[0Vera]

De Peperbus, jaargang 45, nummer 1, december 2001

Column
Vriendinnen

"Zonder vriendschap ga je dood", zei een wijze les Maatschappijleer. En ook op school blijkt vriendschap onmisbaar te zijn: voor je schoolprestaties, je concentratie, de afleiding, plezier om naar school te gaan (als er dan toch iets leuks van school moet worden gekozen...!) en natuurlijk het doorkomen van de pauze, die zonder vriendinnen en zonder sigarettenverslaving (waar ik dan wel mee 'gezegend' was) de rampmomenten van de dag kunnen betekenen. Nee, vriendinnen zijn op school van cruciaal belang. Daarbij hebben vriendinnen als voordeel dat je je verhaal kwijt kunt en je hen ook van dienst kunt zijn op bepaalde momenten, zoals tijdens een Geschiedenisles, waarbij je vriendin een klap op haar hoofd krijgt die jij met verbaal geweld aan de gever kunt retourneren. Ja, daar heb ik het over. En ook als je tijdens een tussenuur dat je niet kunt benutten omdat je je al uit de naad hebt gewerkt in de bieb zit en ineens tegenover een zielsverwant blijkt te zitten. Daar heb ik het over als ik het over vriendschap heb. En het scheppen van nieuwe vriendschappen is wel moeilijk, maar loont de moeite. Het leert je namelijk bewust worden van mensen. Hoe ze in elkaar zitten. Hoe ze zijn en hoe ze zich in bepaalde situaties gedragen. En hoe zouden die mensen als vriendinnen in jouw leven passen? Zouden zij jouw leven kunnen verrijken (want vriendschap gaat ook over geven en nemen)?
Meestal stel je je deze vragen onbewust, maar als je met allemaal nieuwe vriendinnen te maken hebt gaat dit een stuk bewuster. Een voordeel is het als je geen tekort hebt aan zelfvertrouwen, want op nieuwe mensen afstappen gaat niet zomaar. Het vergt ook moed, vertrouwen en je moet niet bang zijn dat het zal mislukken want er is geen mens altijd onaardig. In de liefde loop je meer risico. Ook is openstellen voor anderen een belangrijke factor, hoewel deze erg vermoeiend is.
Bij het eerste gesprek weet je gelijk al of de ander bij je past. Een soort zesde zintuig. Of mensenkennis zoals dat dan heet. Met wat meer durf kun je de potentiële vriendin vragen of je eens bij haar mag zitten. Of dat je met haar mee kan fietsen. Het doorbrengen van de pauze met haar is een aanrader, dan leer je ook gelijk haar vriendinnen kennen. Wees gewoon jezelf, dat werkt het beste. Ze accepteren je alleen als je oprecht bent, en waarom zou je niet? Elk mens is op zichzelf interessant genoeg zonder poespas die hij zelf heeft verzonnen. Anderen prikken dan ook zo door je heen. En is het ook niet veel leuker om jezelf te zijn?
Als later blijkt dat de potentiële vriendinnen je uiteindelijk als 'tof' bestempelen en je je een van hen mag noemen, voelt dat geweldig. Je bent de moeite waard. Net als zij natuurlijk. En je hebt een goede keuze gemaakt. Je mensenkennis heeft je niet verlaten. En het mooiste is dat deze verrijking van je leven nog vanzelf ging ook...

Ineke