Onaantrekkelijk sterfgeval

29 July 2004, 21:34

Je verzuipt me, te rijk aan gedachten, onvergetene.
Raak me niet aan! Bloedstollende.
Ik ben de druppel, jij regent
waarin ik reddeloos teniet ga.

Bloedzuiger! Zwaai niet naar me.
- mijn gemis bevriest niet -
Als enige waarheid voorgeschoteld wordt,
schuif ik als stervenloze bij dit vreetmaal aan.

Ga heen, onbenullige, besprenkel anders
je water - want dat doe je steeds meer -
Geen haar gekrenkt op mijn hoofd ziet het,
jouw lichaam, bij mijn gebreken aan te schuiven.

Vervetting, van mijn bloed en aderen blijf je af.
Gewetenloze, luister hoe dan ook, welke sirene
- al ben je het zelf - mij ook trekt
nooit, aanlokkelijke, zal ik als toegegevene terugzwaaien.

Kwast, alleen jij vervuilt mijn water.

Vergeet het maar, dood.
Ik zal je nooit de ogen kruisen.

6 August 2004, 15:22

heyhey.

Ik zou graag willen weten wat jullie van dit gedicht vinden. Heeft iemand misschien tips voor aanpassingen eraan?
En de laatste strofe... is het niet een beetje een anticlimax?

bootje · 6 August 2004, 16:18

een gedicht is iets van jezelf, daar hoort eigenlijk niemand iets aan aan te passen.

6 August 2004, 16:36

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Untitled
heyhey.

Ik zou graag willen weten wat jullie van dit gedicht vinden. Heeft iemand misschien tips voor aanpassingen eraan?
En de laatste strofe... is het niet een beetje een anticlimax?

maar wat vind je ervan?

29 July 2004, 21:34	#1
Untitled Guest Berichten: n/a	Onaantrekkelijk sterfgeval Je verzuipt me, te rijk aan gedachten, onvergetene. Raak me niet aan! Bloedstollende. Ik ben de druppel, jij regent waarin ik reddeloos teniet ga. Bloedzuiger! Zwaai niet naar me. - mijn gemis bevriest niet - Als enige waarheid voorgeschoteld wordt, schuif ik als stervenloze bij dit vreetmaal aan. Ga heen, onbenullige, besprenkel anders je water - want dat doe je steeds meer - Geen haar gekrenkt op mijn hoofd ziet het, jouw lichaam, bij mijn gebreken aan te schuiven. Vervetting, van mijn bloed en aderen blijf je af. Gewetenloze, luister hoe dan ook, welke sirene - al ben je het zelf - mij ook trekt nooit, aanlokkelijke, zal ik als toegegevene terugzwaaien. Kwast, alleen jij vervuilt mijn water. Vergeet het maar, dood. Ik zal je nooit de ogen kruisen.

6 August 2004, 16:18	#3
bootje Meest gerespecteerde forummer Geregistreerd op: 29 December 2001 Locatie: België Berichten: 7.675	een gedicht is iets van jezelf, daar hoort eigenlijk niemand iets aan aan te passen. __________________ We'll meet again, don't know where, don't know when, but I know we'll meet again some sunny day.

6 August 2004, 15:22	#2
Untitled Guest Berichten: n/a	heyhey. Ik zou graag willen weten wat jullie van dit gedicht vinden. Heeft iemand misschien tips voor aanpassingen eraan? En de laatste strofe... is het niet een beetje een anticlimax?