[theo tank]

Meer bevoegdheden, of gewoon meer beter handelen?



Politie faalt wederom

Op zondag 17 april ging het na de wedstrijd Feyenoord-Ajax mis in de omgeving van het stadion. Deze ongeregeldheden konden ontstaan door opzichtig falen van de autoriteiten. Als de vastgehouden Ajax-supporters al vóór het eindsignaal naar Amsterdam vervoerd waren en de ME zich teruggetrokken had opgesteld was er hoogst waarschijnlijk niets gebeurd.

De laatste dagen is er veel aandacht voor de opsporing van de verdachten van deze ongeregeldheden. Het programma Opsporing Verzocht besteedde afgelopen maandag namelijk aandacht aan deze 'zaak', waarna de politie Rotterdam-Rijnmond de foto's van de verdachten op hun site plaatsten. In de uitzending van Opsporing Verzocht kwamen een aantal ME'ers aan het woord die vertelden over hun ervaringen van die dag. Ze vertelden hoe erg het allemaal wel niet was. Daarbij vertelden ze natuurlijk niet dat zij ook die dag weer insloegen op onschuldige vaders en kinderen om maar te zwijgen over het blind inrijden van ME-busjes op grote menigtes.

De politie faalde echter niet alleen op de bewuste zondag, maar ook in de opsporing van de verdachten. Afgelopen zondag publiceerden wij in Lunatic News een ingezonden brief van een Feyenoord-supporter die onterecht was opgepakt (zie onderstaand). Op Radio Rijnmond kwam gister een andere Feyenoord-supporter aan het woord die eveneens onterecht is opgepakt (link naar het fragment staat onder dit artikel). Excuses van de politie waren natuurlijk te veel gevraagd.

Heksenjacht

Maandagochtend 2 mei, zes uur ‘s morgens. Ik schrik wakker. Barst, hoor ik nu mijn deurbel op dit tijdstip? Ja verdomd, nog eens. Brak, als gevolg van wéér een avond verdriet verzuipen na wéér zo’n “wereldwedstrijd” strompel ik naar de voordeur en ontwaar twee agenten. Shit, dacht ik, er zal toch niets met mijn familie gebeurd zijn?

Ik doe open en krijg een papiertje onder mijn neus gehouden, dat schijnbaar meedeelt dat ik ben aangehouden op verdenking van openbare geweldpleging tijdens de wedstrijd Feyenoord - 020 en of ik maar even mee wilde komen naar het politiebureau in Gouda. In de veronderstelling dat dit op een groot misverstand berust en dat het het snelste is opgelost door maar even mee te gaan. Het ter plaatse eventjes uitleggen en mij zo soepel mogelijk op te stellen.

Immers, ik zat toch, met een paar mede Pub-Tigers, in Edinburgh dat weekend (volkomen verkeerd gepland natuurlijk, maar goed, in december al geboekt en never nooit rekening gehouden met de wedstrijd tegen 020 en belofte maakt nu eenmaal schuld, hoe klote dat ook is...) en tegen de tijd dat ik terug op Schiphol landde was de moeder aller wedstrijden al aan de gang.

Hoe anders zou het verlopen, toen ik rond kwart over zes bij het politiebureau arriveerde werd mij gesommeerd mijn portemonnee, riem en schoenen af te geven/uit te trekken, waarna ik in een betonnen hok werd opgesloten waar het raampje in de deur de enige afleiding was. “Ja, u moet wachten tot de recherche uit Rotterdam er is.” Daar kon ik het mee doen. “Wanneer is dat dan ongeveer” vroeg ik me hardop af, met de naïeve gedachte dat het ongeveer een half uurtje rijden is en dus nooit al te lang kon duren. “Die kunnen er elk moment zijn” was het antwoord. Nou goed,dan kijk ik wel of ik nog wat slaap kan vatten, want ik had schijnbaar nogal wat verdriet gisteravond.

Rond half elf verschenen er plots twee vreemde personen voor mijn deur, ik schrok op vanuit mijn doezeltoestand (dit soort “wachtkamers” zijn niet bepaald op comfort ingericht en bovendien behoorlijk koud) en hoopte dat er eindelijk actie zou worden ondernomen zodat ik, in ieder geval ‘s middags nog naar mijn werk zou kunnen gaan, waar men immers nog niets van mijn absentie afwist daar ik niet kon/mocht bellen om “het onderzoek niet te schaden”. En dus naar Rotterdam, naar het politiebureau tegenover de Kuip, alwaar dezelfde procedure gehanteerd werd, met dit verschil dat de twee rechercheurs totaal onbekend waren met die procedure die schijnbaar verschillen per bureau.

