waarom ik zo negatief ben over mezelf

ik schrijf sins kort brieven samen met een vriendin waar ik al mn gevoelens is bloodleg dit is een voorbeeld een probleem waar ik echt heel erg mee zit:

Hey.....!

Hoe gaat ie? Met mij wel goed hoor. Naja eigenlijk gaat het niet zo goed.. Je zei in je brief dat je dacht dat ik alles voor me hield en dat is ookw el zo. Ik voel me de laatste tijd zwaar en zwaar klote. Je gaf het okal aan, het steeds naar beneden halen van jezelf. Ik doe dat met een reden. Ik zeg wat ik dus vind. Als ikz eg dat ik mezelf leijk vind meen ik dat, als ik zeg dat ik iets niet kan geloof ik dat dus ook echt. Ik geloof echt dat ik niets kan dom ben, lelijk, ver, dik. Ik geloof het omdat het de waarheid is...de vraag is alleen kan ik met die waarheid leven...Ik kan geen spiegel meer inkijken zonder dat ik bij mezelf denk dat ik dr niet uit zie. En dat is alleen nog maar mn hoofd, naar mn lichaam wil ik niet eens meer kijken, en dat lukt me ook niet. Het is gewoon gadver. Heb je me wel eens goed bekeken?? Ik zal van boven af aan beginnen: Mijn haar het is dood fitloos dun en je kunt er helemaal niets mee, Mijn gezicht dit onder de puistjes meeeters putjes weet ik veel wat. Mn wenkbrouwen zijn lange dikke haren waar je niets mee kunt mn ogen naja die gaan dan nog wel.. me neus tjah dr zit ook huis van mn gezicht over heen he?Mn orgen zitten van die knobbels in die jeuken en pijn doen. Mn mond met van die scheven lelijke tanden. Mn boven armen die zo dik zijn mn handen die meer op jongens handen lijken dan meiden handen, borsten die in verhouding met de rest veel ste klein zijn. Een blubberbuik, Een kont waar je absoluut niet omheen kan zo groot dat ie is. Dikke bovenbenen scheuren in mn bovenbenen dikke kuiten en zelfs dikke tenen!!!!!! ik walg ervan!!!!!. Ik snap het gewoon niet waarom kan een ander wel knap en mooi zijn enw aarom moet ik in zon verrot lichaam leven. Waarom word ik nou op straat aangekeken ?? Schaamt dan niemand zig als ze naast me lopen in de stad?Of doen ze dat uit medelijden. Omdat ik anders geen vrienden zou hebben...Heb ik wel vriendin, doen ze niet alsof...zon molenpaard willen ze die wel in een club.Ik laat iedereen op het moment stikken. Ik kan het gewoon niet Als ik met iemand ga winkelen ben ik zo bang dat diegene voor lul staat naast mij...Ik loop dr al best wel lang mee. En in het begin had ik nog wel eens dat het wel mee viel..maar nu nu nooit altijd dat slechte negatieve gevoel. Als ik mn buik inhiels zag ik dat ie strak was.Maar dat is nu niet meer dr zit altijd wel wat. Ik kan alleen maar denken dat ik lelijk ben, en dat is ook zo. Waarom is mn broertje nou wel knap?? waraom heeft ie een zus die dr niet uitziet??. Als ik dit tegen iemand vertel is het zo van: ach dat valt tog best mee? Maar het doet juist meer pijn om dat te horen...want je wete dat ze de waarheid niet durven te zeggen..

ik ben lelijk en ik walg ervan...