[Sander]

Geboren in de nacht

Door S. M. de Bruijn en W. van Hengel

Buiten is het nacht. In de helverlichte werkruimte tussen de verloskamers in het academisch ziekenhuis staat een metalen bakje. Erin ligt een puntgaaf jongetje, geboren na een zwangerschap van 20 weken. Armpjes, beentjes, gezichtje, alles is herkenbaar aan dit kleine mensenkind. Toch zal het nooit in een wiegje liggen, nooit het daglicht zien. Dit jonge leven is beëindigd omdat bij dit naamloze ventje het syndroom van Down is vastgesteld.

Enkele weken eerder is bij zijn moeder door middel van een bloedtest vastgesteld dat ze een risico heeft van 1 op 16 dat haar kind het syndroom van Down heeft. De vruchtwaterpunctie die daarop volgt, bevestigt dat het kind inderdaad de aandoening heeft. Na een gesprek met de gynaecoloog besluiten de ouders de zwangerschap af te laten breken.

Enkele dagen later melden ze zich op de verloskamers. De gebruikelijke abortus door middel van een zuigcurettage, waarbij de baby in delen naar buiten wordt gehaald, is in dit stadium van de zwangerschap niet meer mogelijk. Door middel van een infuus met weeënopwekkende middelen wordt de bevalling op gang gebracht. De dag is al ver verstreken als de eerste weeën zich aandienen. In het holst van de nacht volgt de geboorte. Even nog leeft het jongetje. Dan sterft het in de armen van z'n moeder.



Vinden jullie dat als blijkt dat een kind dat nog niet geboren is gehandicapt zal zijn dat het dan weggehaald mag worden?
ook als de wettelijke periode al verstreken is ?