Jamiel

Ik ken mensen die VMBO hebben gedaan en je zou inschatten dat zij op HAVO-niveau zitten. Maar ik ken ook lamballen die totaal niks voor school doen en zeggen: " Leren is niks voor mij " en dan kom je zowieso terecht op het VMBO.

Als je VMBO hebt gedaan en daarna MBO, dan zul je meer moeite hebben om een goede baan te vinden. Iemand die HAVO/VWO heeft gedaan en daarna HBO, zullen ze eerder aannemen, als ze letten op gemiddeld denkniveau.

Inderdaad, ze zijn van plan MAVO weer in te zetten. Dat vind ik een goed plan, want wat nu het geval is: Je hebt mensen die daadwerkelijk een MAVO-niveau hebben ( wat hoger dan VMBO dus ) en mensen die het moeilijk vinden om te leren of lamballen zijn ( dus gauw de neiging hebben richting het oude VBO te gaan ). Mensen trekken elkaar dus niet op.

Stel: Als je met iemand moet samenwerken die niet op jouw denkniveau zit, kun je je niet optrekken aan iemand, dus zul je ook niet beter worden.
Ik merkte het zelf toen ik op het conservatorium zat. Er zaten ook mensen bij die MBO hadden gedaan en de ene was met toaal andere dingen bezig dan met muziektheorie en de ander was daar juist heel gedreven in.

Uiteindelijk moet je het allemaal zelf doen. Als je een bepaalde richting op wil, ga daar dan voor en laat het niet op je afkomen.
Zorg ervoor dat je later geen spijt krijgt van de keuzes die je moet maken op deze leeftijd. Het is van cruciaal belang in de toekomst. Je hoort ook zo vaak dat volwassenen spijt hebben van hun keuze om meteen te gaan werken. Nu komen ze niet meer verder.

Btw: Ik wil totaal niet bevooroordeeld zijn, maar gezien de inhoud van de vragenlijst die ik moest invullen voor een MBO-opleiding valt het wel op dat het geen uitzondering dat veel mensen van die leeftijd en dat niveau problemen hebben met zichzelf en de omgeving. " Ben je weleens bij een maatschappelijk werker geweest? " " Wat is de familiesituatie op dit moment ? "

Terwijl ik dat niet heb gehad op HBO ?