Dit is voor mij missen:
Mis je haar? Ja is daarop mijn antwoord. Niet altijd, maar soms. Het is gemeend. Als ik haar nodig heb is zij er niet. Alleen in mijn gedachte. Maar dat betekent geen discussie, geen antwoord, geen reactie. Dat is zo weinig. Geen ruzie geen vrede, niets.
Ik wil samen drinken, samen lachen, samen huilen. Samen zijn. Weten wie jij was, wie ik was en ik wil je laten weten wie ik ben. Welke keuzes ik maak en waarom ik ze maak. Ik wil dat je me kent, zoals ik was, ben en zal worden. Zoals ik dat zelf misschien niet weet en jij mij dat had kunnen vertellen. Maar geen reactie, geen antwoord, niets.
Je moet me raad geven, om mij lachen, om mij zorgen maken en trots op me zijn. Ik zou het zo graag willen. Zoveel dingen heb ik van jou en ik wil dat je dat ziet, dat weet en ziet hoe ik daarmee omga. Al jouw goede en slechte eigenschappen, al die van mij.
Ik wil dat je me laat huilen, me op mijn flikker geeft, me doet lachen en genieten. Raad me dingen af, val me bij, sta me toe en verbied me. Maar lach, geniet en bewonder. En houd van me zoals ik ben en zal worden.
(mijn moeder..)
|