Citaat:
Originally posted by annomeisje
Ik weet dat het hard is voor haar, en waarschijnelijk enorm egocentrisch van mij, maar ze wist het voor ze met me ging. Toen wist ze al dat ik met sommige psygische dingen niet helemaal oke zat. Ik heb haar uitvoerig gewaarschuwt.
Maar inderdaad, ze heeft wel goed gehandeld ook al ben ik er niet blij mee. Zij is wel de enige die geen dovemannetje speeld. Aan de ene kant vind ik dat enorm goed voor haar, want ze was toen wel echt bang dat ik haar zou slaan (of ik ooit mijn meisje pijn zou doen...) het was wel pure lef...en dat is wel beter.
|
Probeer toch, ook al is het dan niet voor jezelf maar wel voor je vriendin, om je niet te laten meesleuren door anorexia...
Het is namelijk helemaal niet mooi als je zo mager bent
, en het is ook helemaal niet leuk als je lichaam zich verzet tegen elke vorm van beweging, omdat het zo zwak is...
Dan vind je jezelf misschien wel mooi, maar wat heb je er dan aan als je tóch (bijna) niet meer buitenkomt, omdat je elk moment kan flauwvallen?
Ik vind mezelf ook helemaal niet mooi, ik ben helemaal niet slank
, ik zou dat best willen zijn, maar er is een verschil tussen slank en mager...
Slank is mooi, als je echt máger bent is dat meestal helemaal niet zo mooi... En zeker niet als je nóg magerder wilt worden...
Als ik moet kiezen tussen hoe ik nu ben, of supermager en verzwakt door de anorexia, kies ik voor hoe ik nu ben..!!