de politie nam ons ons vuur af.

ondergetekende en zijn trouwe vrienden besloten een vuur te bouwen om er de rest van de nacht omheen te drinken en te doen.
het vuur nam vorm aan, helemaal toen we bij een nabij gelegen bouwterrein vijf houten pallets vonden. de drank vloeide, ons dronkenschap groeide.
enkele pallets later hoorden wij een groot voertuig het strandje oprijden. het bleek een brandweerauto. dat 14000 kilo staal, water en blusmateriaal zich niet graag laten vervoeren over dit terrein, kwamen de brandweerlieden iets te laat achter; ze strandden in het mulle zand.
gelukkig konden ze er zelf wel om lachen (hoewel, lang niet zo hard als dat wij dat konden) en vonden ze het je reinste nonens om voor zo'n onbenullig fikkie met 8 man uit te rukken. helemaal als dit inhoudt dat je als brandweerman om 4 uur 's nachts je warme bedje moet verlaten.

nou kan ik doorgaan en vertellen over de tweede brandweerauto die moest komen om de eerste uit haar benarde positie te bevrijden. en hoe de brandweer niet bepaald lovende woorden uitsprak over de politie, welke het brandje bij hun gemeld had.
maar ik zou het ook kort kunnen houden door jullie niet langer de ironische ontknoping te onthouden.
de toch ietwat geergerde brandweer liet ons vrijuit gaan onder één voorwaarde, namelijk; zand erover.


moraal van dit verhaal:
de plaatselijke politie is de locale brandweer een doos tompoucen verschuldigd.

[CharmedOne]

Ah gossie..

mooi verhaal he? bijna een sprookje..

Wat is de klacht nu?

Kben trots op je