Het is frustrerend moeilijk af en toe, dat zeker.
Maar ergens toch verdomd goed gemaakt, en elke keer dat je dood gaat is "eerlijk".
Als in: Geen onvermijdbare bullshit.
En toch na elke keer doodgaan, vloeken, en de boel afsluiten start ik het toch weer op.
A lá goede SM.
Het doet pijn, maar je blijft er toch bij terugkomen