verhaaltjes

[bootje]

twee verhaaltjes om chalyken van zijn verveling af te helpen
toevallig 2 dromen


1.
Vannacht heb ik je weer ontmoet. Geen fictieve blonde del op je schoot deze keer die me een opstootje van jaloezie wist te bezorgen. Neen. Je was een ster, tussen alle anderen, maar mijn aandacht had je.
Ik zat gefascineerd te kijken, wist niet wat te verwachten en plots iets vreemds... Twee danseressen verschenen op de bühne en schuifelden, sjaffelden, sjansten zo erg, dat ze de harten van hun omstanders niet hoefden te stelen; ze werden hun zomaar toegeworpen. Bleken die twee mijn omaatjes te zijn. Oudjes dansend op een charleston, ineens bijgesprongen. Jij. Op een stevige beat schudde je die lieve snoet, heftig, grappig. Terwijl mijn ene grootmoe, die ik in al die jaren nog nooit een enkel danspasje heb zien uitproberen, zich op het ritme naar de zijkant van het podium begaf, bleef jij staan, greep de veer uit het bleke permanent van de andere en stak die door de mazen van je jasje, nam daarna haar hand en liet haar om je heen trippelen. Ik voelde de finale aankomen en dacht meteen dat dit niet goed zou gaan. De muzische tonen escaleerden een laatste maal. Haar een zijdelingse val laten maken in je armen, ik had het wel door. Dit kan je niet houden, dacht ik nog, ze zal zich verenigen met de grond. Ook jij vertoonde enige vorm van twijfel - ik herkende die ogen - maar dat hinderde niet. Je deed het. Zonder die rondborstige dame te lossen. Wat een gekte, wat een hilariteit. Je schouwspel was fantastisch. Tot volgende nacht, zelfde tijd -bij benadering-, andere plaats. Ik weet je wel te vinden.



2.
Vannacht had ik de vreemdste droom ooit. Voor de tweede dag op een rij ging hij over jou. Deze keer had je niemand anders, nee, we waren nog nooit zo gelukkig samen geweest. Ik surfte op het internet en plots kwam ik foto's tegen. Foto's van jou en mij. Foto's die we nooit gemaakt hadden. Foto's die we nooit hadden laten maken. Maar de herinnering aan die dag was er wel. Ik belde je meteen op.
Ineens waren we op die specifieke dag. Heel mooi weer, een restaurant met daarnaast een vijver en tuin, beiden in bloei. Deze keer letten we niet alleen op elkaar. Het paradijs was niet enkel het onze, er waren nog mensen om ons heen nu. Voor we het in de gaten hadden, werden we omringd door twee zotte trezen met fototoestellen. Ze flitsten als Japanners, terwijl we vroeger dachten dat het de zon was die zo scheen. Haastig trok je me mee achter een brede boomstam, maar het mocht niet baten. Ze waren parasieten.
We renden de slaapkamer in, want plots was het restaurant veranderd een in hotel -eerder een chique bungalowpark in de tropen, met muggennetten boven het bed - en lieten ons op het bed vallen terwijl jij me hevig kuste. En weer waren ze daar. Ik gaf ze een schop, in grote razernij en ze vielen achterover, de een na de andere, een kaarthuisje. Zo theatraal dat ik aan een slechte Amerikaanse soap moest denken.
Toen werd ik wakker. De foto's waren er nog, van een herinnering die er nooit geweest was. Een gebeurtenis die we nooit meegemaakt hadden, maar die ik me toch kan herinneren. Wil dit iets zeggen, denk je? Ik weet het niet. Ik moest wel even glimlachen, want al bij al was het best grappig - en heel even moest ik denken aan die twee zatte dozen uit Absolutely Fabulous, maar ik meen me te herinneren dat jij die serie niet kent.
Je had erbij moeten zijn.

Heel goed, Bootje!! Meer van dat...

Eerste vind ik niet zo heel erg fantastisch, alleen de laatste 2 zinnen vind ik wel fantastisch

Tweede vind ik wel fantastisch, en wederom is de laatste zin ook wel fantastisch eigenlijk

Ik vind ze mooi, vooral het 2de

leuk bo en wat wouter al zegt: goede slotzinnen!

[bootje]

tnx

[Nightwolf]

net als BW, vind ze mooi en vooral de 2e

[bootje]

Oorspronkelijk geplaatst door Nightwolf
net als BW, vind ze mooi en vooral de 2e

ik ben ontroerd, NW heeft op kunst gepost