DeIdioot

1. Het rugzakje: Een brandend actueel onderwerp (althans hier in België, ik weet niet of er in Nederland ook zoveel gestoorden rondlopen) dat het afschuwelijke van kindermishandeling pijnlijk duidelijk maakt. Angstaanjagend zijn ook de woorden die, tijdens de mishandelingen, niet geschreven staan, maar wel duidelijk aanwezig zijn. Goed aalgebruik, mooie beschrijvingen, vlot en realistisch geschreven, hetgeen er voor zorgt dat ik me goed kon inleven, al had ik soms (let wel: soms!), meerbepaald in die delen die bestaan uit een aaneenschakeling van zeer korte zinnen, het gevoel als een oude trein met stoten vooruit te komen. De troost die de hoofdfiguur in haar rugzak vond is een leuke vondst. Het enige minpunt aan dit verhaal is de clou, die in mijn ogen in feite ontbreekt. Plots is ze daar, zonder enige aankondiging, en waarschijnlijk was het u ook niet echt te doen om de ontknoping, maar daardoor gelijkt het kortverhaal toch eerder op een prent over kindermishandeling.

2. Naamloze inzending: Ik interpreteerde dit op een leuke commentaar op de intellectuelen (hier de psychologen), in die zin dat zij altijd alles volgens het boekje doen, enkel doen wat volgens de regels het beste is, zonder naar de mens zelf te kijken. Toch lijkt dit tekstje (met een nogal vreemd einde) meer op een idee dat veel verder uitgewerkt moet worden.

3. De brief op de keukentafel: Dit vind ik nogal moeilijk te beoordelen. Het is wel een mooie brief, goed en vlot geschreven en met een mooie metafoor en zo voort, maar het is een kortverhaalwedstrijd en die brief vertelt niet echt een verhaal. We weten dat er een relatie is waarin de ene partner zich gevangen voelt door de andere partner en dat hij er genoeg van heeft en vertrekt, maar daarmee heb je nog geen verhaal.

4. De verandering: Dit verhaal lijkt me geschreven te zijn voor jonge kindjes aan wie men de problematiek van de ontbossing - die mij persoonlijk nauw aan het hart ligt - wil duidelijk maken, op een leuke manier. De kinderlijkheid van dit opstel (de naam "kiki" alleen al...) heeft, wat mij betreft, heel wat charme en heb ik daarom met een spreekwoordelijke glimlach gelezen. Geen literair monument maar wel een charmant kortverhaal.

5. De groene ogen: Dit verhaal deed me terugdenken aan de "kippenvel"-boekenreeks. Lang geen slecht kortverhaal, al moet ik toegeven dat bij elke eigenschap "niet ... genoeg" past. Het verhaal is spannend, maar niet spannend genoeg, de verhaallijn is goed, maar niet goed genoeg, en zo voort. Waarmee ik wil zeggen dat ik de indruk heb dat er meer in zit, en waarmee ik niet wil zeggen dat de auteur geen zeker talent heeft voor het geschreven woord. Integendeel.

Mijn stem zal nog even op zich laten wachten, aangezien ik er nog niet helemaal uit ben. In ieder geval al proficiat aan alle vijf de kandidaten.

EDIT: MIJN STEM: Ik heb besloten mijn stem alsnog aan "Brief op de keukentafel" te geven. Ik heb de twee kanshebbers nog eens opnieuw gelezen, en het was inzending nummer 3 die het haalde van de andere kanshebber (het zal wel duidelijk wezen welke dat is), te danken aan de schrijfstijl van het opstel. Geen kortverhaal volgens de regels van het spel, maar wel zeer goed geschreven.