Verhaal..

Neem alsjeblieft de tijd om even te lezen&reageren.. Ik begon vandaag in mijn stress een verhaal te schrijven.. Ik vertel de waarheid en niemand hoeft te reageren.. Ik moest gewoon ff mijn hart luchten.. Het liefst positieve reacties..

Mocht je geen zin hebben alles te lezen.. Lees dan de eerste en de laatste alinea.. Dat zijn de intro + conclusie..




Een paar weken geleden kwam ik erachter dat er een meisje bij mij in de buurt woont... Ik raakte een keer met haar aan de praat en zo kwam van het een het ander… We trokken veel met elkaar op en vertelde elkaar alles (zij meer dan mij, want ik was het luisterende oor en zij had de problemen). Ze vond een korte tijd iemand anders leuk, maar ze liet ook doorschemeren mij leuk te vinden. Nu, drie à vier weken later, is ze mij denk ik wel weer vergeten en is ze stapelgek op een of andere gast die altijd uitgaat (net als zijzelf). Ik kan haar maar niet vergeten en ik heb het gevoel dat ik elk moment in kan storten…

Ik ben er van overtuigd dat het nooit iets tussen ons zal worden, omdat zij heel andere dingen aan haar hoofd heeft en omdat ze een heel ander karakter dan mij heeft: zij heeft veel vrienden en gaat veel uit, terwijl ik een paar goede vrienden heb en weinig uitga.

Nu zijn we dus al drie à vier weken verder en ik heb me werkelijk nog nooit zo afgrijselijk gevoeld:ik zit hele avonden met een brok in mijn keel aan haar te denken, ik slaap slecht, ik heb weinig zin in eten en ik heb het gevoel dat ik met niemand kan praten. Ook dit verhaal is iets nieuws voor mij… Ik heb nog nooit verhalen geschreven, tenzij het voor school moest. Nu is dit verhaal een soort van afleiding en opluchting om haar uit mijn hoofd te krijgen. Niet dat ik denk dat verhalen schrijven ook echt gaat werken; ik zit vanavond en vannacht gewoon weer in de stress en ik kan weer hele glazen vullen met mijn tranen. Als jongen hoor je toch niet te huilen, zeggen ze wel eens. Niks van waar. Jongens mogen zich nooit laten kennen, want ze moeten sterk en stoer blijven. Niks van waar. Jongens kunnen niet gebroken worden door liefde. Het domste dat ik ooit hoorde.

Nu weet ik uit ervaring te vertellen dat er genoeg jongens zijn die op het eerste meisje vallen dat ze tegen komen. Ik moet laten weten, en ik ken mezelf, dat ik niet zo ben. Ik ben dit jaar door drie meisjes leuk gevonden, maar ik heb ze alledrie afgewezen. Dan zeggen ze dat ik te kieskeurig ben en dat ik op deze manier nooit gelukkig zal worden. Ik wil gewoon gelukkig worden met het meisje van mijn dromen. Ongeacht haar naam, uiterlijk en rare gewoontes. Ben ik dan zo kieskeurig? Ik dacht dat liefde juist iets was dat gewoon gebeurt, waar je niet voor kan kiezen en waar je niets tegen kan doen. Helaas moet die liefde die je geeft ook terug worden gegeven en dat kan wel eens voor de nodige problemen zorgen merk ik de laatste paar weken.

Het meisje dat vaak te goed voor je lijkt te zijn, is vaak ook te goed voor je. Dat zie je pas als je uit je liefde stapt en als je haar van je af hebt gezet. Het meisje van je dromen lijkt een engel als je in je liefde zit. Eenmaal uit je liefde is het een duivel met vleugels. Dit is wat jongens vaak niet zien. Ik ben helaas ook een van die jongens. Nu je dit zo leest zul je denken dat ik tegen mezelf inpraat door te zeggen dat ik iets niet zie wat ik wel beschrijf. Als je mijn tekst hier kan snappen weet ik precies in welke situatie jij ziet. Probeer ook eens iets te beschrijven in een lange tekst, het doet mij in ieder geval erg goed.

Ik moet nog even wat citaten schrijven, ter ere van mijn gevoelens. Dit zal niet goed zijn voor mijn image als tekstschrijver, maar dat was ook niet mijn doel. Het zal me ook niet goed doen als mens, omdat ik nu zowaar het verkeerde beeld van de gevoelens van mijn grote liefde geef. Toch beschrijf ik haar verkeerde gevoelens, omdat je dan te laten inzien wat mij zoveel pijn doet.

