ik heb een paar jaar geleden een vergelijkbaar gedicht geschreven
Dromenland
Het koele metaal streelt haar polsen
Ze zingt haar laatste lied
Gedachten stromen langzaam weg
Huilen doet ze niet
Als het zonlicht morgen doorbreekt
Zal ze er niet meer zijn
Verre dromen laat ze varen
Niemand verdient zoveel pijn
Bittere tranen wellen zomaar op
Ze kan nu niet meer terug
De stilte stolt het laatste bloed
Een koude rilling glijdt over haar rug
Zij die zich haar vrienden noemen
Ze zien haar niet meer staan
De warmte van haar nieuwe leven
Laat haar dromenland in gaan
Wat een gothic-gedicht zeg