lieve bonita,
ik heb net als jij een eetstoornis gehad, ik heb de afgelopen jaren zo'n beetje alles tussen de 90 en 50 kilo gewogen. ik ben onder behandeling geweest bij een arts, een dieettiste en een psycholoog. en het hielp voor mij helemaal niets, door dat ik heel veel gepest werd had ik een heel verkeerd beeld van mijzelf en ik kon me zelf niet accepteren, niet toen ik 90 kilo woog en ook niet toen ik 50 kilo woog.
Voor mij kwam de omslag eigenlijk heel lullig, ik was aan het rijden met mn paard toen er een auto met daarin twee jongens stopte die vroegen of ik mn telefoon nummer wou geven. ik viel bijna van mn paard van schrik.... en ik heb ze mn nummer ook niet gegeven
maar daardoor werden mn ogen eigenlijk wel geopend. ik had altijd gedacht dat andere mensen alleen maar naar me keken omdat ik zo lelijk was, niet dat ze naar me keken omdat ze me mooi vonden ofzo. ik ondekte ook goede kanten aan mn zelf, ging me anders kleden, en besloot te gaan fitnessen wat ik eerst niet durfde omdat ik bang was dat mensen me gingen uitlachen als ik daar kwam. ik werd min of meer door een vriendin gedwongen om een keer een rokje te kopen inplaats van altijd en eeuwig een spijkerbroek en toen ik van andere mensen hoorde dat ze vonden dat ike r zo goed uitzag was ik voor het eerst trots op mezelf. ik ben nog steeds niet superslank, (ik weeg 61 kilo) en ik heb een dikke kont. maar daar heb ik schijt aan
ik fitnes vier keer in de week en let er gewoon op wat ik eet, maar ik ben echt geen heilig boontje wat dat betreft.
ik zou je graag willen zeggen dat het allemaal vanzelf wel goed komt en dat je positief moeten denken en dat het heus wel meevalt maar iik weet van mezelf dat dat neit makkelijk te accepteren is. daarom heel veel sterkte en als je wilt praten stuur je maar een personal message........