Enkele bericht bekijken
Oud 10 May 2009, 13:05   #1
Wortelbrood
Tietenlied?
 
Wortelbrood's Avatar
 
Geregistreerd op: 10 May 2009
Locatie: Beerput
Berichten: 8.533
Post Als iedereen je verlaat.

Dat is dus hoe ik me de laatste tijd voel; ze laten me allemaal alleen. Niet omdat ze dit willen, nee, ze gaan dood.
Eerst een vriend, die een ongeluk krijgt.
Dan mijn stiefvader, die plotseling overlijd.
En die jongen [T], die ik al 7 jaar ken, die voor een trein springt..

Dat alles in 1 jaar. Ik kan er met mijn hoofd niet bij en het is me allemaal veel te veel. Hoe moet ik verder? Het lijkt allemaal zo zinloos, zo voor niks. Elke dag sta ik weer met tegenzin op. Elke dag dezelfde routine en dezelfde tegenslagen. Elke dag hetzelfde verdriet dat me kwelt en me niet los wil laten. En zo kwam ik erop dat ik niet meer wil leven..

Nooit had ik dat uitgesproken, en niemand wist het van me. Ik wil dood, gewoon stoppen met alle shit in mijn leven. [T] achterna.. Zo kwam het dat ik een brief schreef, een hele lange brief aan [T], die ik op zijn crematie bij zijn kist legde. Eén waarin ik hem vroeg of ik niet beter ook kon komen naar waar hij nu was. Of hij me een seintje wilde geven.
De intentie van die brief was dat hij verbrandt zou worden. Dat hij nooit gelezen zou worden..

En toen stond ik, 2 weken na de crematie, op school in de pauze. Mijn mentor kwam naar me toe en vroeg of ik mee wilde lopen. Mijn eerste gedachte, een intense angstige gedachte, was dat er weer iemand dood was. Dit gevoel werd versterkt toen ik een kamer binnenliep waar mijn beide ouders, het hoofd van school, iemand van het leerlingencoördinaat en mijn mentor zaten.
(om een lang verhaal kort te maken: )
De ouders van [T] hadden de brief gevonden, en gelezen..

Zo is het gekomen dat ik nu gesprekken heb met een psycholoog. Het is allemaal nog maar net gebeurd, en het zal zeker nog lang duren voor ik er zonder tranen over kan praten. Er zijn heus nog wel momenten dat ik lach, dat ik ergens naar uitkijk. Maar daar tegenover staan alle moment dat ik me verdrietig voel, onbegrepen, gekwetst en ongelukkig. Want dat ben ik, ongelukkig..
Dat is natuurlijk weer een andere vraag; wat is geluk? Kan je het 'zijn', of leef je in periodes van geluk?

Zo, even mijn shit gedropt.
Bedankt voor je tijd.

Laatst aangepast door Wortelbrood : 10 May 2009 om 13:17
Wortelbrood is offline