'k Ben ook bezig met een ander verhaal:
Proloog
Het kleine meisje keek verschrikt om zich heen. Ze zat in een hoekje op de grond en zag een grote, blanke vrouw op haar afkomen. Iedereen leek hier wel blank te zijn, niemand was zoals zij. Niemand was hier zwart.
“Kom kleintje, voor jou hebben ze een nieuw gezin gevonden!” zei de vrouw vrolijk, en ze pakte haar op.
Het meisje begon te huilen, nu ze weg was uit haar vertrouwde hoekje.
“Stil maar”, suste de vrouw. Ze bracht haar naar een apart kamertje, waar 2 blanke mannen zaten.
“Dus dat is ze!” riep 1 van de mannen uit. Hij had kort, zwart haar, en was keurig gladgeschoren. De andere man had lang, blond haar, ook hij was gladgeschoren.
“Dat is ze!” beaamde een andere vrouw, die achter een bureau zat.
De man met het zwarte haar nam haar over. Ook de andere man nam haar eventjes vast.
“Ze noemt Lincey, haar achternaam weten we niet. Ze zal 1 van jullie achternamen overnemen, dat moeten jullie even gaan melden op het gemeentehuis van jullie stad. Ze is nu 2 jaar oud, kent nog geen Nederlands, en heeft altijd ergens in Afrika gewoont. Ik hoop dat jullie goed voor haar gaan zorgen…”
De vrouw achter het bureau bekeek de mannen peinzend. “Het wordt niet makkelijk… Zo zonder moeder. Maar ja… Ik neem aan dat jullie voor het huishouden kunnen zorgen?”
De blonde man knikte. “Ik kan goed koken, kan alles schoonmaken, en ben goed met kinderen. Net als Maarten hier!”
Hij sloeg een arm rond Maarten, die het kleine meisje nog altijd op z’n schoot had.
“Maar zonder Niels zou ik niets zijn, hoor”, zei Maarten en keek gelukzalig naar Niels.
“En met dit kleintje hier is ons gezin helemaal voltallig!” knipoogde Niels, en Maarten knikte instemmend.
Hoofdstuk 1
11 jaar later
Lincey zat op de bank, naast Steffi en Annelies.
“Het bevalt me hier echt, op de middelbare school!” zei Annelies. “Het is hier gewoon veel leuker! Vindt je niet?”
Steffi beaamde dit, maar Lincey zweeg.
“Lincey?”
“Gaat wel”, zei Lincey ontwijkend. Toen zwegen ook haar vriendinnen.
Op de basisschool had niemand met haar uiterlijk of gezinssituatie moeilijkheden gehad. Hier vond iedereen haar uiterlijk lachwekkend, om nog maar te zwijgen over haar 2 vaders.
Een iets origineler thema, denk ik
De titel wordt wrs: Ik heb geen mama...
Gebaseerd op iets dat later nog gaat gebeuren
Later wordt ook duidelijk dat die mannen heel lang hebben moeten wachten voor ze een kind mochten adopteren enzo.
Sommigen zeggen dat een kind van die leeftijd nog niet beseft dat ze 'anders' is, maar ik denk dat als je je hele leven enkel zwarte mensen gezien hebt, dat het dan toch wel opvalt als je plotseling allemaal blanke mensen rond je hebt.
Wat vinden jullie van dit verhaal?