CULT OF LUNA
voordat ik begin met het reviewen van de twee cd' die deze band tot dusverre heeft uitgebracht eerst een stukje over de band.
cult of luna (CoL) komt uit het altijd mooie zweden. deze band speelt rauwe harde duistere sfeervolle metal. denk dan niet aan solo's en leren broeken (hoewel leren broeken best cool zijn) maar aan trage met veel emotie gespeelde en gitaar gedreven sludge zoals dat ongeveer heet. wat het bijzondere aan deze muziek is dat het niet gaat om hoe moeilijk de muziek is of hoe geweldig het is gespeeld (hoewel het allemaal uiterst strak is) maar meer om een sfeer weer te geven en daardoor kan je dus cult of luna een beetje in het straatje plaatsen met neurosis, isis en misschien ook pelican.
CoL is ook meer een collectief, veel andere mensen werken mee aan de albums voor zangstukken, samples en producties. erg interessant dus allemaal.
de releases:
het eerste echte wapenfeit (na verscheidene demo's) van de heren. van de eerste noot beukt het al. de productie is misschien een beetje lomp op eerste gehoor en een beetje modderig ofzo. maar die gitaartoon van deze band is zo overweldigend. als de hele band met zn allen op een tel speelt wordt je gewoonweg weggeblazen uit je stoel. maar iedere toon is zo mooi en vol emotie. de nummers kabbelen, worden nooit snel, verliest nooit power ook als het volume wat naar beneden gaat, het lijkt alsof aan deze muziek gewoon alles klopt en er is geen speld tussen te krijgen. de nummers worden geweldig opgebouwd en de climaxen zijn soms om te huilen zo mooi.
het perfecte vervolg wordt geleverd met the beyond. de productie is nog beter en alles klinkt nog voller dan het al was. zeker de zang komt iets beter uit de verf en staat als een dijk maar is nooit te veel aanwezig en mengt zich als het ware in de muziek. de songs zijn nog langer geworden en bij deze band vind ik dat dus totaal niet erg, want ook klopt het hier gewoon allemaal. wat dit album toch misschien iets beter maakt dan zijn voorganger is het mooie gebruik van electronica en samples (nooit overdone) en de gitaartone. vooral de hoge noten en riffs komen ontzettend mooi naar voren en zorgen voor een extra hook in de muziek en nemen je als het ware mee op een reis door de wereld die cult of luna heet.
ik weet dat dit muziek is die niet voor iedereen is bestemd, maar ik denk toch dat iedereen die een beetje van muziek houdt het kan waarderen. het is geen snelle dillinger of converge shit waar je draad kwijt raakt. vergelijk het eerder met een radiohead of nog beter een sigur ros die hebben besloten de meeste brute distortion over hun gitaren heen te gooien maar met dezelfde intensiteit te blijven spelen. ik weet zeker naar wat grondig luisterwerk dat menigeen het zal gaan waarderen.
geniale band. punt.
als dit alles je bevalt check dan ook eens:
- pelican (hydrahead records)
- isis (hydrahead)
- switchblade (deathwish inc)