Begin van het einde

[phoenix20]

Ik wil nu alvast vertellen dat dit een lang verhaal wordt en ik hoop dat iemand de moeite wil nemen het te lezen.

Op dit moment heb ik een relatie van 3.5 jaar, zij 17 en ik 20. We waren op elk gebied de eerste voor elkaar en het is/was een perfecte relatie, met alleen een zware dip vorig jaar.

Die dip kwam met de scheiding van dr ouders....ze had het zwaar en kon goed praten met een collega, die haar trouwens meerde malen had proberen te versieren, zoenen enz. Het is toen een een maandje uitgeweest , maar we zijn weer bij elkaar gekomen en alles was weer goed. Er is trouwens niets gebeurd tussen haar en dr collega.

Een aantal weken geleden zat in een erg drukke periode met school/stage en pompte niet alle liefde en aandacht in de relatie. Hierover hebben mijn vriendin en ik over gepraat en ik wist zeker dat we hier boven op zouden komen.

In die tijd leerde ze een jongen kennen, iemand die mensen op straat aanspreekt en lidmaatschappen voor een cd/boekenclub probeerd te verkopen, maar dit terzijde.
Na 2 keer aangesproken te zijn door hem, hebben ze email en telefoonnummers utgewisseld.

Ze waren elke avond aan het cammen/bellen en sms'ten veel. Het sms'en kan ik begrijpen, maar over het cammen en bellen had ik mijn twijfels. Dit heb ik aangegeven en na veel praten kon ze pas begrijpen hoe moeilijk dit voor me was.

Ze zegt dat ze niet meer elke avond camt/msn't en belt en ik geloof haar.

Tot op heden ging het goed en volgens mijn gevoel steeds beter, tot afgelopen zaterdag. Ik bracht haar op de fiets naar het werk en ze zei dat het gevoel van haar kant minder werd. Zeg maar dezelfde situatie waar ik eerder in zat. Dit kwam vooral door de klotensituatie waar ze nu inzit, geen contact vader, puperende gescheiden moeder en opa en oma die vaag en dom doen. Ik kan goed begrijpen dat dit veel vergt van haar.

Ondertussen heeft ze nog contact met die jongen...ik lees sms'jes dat hij veel aan dr moet denken en er geen meisjes zijn zoals haar, hoe mooi ze is enz. Ze zegt dat hij op een andere manier om dr geeft en niet verliefd op dr is. Ik ben gewoon bang dat het dezelfde kant opgaat als vorig jaar, veel aandacht van iemand anders enz.

Ik heb dr net nog over de msn gesproken en ik vertelde dat het voor mij niet langer gaat op deze manier...Ik wil haar absoluut niet kwijt en hou ontzettend veel van dr. Ik vertelde dat ik erg zat met het soort contact met die jongen en heb gevraagd goed na te denken waarvoor ze moet gaan. De relatie van 3.5 jaar of het contact met de jongen verminderen. Ik beperk haar absoluut niet in dr vrijheid, maar voor mij is het erg moeilijk op dit moment.

Ze vind het zelf ook erg moeilijk en kan zo niet zeggen waarvoor te gaan. Alleen deze twijfel aan haar kan maakt het al zo moeilijk.

Ik ben van plan deze keer voor mezelf te kiezen, niet weer in de klotenperiode te komen van vorig jaar. Toen erg ziek geweest, afgevallen...extreem liefdesverdriet dus..

Nog een probleem is dat ik 3.5 jaar mijn vriendengroep heb verlaten. Deze groep raakte aan de hard-drugs en zijn in de goot beland. Toen ben ik dus alleen op gaan trekken met haar vrienden....ik bne dus bang dat ik alles kwijt raak....Ik heb veel overige kennissen maar niet zoals de groep.

Mijn enige vraag van jullie is advies...het zou geweldig zijn.

Alvast bedankt

[AmbyPur]

Dat je haar vraagt het contact te minderen met die ene kerel lijkt me niet meer dan normaal, maar als zij daar behoefte aan heeft zit er misschien toch iets fout in de relatie. Jullie waren/zijn jong en je kunt best uit elkaar groeien na zo'n tijd en erachter komen dat zo'n relatie niet is wat je wil....

