Mezelf?

Dit is een 'probleem' waar veel van jullie waarschijnlijk mee te maken hebben of mee te maken hebben gehad.

Eerst iets kleins: Ik zat een week geleden nog op paardrijden. Ik vind het niet meer zo leuk en ik ben er dus net af. Nu heb ik vandaag mijn eerste dansles gehad. Ik hield nooit van lezen en sinds eergisteren ben ik eraan verslaafd. En ik heb ooit aan gitaarspelen gedaan, vond het niet veel aan en nu doe ik het weer en vind ik het prachtig.
Nu zat ik net te kijken naar mijn profiel bij hobby's... En nu voel ik me opeens heel verward. Dit waren alleen nog maar een paar kleine dingen.
Ik had een paar dagen geleden een helder moment: Ik kan zeggen wat ik wil tegen mensen. Dan bedoel ik niet dat ik iedereen mag uitschelden, maar het zit zo. Ik liet vroeger vaak over me heen lopen. Qua kleine dingen. Nu doe ik dat niet meer. Ik doe anders tegen mijn vriendinnen. Niet eens drastisch anders, volgens mij merken zij het niet eens. Maar ik voel me nu ook anders, gemener... Omdat ik een beetje voor mezelf opkom, heb ik een heel raar gevoel. Dat ik onaardig tegen ze doe. Dat ik ze laat vallen. Ik voelde me vroeger nooit zo. Meestal dacht ik nooit over dit soort dingen na. Toen was ik wie ik was.
Nu heb ik ook steeds het gevoel dat ik alleen wil zijn. Gewoon even alleen. Dan heb ik ook weer het gevoel dat ik mijn vrienden zal laten vallen. En ze zijn toch erg belangrijk.
Ik zit nu dus op een nieuwe school en ik hang altijd rond met 2 meisjes. Ik wil liever ook wat andere mensen ontmoeten. Wat meer afstand. Hoe vertel ik dit?

Wat moet ik hier nou mee? Ik voel me opeens erg wanhopig en verdrietig. Zijn dit typische problemen van mijn leeftijd? En dit was ook vooral om mijn hart te luchten.