steungroep zelfbeschadiging
http://www.wegwijs.org
Daar hebben ze ook een telefoondienst zodat je met lotgenoten kan praten. Ik ken iemand achter de telefoon en dat is echt een toffe meid.
Ik beschadig mezelf niet, maar bijt en knijp mezelf wel om mijn gevoelens onder controle te houden. Toen ik met mijn kop tegen de muur ging bonken heb ik ook op het net hulp gevraagd. Iemand maakte me attent om een postelastiek om mijn pols te doen en wanneer ik dan de neiging krijg die tegen mijn pols te laten knappen. Dat doet verrotte zeer en ik krijg dikke striemen, maar die trekken weer weg. Soms heb ik een heel stel elastieken om mijn pols. Misschien een alternatief?
Ik hoop dat je dit bericht nog krijgt.
liefs en sterkte
Jannekes
en oh ja wraakfantasiën mag ook om te leren je frustraties op wat anders te richten en af te reageren.
Zo had ik een tijd lang als favoriet om mijn vaders botten op te graven en bij mijn moeder in de tuin te leggen. Sommige ouders ... Ik heb dit verder nooit aan iemand vertelt. Het heeft wel geholpen, want ik ben niet meer zo boos op mijn moeder. En probeer via de post weer contact met haar te krijgen.