Ga Terug   Leerlingen.com Forum > Multi Media > Muziek Forum
FAQ Ledenlijst Kalender Zoeken Berichten van vandaag Markeer forums als gelezen

Muziek Forum Speel je in een band? Of wil je ons laten weten welk nummers jij waardeert. Kortom: Rok, Jas of Bloes. Het is allemaal klere-muziek en past hier dus perfect thuis!

Antwoord
 
Onderwerpopties Waardering: Onderwerp waardering: 3 stemmen, 4,67 gemiddeld. Weergavemodus
Oud 6 September 2004, 19:17   #151
yor
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

CULT OF LUNA

voordat ik begin met het reviewen van de twee cd' die deze band tot dusverre heeft uitgebracht eerst een stukje over de band.

cult of luna (CoL) komt uit het altijd mooie zweden. deze band speelt rauwe harde duistere sfeervolle metal. denk dan niet aan solo's en leren broeken (hoewel leren broeken best cool zijn) maar aan trage met veel emotie gespeelde en gitaar gedreven sludge zoals dat ongeveer heet. wat het bijzondere aan deze muziek is dat het niet gaat om hoe moeilijk de muziek is of hoe geweldig het is gespeeld (hoewel het allemaal uiterst strak is) maar meer om een sfeer weer te geven en daardoor kan je dus cult of luna een beetje in het straatje plaatsen met neurosis, isis en misschien ook pelican.
CoL is ook meer een collectief, veel andere mensen werken mee aan de albums voor zangstukken, samples en producties. erg interessant dus allemaal.

de releases:



het eerste echte wapenfeit (na verscheidene demo's) van de heren. van de eerste noot beukt het al. de productie is misschien een beetje lomp op eerste gehoor en een beetje modderig ofzo. maar die gitaartoon van deze band is zo overweldigend. als de hele band met zn allen op een tel speelt wordt je gewoonweg weggeblazen uit je stoel. maar iedere toon is zo mooi en vol emotie. de nummers kabbelen, worden nooit snel, verliest nooit power ook als het volume wat naar beneden gaat, het lijkt alsof aan deze muziek gewoon alles klopt en er is geen speld tussen te krijgen. de nummers worden geweldig opgebouwd en de climaxen zijn soms om te huilen zo mooi.



het perfecte vervolg wordt geleverd met the beyond. de productie is nog beter en alles klinkt nog voller dan het al was. zeker de zang komt iets beter uit de verf en staat als een dijk maar is nooit te veel aanwezig en mengt zich als het ware in de muziek. de songs zijn nog langer geworden en bij deze band vind ik dat dus totaal niet erg, want ook klopt het hier gewoon allemaal. wat dit album toch misschien iets beter maakt dan zijn voorganger is het mooie gebruik van electronica en samples (nooit overdone) en de gitaartone. vooral de hoge noten en riffs komen ontzettend mooi naar voren en zorgen voor een extra hook in de muziek en nemen je als het ware mee op een reis door de wereld die cult of luna heet.

ik weet dat dit muziek is die niet voor iedereen is bestemd, maar ik denk toch dat iedereen die een beetje van muziek houdt het kan waarderen. het is geen snelle dillinger of converge shit waar je draad kwijt raakt. vergelijk het eerder met een radiohead of nog beter een sigur ros die hebben besloten de meeste brute distortion over hun gitaren heen te gooien maar met dezelfde intensiteit te blijven spelen. ik weet zeker naar wat grondig luisterwerk dat menigeen het zal gaan waarderen.

geniale band. punt.

als dit alles je bevalt check dan ook eens:

- pelican (hydrahead records)
- isis (hydrahead)
- switchblade (deathwish inc)

Laatst aangepast door yor : 6 September 2004 om 19:21
  Met citaat antwoorden
Oud 19 September 2004, 02:11   #152
Pruttelpot
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

Als ik dat stukje van jou lees doet het me denken aan hele oude Paradise Lost.
  Met citaat antwoorden
Oud 19 September 2004, 12:18   #153
yor
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Pruttelpot
Als ik dat stukje van jou lees doet het me denken aan hele oude Paradise Lost.
ken paradise lost niet, maar check het uit zou ik zeggen en oordeel zelf
  Met citaat antwoorden
Oud 30 September 2004, 20:19   #154
QQQ
krrraak
 