Ik zou zeker niet bij haar blijven omdat je naast haar geen vrienden meer hebt. Die vriendengroep heb je terecht in de steek gelaten zo te horen, vrienden maak je wel weer.

ten 1e: In mijn ogen heb je je veel te veel gebonden aan je vriendin zoals je in de laatste zin zegt, je gaat alleen met haar vrienden om, op die manier maak je je zelf afhankelijk van haar waardoor je gewoon in de positie komt te staan dat zij alles voor je wordt waardoor dat voor haar heel vervelend kan zijn aangezien zij waarschijnlijk wel gewoon der eigen leven wil houden.

ten 2e: Je geeft hele tijd aan de de klote periode waar ze in zit de reden is dat het zo slecht gaat tussen jullie relate, tuurlijk geeft het spanningen mee, maar juist in die periode moet ze dan juist de steun bij jou zoeken aangezien jij haar vriendje bent, in plaats van de steun bij jou te zoeken, zoekt ze die bij een andere jongen. Jij denkt dat ze naar andere jongens trekt omdat ze problemen thuis heeft, maar ze trekt naar andere jongens toe omdat ze bij jou niet terecht kan.

ten 3e: Als zij al aangeeft dat het gevoel minder is dan is het gewoon het beste om wat meer afstand te nemen.

Als ik dit verhaal zo hoor, heeft ze het benauwd

[Sander]

Ik denk niet dat je iets anders kunt doen dan de dingen hun beloop te laten gaan.

Je zegt zelf dat je haar niet kwijt wil, dus kun je het niet uitmaken. En als zij die jongen leuk vind, dan kun je daar toch niets aan veranderen.
Ik kan je geen advies geven waarmee alles weer goed komt, relaties zijn helaas niet zo simpel.

Als ik jouw was zou ik rustig afwachten op wat je vriendin je gaat melden en ookal zou ze het uitmaken, het leven gaat door.
Dat je toevallig ook met haar vrienden optrekt betekend niet het einde van de wereld je maakt zo weer nieuwe vrienden deze dagen (zeker met de zomer voor de deur ).
Dus mijn advies is, maak je geen zorgen en laat het allemaal even over je heen komen.
Succes

[phoenix20]

Origineel gepost door MrInsane

Dus mijn advies is, maak je geen zorgen en laat het allemaal even over je heen komen.
Succes

Over me heen komen, gaat zeker niet meevallen. Wie heeft liefdesverdriet uitgevonden....Maja, we hebben afgesproken elkaar een week niet te zien en elkaar de tijd en rust te gunnen om na te denken. We nemen contact met elkaar op wanneer we dat nodig zijn....Ik wacht haar reactie af, omdat ik veel te vroeg contact op wil nemen en dat is niet goed in deze situatie..

Ik denk dat je de teugels wat moet laten vieren...

[phoenix20]

Over msn heb ik haar gisteren toch gesproken, ze weet niet wat ze er mee aan moet. Aan de ene kant wil ze met me door, maar aan de andere kant wil ze toch die vrijheid.

Ze was jong toen we bij elkaar kwamen, 14 en ik 17. We waren voor allebei de eersten voor elkaar, maar vooral omdat ze nu twijfelt en zo jong is weet ze het niet. Gisteren heeft ze gezegd dat ze de aandacht van andere jongens leuk vind, maar hier niets aan kan doen omdat ze in een relatie zit.

Hiervoor heeft ze altijd gezegd dat ze niet moet denken aan andere jongens en wanneer die met haar flirten ze het dan af sloeg. Ik kan het wel begrijpen, maar in een relatie kun je niet doen en laten wat je wil.

Wel waren er een aantal positieve dingen in het gesprek naar voren gekomen, maar.....

Als ik haar zo gehoord heb, denk ik dat ik de eer bij mezelf hou en het na de break definitief uit ga maken. Ik begin nu in te zien dat hier geen toekomst meer inzit.

[Sander]

Het zal niet makkelijk voor je zijn, maar je weet op deze mannier in ieder geval waar je aan toe bent.