Woorden als ‘schat’, ‘Kuss’, ‘lieff’. Zinnen als ‘hou van jou’, ‘doe eens lief’, ‘ik vertrouw jou’. Troetelnaampjes als ‘aapje’, ‘Joshy’ en ‘liefie’. Al deze zinnen en woordjes, oh zo klein, deden veel met me. ‘Schat’ betekende voor mij ook echt ‘schat’ en ‘kuss’ betekende voor mij ook echt ‘kuss’. Totdat ik doorkreeg dat ze tegen alle jongens zo praatte en deed. Ik zag in haar MSN-gesprekken dat ze veel met jongens kletste en ik hoorde vaak van haar dat ze het weer eens gezellig had gehad met jongens tijdens een avondje uit. Natuurlijk mag ze plezier hebben met jongens! Dat heb ik ook met meisjes. Maar niet op de manier hoe zij dat deed. Het was meer een spelletje ‘verzamel zoveel mogelijk jongens die op je vallen’. Dit deed mij zoveel pijn dat ik wel eens aan wilde sturen op een ruzie. Vaak kon ik het niet, omdat ik dan alleen mijn eigen hart zou aanvallen.

Ik wilde haar maar al te graag duidelijk maken dat ik haar ware moest zijn. Ik wist alleen niet hoe. Ik deed mijn uiterste best, maar ondertussen verzwakte mijn contact met goede vrienden. Ik moest dus ook iets gaan doen aan andere contacten, zonder te veel uit haar zicht te blijven, dus nam ik mensen mee als ik naar haar zou gaan. Zo leerden mijn vrienden haar ook kennen. Nu ging zij weer verliefd doen tegenover mijn beste vrienden. Zo zag ik het in ieder geval. Weer werd er een stuk van mijn hart gebroken. Ik weet nu dat het niet zo is, omdat ik nu inzie dat ze tegen elke jongen zo doet.

Waar kwamen zinnen als ‘ik vertrouw jou’ vandaan? Ze had namelijk veel problemen met haar vader en ze zat mij af en toe helemaal gebroken aan te kijken. Ik wilde haar dan het liefst in mijn armen nemen en dan laten weten dat ik met haar mee leef. Voelde zij zich hoe ik me nu voel? Ik geloof het niet meer. Waarschijnlijk omdat ik toch niks of niemand meer geloof. Ik moet nu mijn eigen weg gaan. Een harde taak voor iemand die nog steeds stapel is op zijn grote liefde. Ik denk dat ze mij alleen zag als een van haar beste vrienden, zoniet haar beste.

Ik heb ook wel eens gesprekken met haar kleinere zusje. Meestal gaan die gesprekken over niks, omdat ze zoveel verschild van haar ‘perfecte’ zus… Maar gister werd ik nog maar een keer met de hamer op mijn hoofd geslagen. Ze vertelde me namelijk dat haar zus ‘het’ al ooit heeft gedaan met een of andere viezerik van achttien. Wij zijn zelf vijftien, om even duidelijk te maken waarom ik daar zo van schrok. Op onze leeftijd denk je natuurlijk aan seks. Maar ik had nooit van haar gedacht dat zij het al gedaan had! Zeker niet omdat ze het me dan toch zou vertellen? Ze vertrouwde me toch in alles? Trok ik toch weer aan het verkeerde eind! Wel leuk dat haar zusje me dat vertelt, want nu is het makkelijker om haar zus van me af te zetten uit woede. Ik hoef er maar aan te denken en ik walg van haar. Mooi is dat!

Ze vertelde ook vaak over haar leuke avondjes uit. Dat ze weer eens met twintig jongens had gezoend, omdat ze iets te veel op had. Ik was de enige die ze dat vertelde, zei ze. Ik vond dat wel een eer, maar nu ik iets verder kijk zie ik pas in dat ik dat helemaal niet wilde weten! Ik wilde liever horen dat ze mij wilde zoenen. Weer iets dat ze alleen aan mij vertelde. Ze vertrouwde me dus echt? Willen meisjes daarmee gewoon een goede vriend om hun hart te luchten, of willen ze dan verkering met je? Voor mij zal deze vraag denk ik nog lang onbeantwoord blijven. Hetzelfde geldt voor mijn liefde, die ook onbeantwoord zal blijven.

Een paar weken geleden kwam ik erachter dat er een meisje bij mij in de buurt woont. Ik raakte een keer met haar aan de praat en zo kwam van het een het ander. We trokken veel met elkaar op en vertelde elkaar alles (zij meer dan mij, want ik was het luisterende oor en zij had de problemen). Ze vond een korte tijd iemand anders leuk, maar ze liet ook doorschemeren mij leuk te vinden. Nu, drie à vier weken later, is ze mij denk ik wel weer vergeten en is ze stapelgek op een of andere gast die altijd uitgaat (net als zijzelf). Ik kan haar misschien wel vergeten. Misschien dat ik haar nog ooit een kus op haar wang geef en haar alles vertel. Misschien dat ik haar vriendje dan wel een hand geef en dat ik ze samen veel geluk toewens. Misschien is mijn liefde bij het schrijven van dit verhaal afgesloten en kan ik weer met een gerust hart slapen. Ik kom vast nog wel de ware tegen. Dan pak ik het niet anders aan, want dan ben ik niet mezelf. Ik deed alles goed, maar ze zag me niet meer staan. Nu zien we elkaar alleen nog maar als goede vrienden. Nu schijnt het zo te zijn dat ik bof met zulke goede vrienden…


Reageer erop wat je wilt.. Ik weet dat het lang is

Je kunt natuurlijk ook je waardering geven voor mijn verhaal..