QQQ's Avatar
 
Geregistreerd op: 7 June 2002
Locatie: Mijdrecht
Berichten: 1.122
Standaard



Artiest
Cecil Taylor

Titel van de CD
Silent Tongues

Muzieksoort
free-jazz

Mijn Mening

Cecil Taylor is zonder twijfel de meest intense pianist allertijden in jazz. Hij zou elk moment het guinness book of records inkunnen als pianist die de meeste noten per minuut kan aanslaan, maar in plaats van zijn virtuositeit te 'showcasen' gebruikt hij deze in combinatie met creativiteit om prachtige en unieke muziek de lucht in te sturen.
Zo ook met Silent Tongues, een live optreden uit 1974 toen hij daar op het Montreux jazzfestival zijn solo 'compositie' Silent Tongues te horen gaf. Compositie tussen twee dikke aanhalingstekens, omdat je je af kunt vragen in hoeverre deze muziek gecomponeerd is en niet geïmproviseerd.
Het optreden bestond uit vijf delen, die elk op de cd staan. Daarnaast ook nog twee korte versies van twee delen van de compositie als encore. Dit alles uitgevoerd op de typische Cecil Taylor solo stijl: melodische stukken die klinken als muziek van Chopin die een pilletje heeft geslikt, afgewisseld en verweven met onnafluitbare muziek die slechts bestaat uit originele Cecil Taylor clusters.
Er zijn slechts twee dingen die je op deze cd kunt aanmerken, beide hebben niets met het originele optreden te maken (toeval?). Ten eerste, de geluidskwaliteit is redelijk, maar afwisselend (opvallend, aangezien de cd wel 24-bits geremasterd is). Het lijkt erop alsof het optreden is opgenomen met twee verschillende apparaten, die niet allebei gelijk ingesteld waren. Hierdoor klinkt de ene track doffer en minder hard dan de andere. Daarnaast kun je hier en daar wat gekraak, geklik of lichte omgevingsgeluiden horen, en had het pedaal van de piano wel even een smeerbeurt mogen ondergaan want ook dat is op sommige tracks te horen. Dit alles is niet heel erg storend, vooral doordat de piano zelf duidelijk te horen is.
Ten tweede is de presentatie ronduit slecht. Artwork of liner notes met enige informatie zijn compleet afwezig. De foto op de voorkant is niet lelijk, maar de achterkant van het hoesje ziet er afschuwelijk uit. Op de cd zelf hetzelfde verhaal: aan het begin val je midden in de zin van een presentator, die nog slechts de naam van Cecil Taylor uitspreekt. En op één of andere manier is het langere applaus tussen het reguliere programma en de twee toegiften een track opgeschoven, zodat het nu tussen de twee toegiften in zit.
Gelukkig zijn dit over het geheel bekeken slechts twee kleine minpuntjes en de muziek op deze cd is wel erg goed. En het feit dat deze cd voor onder de tien euro te verkrijgen is maakt ook een hoop goed.


links
The Music of Cecil Taylor
Cecil Taylor @ allmusic.com
het Silent Tongues album @ allmusic.com


Downloadtips
Jitney No. 2
en er staan samples van het album op allmusic.com, als je gaat downloaden download dan gewoon het geheel, waarschijnlijk wel te vinden op soulseek.

Beoordeling
4 uit 5
__________________
www.eenlangeweg.nl
QQQ is offline   Met citaat antwoorden
Oud 30 September 2004, 20:56   #155
QQQ
krrraak
 
QQQ's Avatar
 
Geregistreerd op: 7 June 2002
Locatie: Mijdrecht
Berichten: 1.122
Standaard



Artiest
The Ex

Titel van de CD
Turn

Muzieksoort
post-punk-noise-rock ofzo

Mijn Mening

The Ex viert dit jaar zijn 25e verjaardag en dat wordt geviert met een tweedaags feest in Paradiso met naast de band zelf optredens van verschillende interessante artiesten uit binnen- en vooral buitenland. Maar naast deze festiviteiten hebben ze kortgeleden ook een nieuwe (dubbel)cd uitgebracht, genaamd Turn.
Sinds het vorige album is bassist Luc uit de band gestapt om aan andere projecten te werken. Hij is vervangen door Rozemarie Heggens, die geen electrische maar akoestische bas speelt.
Dit blijkt geen grote gevolgen te hebben voor de sound van de band. De band is zo politiek als altijd en zanger G.W. Sok klinkt nog steeds net zo boos (maar weet gelukkig genoeg afwisseling te brengen om niet de moraalridder te spelen). De rollende, semi-Afrikaanse ritmes blijven ook, evenals de noisy gitaren.
Maar wat is er dan wel veranderd? Er zijn meer invloeden uit Afrika dan voorheen, misschien wel dankzij de tour die de band door Ethiopië heeft gedaan voor de opnames van de cd. Er is een eerbetoon aan Ethiopische free-jazz saxofonist Getatchew Mekurya te vinden en zelfs een cover van een vrijheidsnummer uit Eritrea, gevonden op een obscure tape. Verder is het ook te merken dat afzonderlijke leden actief zijn in de wereld van vrije improvisatie. In 'The Pie' valt zelfs middenin het nummer een vrije improvisatie tussen bas en gitaar te beluisteren.
Verder zijn het voornamelijk kleine verschilletjes, de band maakt nog beter gebruik van dynamiek dan voorheen, en de nummers onderling bevatten wat meer afwisseling dan voorheen.
Al in al is Turn wederom een solide prestatie van een band die nog wel even door mag gaan wat mij betreft.