Wederom de schoenen voor de deur en wachten, maar niemand had de tegenwoordigheid van geest om mij van wat eten te voorzien. Ik zal nooit meer klagen over Ron Koebrugge, maar op dat moment waren die twee droge sneetjes brood en die kop thee méér dan welkom. En zo’n fijne sanitaire stop, onder begeleiding, was ook een nieuw fenomeen voor mij. Dit was immers allemaal nieuw voor mij maar de lol begon er behoorlijk vanaf te gaan nu. Eindelijk, zo rond half twee, vonden de dame en heer het tijd om met de verdachte zélf te gaan praten, Verdachte die immers nog niets wist waarom die nu precies werd vastgehouden. Men was schijnbaar in de veronderstelling dat verdachte nu wel murw genoeg zou zijn en snel tot bekentenis over zou gaan.

Helaas voor hen was het eerder de verbazing over het hele gebeuren die overheerste dan paniekgevoelens en dus eindelijk na zo’n zeven tot acht uur wachten kon ik mijn zegje doen en informeren naar het hoe en waarom hiervan.

Tot mijn grote verbazing bleek alles gebaseerd te zijn op een vage foto die genomen was van DVD beeldmateriaal waarop iemand met een paardenstaart iets zou hebben gegooid naar een trein met 020-supporters. Het gezicht was absoluut niet duidelijk en dus ging de belangstelling uit naar iemand met lang haar.

Ik pleurde bijna van mijn stoel, dit kan toch niet waar zijn! Hiervoor ben ik dus de hele dag onder de pannen en als crimineel behandeld. Afgezien van het feit dat ik überhaupt niet in Rotterdam geweest ben die dag zou dus iedereen met in mijn geval lang haar aan de schandpaal genageld kunnen worden. Wat een bewijsvoering.

Mijn verbazing werd verdwazing toen men mij doodleuk meedeelde dat ik er toch wel ernstig rekening mee moest houden dat ik vannacht zou moeten blijven en morgen voorgeleid zou worden, de wereld op zijn kop! Getuigen te over, vluchtregistratie van Easy jet, Engelse ponden in de knip, wat wil men nog meer? En toen begon het me te dagen: scapegoats, zondebokken,”die lieden” zoals onze burgervader ons noemde, getallen, tastbare bewijzen. Fuck, moet ik nu hangen omdat de politie in al haar grove nalatigheid, inschattingsfout na inschattingsfout makend op die bewuste dag, opeens het blazoen moet oppoetsen om wat van haar gezicht te redden en met arrestaties, terecht of onterecht, moet aankomen? Zodat de over elkaar heen vallende politici in hun zucht naar publiciteit en stemmen tevreden knikkend weer terugzakken in hun stoelen.

Het staat natuurlijk ontzettend goed in een kwaliteitskrant als de Telegraaf als er wéér vier man gepakt is van dat schorriemorrie. Ik was inderdaad bang dat dát ging gebeuren en dat ik er niets tegen kon doen. Immers, wie gelooft een eenvoudige Feyenoorder als er zoveel belangen op het spel staan?

De moed zonk me in de schoenen, toen, out of the blue, de redding zich aandiende in de vorm van een ouderwets autoritaire agent (zo één waar je nog ontzag voor hebt, type streng maar rechtvaardig) met een hoge functie, gezien de rangonderscheiding op zijn schouders, die toevallig passeerde en mij schijnbaar herkende van een paar buitenlandse trips met Feyenoord en even zijn hoofd naar binnen stak om te vragen wat er aan de hand was.

Toen ik, inmiddels behoorlijk afgedraaid mijn verhaal vertelde, zei hij doodleuk dat hij die foto’s en de DVD van de rellen ook had gezien en dat ik absoluut niét dezelfde persoon was als degene op die beelden en dat hij mijn kop uit duizenden zou herkennen (ik nam dat maar als een compliment, zeker die dag) en dat hij dat wel even zou gaan vertellen tegen de desbetreffende rechercheurs.

Zo dan! Geef die man een lekkere Amstel-lite op mijn kosten! En inderdaad, binnen een half uur stond ik weer buiten en werd ik “netjes” naar huis gebracht. Wat was ik blij dat kutweer te zien (en een wederom verlaten trainingsveld zoals ‘s ochtends). En inderdaad, op de rit naar huis, vertelde de rechercheur/chauffeur dat er koppen moesten rollen onder de supporters en dat een heksenjacht wellicht het juiste woord was daarvoor.

En dat laatste is het meest trieste aan het hele verhaal, als fanatiek supporter (in mijn geval zonder strafbare feiten en veroordelingen op mijn conto) ben je loslopend wild, untermensch en een makkelijke prooi voor media, politiek en justitie. Ben benieuwd of de Telegraaf ook zal schrijven dat tenminste één van die vier “lieden” onterecht is opgepakt als gevolg van goedkope scoringsdrift. Ik denk het niet...