Bedankt voor je reactie @Badboy. Mijn maatschappelijk werkster heeft gezegd weinig te kunnen beteken behalve, mijn moeder uitnodigen op gesprek en proberen te feiten te benoemen ze stuk voor stuk neer te leggen. Ik denk er zelfs overna om bij mijn vader te wonen en dat heb ik voor gelegd bij mijn maatschappelijker wekster en zij vindt dat een goed idee. Maar het probleem is dat ik moeilijk keuzes kan maken in deze situatie, ik wil niemand beledigen thuis en niemand belasten met deze situatie dat zit gewoon mijn karakter.
Ik heb wel aan haar gevraagd of er een soort van ''bemiddelaar'' bestaat die mij kan helpen met keuzes maken.. maar dat schijnt niet zo te zijn heb ik me laten vertellen!
Mijn zussen zijn toen ze 17 waren met ruzie het huis uitgegaan en zij zaten in hetzelfde schuitje als ik. Ik moet wel toegeven dat zij iets ergere problemen hadden maar het komt op hetzelfde neer. Maar ik wil daar juist geen voorbeeld aannemen en met ruzie het huis uitgaan. Als ik het huis echt uit wil dan wil ik niemand daarmee belasten/beledigen.
Ik denk er wel elke dag over na wat ik moet doen en wat voor keuzes ik moet maken.
Bedankt voor je info/link, ik ga het meteen bekijken.
Greetz
|