verveel me kapot. begin me dr steeds meer aan te ergeren dat mijn leven zo ontzettend voorspelbaar is. t is namelijk zo:
slapen, werken van 7.30 tot 16.00, om 16.30 thuis, eten, huiswerk maken, computeren (msn, forum, game) slapen. en dan begint t weer opnieuw. ik hoop echt dat mn leven wa boeiender word, want anders kan ik over 10 jaar nie zeggen dat ik geleefd heb.
aankomende zaterdag stappen in tilburg (da's t enige boeinde voor de komende tijd) en hopen dat ik daar leuke mensen ontmoet die ik lastig kan vallen door de weeks.
k voel me echt een saai trutje