[kiki15]

Als ik jou was zal ik er met het meisje over praten en als zei je niet leuk vind kun je er niet veel aan doen,, alleen afleiding zoeken en iets leuks gaan doen met vrienden ofoz,.

Bedankt voor je reactie.. alleen zocht ik niet naar een oplossing.. Als je het echt doorgelezen had zou je alleen een waardering kunnen geven, omdat alles wel losgelopen is.. Nogmaals, toch bedankt voor je reactie

[Denathy]

uh.. denk dat ze jou wel vertrouwd aangezien ze je veel verteld. Volgens mij ben jij een praatpaal voor haar, een goede vriend waaraan ze alles kan vertellen. Dat ze jou in vertrouwen neemt hoeft nog niet te betekenen dat ze jou leuk vind .

Zelf denk ik dat je een nogal begripvol mens bent (ik zelf ook), daarom praat ze graag met je over haar problemen zodat ze dit bij iemand kwijt kan, jij zal niet reageren van jezus stel je aan!maar je zal zeggen dat dat klote is voor haar.

zelf vergis ik me ook heel vaak hierin, denk ik eindelijk iemand die me leuk vind.. die ik ook leuk vind blijkt dat ze me puur alles vertellen om hun hart te luchten. Hieraan raak je wel gewend

Ik hoop dat dit verhaal jou oplucht , en zoals je zegt je komt de ware nog wel tegen joh. Tot die tijd ga maar mooi met je vrienden op stap en probeer die meid maar een beetje van je af te zetten.

uh.. denk dat ze jou wel vertrouwd aangezien ze je veel verteld. Volgens mij ben jij een praatpaal voor haar, een goede vriend waaraan ze alles kan vertellen. Dat ze jou in vertrouwen neemt hoeft nog niet te betekenen dat ze jou leuk vind .

Dat blijkt, haha..

Zelf denk ik dat je een nogal begripvol mens bent (ik zelf ook), daarom praat ze graag met je over haar problemen zodat ze dit bij iemand kwijt kan, jij zal niet reageren van jezus stel je aan!maar je zal zeggen dat dat klote is voor haar.

Dank je, aan jouw reactie te lezen snappen wij elkaar

zelf vergis ik me ook heel vaak hierin, denk ik eindelijk iemand die me leuk vind.. die ik ook leuk vind blijkt dat ze me puur alles vertellen om hun hart te luchten. Hieraan raak je wel gewend

Pfft.. Ben ik blij dat ik niet de enige ben.. Voel(de) jij je dan ook wel eens zo lullig?

Ik hoop dat dit verhaal jou oplucht , en zoals je zegt je komt de ware nog wel tegen joh. Tot die tijd ga maar mooi met je vrienden op stap en probeer die meid maar een beetje van je af te zetten.

Het lucht zeker op.. Jouw reactie doet me alleen maar beter.. Hartstikke bedankt daarvoor !

[Denathy]

mooi dat mijn reactie jou beter doet.

Ja ik ben daarom ook wel is goed verdrietig geweest. Tranen liepen wel is over me wangen.

ik heb dit al meerdere keren meegemaakt 3x dit jaar, op zoon moment zet ik haar gewoon uit me kop. Heb nog nooit meegemaakt dat de vriendschap door zoiets stuk ging.

geen dank vind het leuk om beetje te adviseren op dit forum, en me eigen mening te geven

Ik heb het gevoel dat meiden je meer als "een goede vriend" zien dan "de vriend", hebk vroeger ook gehad, en dat is nogal eens verwarrend... valt voor de rest niks aan te doen dan te wachten. En "een goede vriend" kan ook veranderen in "de vriend". Mijn beste vriendin is zo ook eens mijn vriendin geworden, terwijl ze me eerst niet wou hebben...
ik zou dus zeggen... wacht gewoon af, geniet van je leven en er komt vanzelf iets op je af

Wow... Ik merk dat het echt geholpen heeft.. Ik voel me weer beter nadat ik dit verhaal geschreven had gister!

Nogmaals bedankt voor iedereens reactie!

graag gedaan en veel suc6!

[Denathy]

Origineel gepost door Jokerz

Wow... Ik merk dat het echt geholpen heeft.. Ik voel me weer beter nadat ik dit verhaal geschreven had gister!

Nogmaals bedankt voor iedereens reactie!

gevoelens van je af schrijven / praten helpt altijd goed


nog ff reactie op dannynl, tsja idd goede vriendschap kan uitdraaien op een relatie , maar zou er niet van uit gaan. Doe ik ook niet , als zij zich bedenkt komt ze wel naar jou toch?

Hmm, de drang om te schrijven herken ik, al giet ik het liever in fictie. Verder veel succes verder