als je alles kan verdelen in nutteloos en waardehebbende dingen denk je denk ik ook nog al oppervlakkig.
de Filosoof Bentham dacht ook zo, wat hij eigenlijk zei was dat de aarde onder de heerschappij van 2 dingen staat, genot en pijn (waardevolle dingen en nutteloze dingen). Volgens hem streeft een mens altijd het genot na, maar is dit dan ook echt zo? Noziek bedacht een theorie waarbij hij zei, als je nou de hele dag met een infuus ligt met een verdovend goedje erin, je bent de hele dag gelukkig, dan zou je dus je doel hebben berijkt, omdat je de hele tijd genot hebt. Dit wil je tegenspreken door te zeggen het is niet echt, natuurlijk of je houd je zelf voor de gek. Daardoor verwerp je dus de theorie van Bentham, en zeg je dus dat genot niet de hoogste waarde is, en dat de rest daarom ook niet nutteloos is.