[insanity]

damn, wat een klote verhaal m8.
maar ik sluit me aan bij sander, je kan dr niet dwingen bij je te blijven, ook al wil je dat nog zo graag.
laat haar de keuze maken, asap dan weet je waar je staat, en dat is het beste
mischien dat je tijdelijk bij dr weg moet anders, gewoon een weekje of twee en dan kijken hoe dat is.
ik wens je het beste m8, ik weet hoe je je voelt ik ben mn ex kwijt geraakt door de scheiding van mijn ouders, gewoon omdat ik er niets bij kon hebben. maar zij had ook aandacht nodig en maakte het dus uit. ze gaat nu met mn beste maat, maar we zijn nog steeds vrienden, als het niets word (wat ik niet voor je hoop) probeer dan wel vrienden te blijven
succes!

[phoenix20]

Origineel gepost door insanity

als het niets word (wat ik niet voor je hoop) probeer dan wel vrienden te blijven
succes!

Vrienden blijven doen we zowiezo, dat hebben we afgesproken en ik verwacht hier het beste van. Volgende week maandag zie ik haar weer en hoop ik dat of ik een besluit genomen heb, of zij.

Maar de dagen duren ontzettend lang, slapeloze nachten...zwaar kloten

[insanity]

Origineel gepost door phoenix20

Vrienden blijven doen we zowiezo, dat hebben we afgesproken en ik verwacht hier het beste van. Volgende week maandag zie ik haar weer en hoop ik dat of ik een besluit genomen heb, of zij.

Maar de dagen duren ontzettend lang, slapeloze nachten...zwaar kloten

i know
gl m8 =)

[RandyJC]

Gelukkig heb je zelf al gezien dat het zo niet verder kan.
Ik denk dat dit beter zo is. en de eerste 2 maanden nog wel even kut zal zijn. So be it. Ga iig niet thuis liggen mokken en weet ik veel. Probeer er toch van tussenuit te gaan.

Hierbij van mij ook Succes!

[phoenix20]

Het is over, vanmiddag heb ik haar gebeld om de resultaten van een bloedonderzoek door te geven. Aan de telefoon al samen eens geworden dat het zo niet langer kon. Ik ben net naar haar toegegaan en er samen een definitief einde aan gemaakt.

Aan de ene kant ben ik erg verdrietig, elk weekend alleen wakker worden en de liefde missen. Aan de andere kant ben ik erg opgelucht, omdat ik onbewust al langer wist dat het niet meer wat werd.

Wel zullen we contact (proberen te) houden, we zijn 'groot' geworden bij elkaar en ontzettend veel meegemaakt in die tijd. Dat is ondanks de breuk niet zomaar weg te gooien. Wel nemen we de eerste tijd afstand van elkaar.

Ik heb een goede vriendin waar ik op terug kan vallen, hier ga ik vanavond heen en hoop hier een hechtere band mee te krijgen. Dit is in de laatste jaren wel minder geworden.

Iedereen bedankt voor de steun en adviezen.

[Sander]

Veel sterkte in ieder geval.

Het zal wel even duren voordat je er helemaal over heen bent, maar uiteindelijk ben je toch beter af zo denk ik.

[insanity]

minder gozer,
maar sterkte

Oei, wat een verhaal

Heb je die jongen waar zij zoveel mee omgaat zelf ook wel eens gesproken?
Dat het nu uit is, jammer.
Nu mag dat meisje problemen hebben, Ik vinid dat geen reden om anderen daarop aan te spreken.
(Ik hoop trouwens niet dat ze tegen jou anders deed dan normaal in die fase van de scheiding etc.?)
Aan de andere kant kan ik me verplaatsen in dat meisje;
Waarschijnlijk zocht ze steun bij iemand en aangezien jij haar vriendje was en toch wel veel van haar verlangde durfde ze dat niet.
Ik denk dat je dat té serieus hebt opgenomen en meteen het foute dacht.

Maar om een lang verhaal kort te maken:

Jijhebt geprobeerd het goed te maken.
Jijdeed je best
Meer kun je niet doen..

Sterkte

Origineel gepost door RandyJC

Gelukkig heb je zelf al gezien dat het zo niet verder kan.
Ik denk dat dit beter zo is. en de eerste 2 maanden nog wel even kut zal zijn. So be it. Ga iig niet thuis liggen mokken en weet ik veel. Probeer er toch van tussenuit te gaan.

Hierbij van mij ook Succes!

Idd, niet gaan piekeren.
Dat is echt je tijd verknoeien
Het leven gaat toch door!