[the_darkness]

Dat je geen zin hebt om je ouders aan elke scharrel voor te stellen begrijp ik, maar dat dit pas na 3 jaar gebeurt vind ik persoonlijk erg vreemd, en ik begrijp dan ook niet zo goed waarom je daar niet eerder over aan de bel hebt getrokken.

Verder destilleer ik uit jouw verhaal het beeld van een meisje met een zwakke wil dat gemakkelijk wordt beïnvloed door erg manipulatieve ouders.
Manipulatie die overduidelijk succesvol is aangaande de rest van je verhaal.
Het lijkt wel een beetje op wat ik zelf ooit heb meegemaakt.
Die ouders straffen haar in feite nu door niet tegen haar te praten, haar te negeren, voor een gemiddeld mens de meest wrede sociale straf die er is.
Ze is hardstikke bang voor ze.
Tegelijkertijd wil ze haar ouders niet kwijt, dus zoekt ze naar redenen om hun en indirect haar eigen door hen beïnvloede gedrag te vergoeilijken, met als gevolg dat jullie complete relatie nu onder een electronenmicroscoop ligt, om zo van miniscule probleempjes halsmisdaden te maken.
Dergelijke situaties kun je zo goed als niet winnen.
Ik verloor het in ieder geval destijds.
Die ouders maken er een keuzemoment van, jij of zij.
En bijna altijd zullen ze voor de ouders kiezen.

Ik heb destijds geprobeerd om het meisje in kwestie de feiten zoals ik ze zag ( zwakke wil en gemanipuleerd door de ouders) voor ogen te houden.
Dat werkte eerder tegen mij dan voor mij.

Ook gaf ik telkens aan dat ik aan alle eisen tegemoet wilde komen zolang ik haar maar niet kwijtraakte. Hielp ook niet.

Ik heb zelfs nog contact met de ouders zelf gezocht met de vraag tot een open en eerlijke dialoog. Werkte ook niet.

Je staat nu een beetje op een keuzemoment.
Je houdt nog van haar en wilt eigenlijk niet zomaar een relatie van 3 jaar weggooien, tegelijkertijd is het gevoel wel verminderd, en voel je je gekwetst omdat ze je zo voor je gevoel zo laat vallen.

Het is aan jou wat je kiest.

Als je er voor wilt vechten moet je er volledig voor gaan, en niets achter de hand houden qua reserves en alles proberen, zowel met haar als met haar ouders en iedereen die ook maar enige invloed op haar heeft ( waaronder die vriendin). Maar dit zal sowieso een litteken achterlaten op jullie relatie.

Of je geeft het op en laat het gaan. Dat is klote, maar als iemand na een relatie van 3 jaar nog steeds niet voor je wilt vechten, en in 3 weken opeens totaal van mening lijkt te veranderen over jullie relatie, dan moet je jezelf de eerlijke vraag stellen: Is iemand met zo'n zwakke wil wel de moeite om voor te vechten?