ja ik ben een meisje (16)
bedankt om zo snel te reageren.
ik zou wel kunnen proberen mijn probleem uit te leggen, maar dan wordt het zo'n lange tekst die niemand wil lezen en dus niemand goed kan reageren en helpen...
ik weet wel dat ik erover moet praten, want uit ervaring weet ik dat opkroppen niet helpt en het juist allemaal veel erger maakt.
Het heeft heel lang geduurd voor ik iemand hiervoor gevonden had, en deze persoon is dus mijn vriend geworden.
Maar nu ben ik bang dat hij mij ni meer leuk vindt omdat ik zo vaak ween en zielig doe bij hem en wij bijna nooit meer plezier maken. En het lijkt ook dat hij nu vaker bij zijn vrienden en vriendinnen wil zijn dan bij mij.
En dan haal ik weer vreselijke dingen in mijn kop van dat ik hem ga verliezen en dat dan terwijl ik hem echt nodig heb.
Andere keren dat ik zo deed, dacht ik achteraf altijd dat ik overdreef en maar moest stoppen met mij zo'n zorgen te maken. Maar het probleem is nu dat hij er nu elke keer in slaagt om mij toch te doen denken dat ik deze keer niet overdrijf en hij mij echt niet meer leuk vindt en ik niet meer belangrijk voor hem ben...
Ik denk gewoon heel negatief en ik ben heel bang dat hij mij in de steek gaat laten en ik haat het om alleen te zijn (ik begin meestal al net wanneer hij weggaat na gewoon afgesproken te hebben, al spontaan te wenen)
Ik ben echt ongelukkig enzo... help
