[thali]

Tijdens de groepsdag van de plaatselijke chiroafdeling gaan twee jongetjes van 7 er na het middageten stiekem vandoor. Ze gooien enkele glasramen in van een nabijgelegen parochiekerk. De kerkfabriek eist een schadevergoeding van de ouders. De zaak komt voor de rechtbank. De ouders betwisten hun aansprakelijkheid echter omdat zij op het moment van de feiten geen toezicht hadden over de kinderen die toevertrouwd waren aan de chiroleiding. Maar de rechtbank verwerpt dat argument. Ook al staan de kinderen onder toezicht van iemand anders, dan nog kunnen de ouders aansprakelijk gesteld worden. In dit geval ging het om twee jongens die stiekem en erg sluw de jeugdbeweging hebben verlaten om dikke grindstenen op te rapen en naar glasramen van de kerk te mikken. Volgens de rechtbank wijst dat duidelijk op een feit in de opvoeding, ook al zijn de kinderen nog maar 7 jaar oud. Daarom zijn de ouders ten aanzien van de kerkfabriek aansprakelijk voor de schade.

Vredegerecht van Halle 28/10/1998

Leiders van jeugdbewegingen worden vaak wél aansprakelijk gesteld voor schade veroorzaakt door aan hen toevertrouwde minderjarigen, op grond van de artikelen 1382-1383 van het Burgerlijk Wetboek. Dan moet de benadeelde bewijzen dat de leiders een fout hebben begaan die oorzakelijk verband staat met de schade. Voor de rechtspraak geldt immers ten aanzien van jonge kinderen een strenge toezichtsplicht. Dat laatste ligt anders wanneer het bijvoorbeeld adolescenten van 17 jaar betreft.

Ik vind het ergens wel logisch dat de leiding verantwoordelijk is voor "hun kinderen", maar dan enkel in het geval dat die fouten ook 'beroepsfouten' zijn.