dat er wel wat mensen naar onze bloterik hebben kunnen kijken
Who cares.
Jammer genoeg was dit meteen de laatste keer dat we in het zwembad zijn geweest, dus een vervolg zal voor een andere keer zijn. In elk geval ben ik blij dat ik mun koudwatervrees had overwonnen, want ik voelde mezelf echt wel megastoer in mu badpakje en echt commentaar heb ik er niet op gehad. Joepie
