En weer een nieuwe column van mijn hand
Toegegeven; de gedachte is enigszins egoïstisch, maar ik zat mij laatst af te vragen waarom ik (als postbode) eigenlijk mensen fooi zou moeten geven aan mensen die het beroep beoefenen van barman, taxichauffeur, pizzakoerier, piccolo, of wat voor beroep dan ook waarbij de kans op het vergaren van fooien groot is.
Een klant bestelt iets en een werknemer moet die bestelling leveren. In grote lijnen komen bovengenoemde beroepen hierop neer. Als postbode moet ik datgene bezorgen wat de klant heeft besteld. Een klant van een café bestelt een drankje en de barman levert dat drankje. Een passagier ‘bestelt’ een rit van punt A naar punt B, en de taxichauffeur zorgt er voor dat die passagier van punt A naar punt B wordt gebracht. Een hongerige klant bestelt een pizza en een pizzakoerier levert die pizza en een gast van een hotel vraagt om een piccolo om zijn of haar koffers naar de desbetreffende kamer te brengen en de piccolo zorgt dat de klus geklaard wordt.
Waarom zouden de barmannen, taxichauffeurs, pizzakoeriers en piccolo’s dan wel een fooi verwachten voor hun diensten terwijl het doodgewoon een onderdeel van hun baan is waar ze doodgewoon voor worden betaald, daar waar ik dat als postbode ook gewoon wordt voor de werkzaamheden die ik verricht?
Noem mij maar een krent, noem mij maar een gier, noem mij maar een vrek, noem mij zoals jullie willen dat ik genoemd zou moeten worden in dit geval, maar dan ben ik er tenminste wel 1 die uit principe geen of zelden fooien geeft.