links
The Ex homepage
The Ex @ allmusic.com

Downloadtips
Listen to the Painters
Sister
Sample van 'Confusion is an Errorist'
Sample van 'Huriyet'
Sample van 'Prism Song'

Beoordeling
3,7+ () uit 5
__________________
www.eenlangeweg.nl
QQQ is offline   Met citaat antwoorden
Oud 8 October 2004, 10:57   #156
Ancalagon
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard



Artiest
The Dillinger Escape Plan

Titel van de CD
Miss Machine

Muzieksoort
Mathcore

Mijn Mening
Met Miss Machine manifesteert DEP zich nog definitiever in het neusje van de zalm der herrie. 5 jaar na het eveneens vrij goddelijke Calculating Infinity zijn deze fijne kerels weer terug, en het resultaat kan mij zeer bekoren.
Misschien minder chaotisch en agressief dan bovengenoemde CD (af en toe kun je zelfs de maat meetikken!), maar er is zoveel meer voor in de plaats gekomen dat je ontelbaar keer meer overdonderd wordt dan eerder. Op Miss Machine gaat men namelijk een stuk experimenteler te werk, en zijn zelfs invloeden van een band als Nine Inch Nails te horen (Phone Home, poe) Een factor die bij deze vernieuwing zeker niet mogen vergeten is de nieuwe zanger, Greg Puciato, die met zijn flinke bereik de rest van de band makkelijk kan bijbenen, zélfs als ie clean moet zingen.. Ik geloof ooit opgevangen te hebben dat een groot voorbeeld Mike Patton was, en dat is te horen.

Al met al een cd die ten zeerste blijft boeien, en het zou me enorm verbazen als dit niet mijn cd van het jaar wordt.


links
officiele site
Dillinger Escape Plan @ allmusic.com

Downloadtips
Panasonic Youth
Setting Fire to Sleeping Giants
Baby's First Coffin
Unretrofied

Beoordeling
4.5 uit 5

Én
ze treden binnekort op yea
  Met citaat antwoorden
Oud 8 October 2004, 22:22   #157
Jamiel
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard



Artiest
Intwine

Titel van de CD
perfect

Muzieksoort
Rock met Caribische invloeden.

Mijn Mening

Het eerste album was nog meer ingetogen, het tweede album is een stuk ruiger, but I like it Wel even heftig toen ik het voor het eerst hoorde, maar zou de cd niet zomaar weg willen doen Bij 1 nummer is trouwens heel erg duidelijk te horen dat ze hun inspiratie van RHCP halen, best wel vet

Zeker een aanrader!

links
officiele site
http://www.intwine.nl

Downloadtips
Control
Dutty step
World
Angel eyes
Perfect ( ook zo'n vet nummer )

Beoordeling
4.5 uit 5

Laatst aangepast door Jamiel : 8 October 2004 om 22:25
  Met citaat antwoorden
Oud 11 January 2005, 23:07   #158
yor
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

oke jullie zijn een stelletje paupers met die reviews

ik doe er wel weer een paar
  Met citaat antwoorden
Oud 11 January 2005, 23:18   #159
yor
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

amanda woodward - la decadence de la decadence



wat?

amanda woodward is een franse band. en als ik zeg franse band, bedoel ik ook echt frans, dus met franse teksten en het gehele tekstboekje gewoon chauvinistisch in het frans drukken.
Vroeger had ik echt een gruwelijke hekel aan Frans. Ik verafschuwde die taal, maar door AW ga ik die taal nog gewoon leuk vinden. AW is te vergelijken met een aantal bands qua stijl (thursday, hot cross, pretty girls make graves, at the drive-in) maar met veel meer een rockfeeling in de nummers. de nummers zijn catchy toch spannend en vooral de gitaarlikjes zijn erg tof. en dan de zang de taal. echt super en het klinkt echt fantastisch. op het begin heb je eigenlijk helemaal niet door dat het om een volledig franse band gaat, zeker als je kijkt naar het niveau van de songs.
de teksten tot zover ik eruit kan opmaken zijn vooral politiek getint en dat komt in overeenstemming met de artwork die een beetje een soort van anti-machinery uitstraling heeft.
de productie is goed en erg apart. veel emobands vind ik de laatste tijd een beetje vervallen in de over-the-top productie. het klinkt allemaal te gelikt. hier hoor je nog de knwarsjes en niet altijd maar gitaren op volle toeren, maar gitaren die moeten vechten om boven de rest van het hoorspel uit te komen, zonder dat het te geforceerd wordt.

dus?

zeker het beluisteren waard en ik weet bijna zeker dat bij velen in goede aard zal vallen

infoooooo:

website:

http://www.sans-vie.com

mp'3:

http://www.sans-vie.com/AMANDA%20WOO...0decadence.mp3 (la decadence de la decadence, wereld nummer!)

veel plezier
  Met citaat antwoorden
Oud 11 January 2005, 23:37   #160
yor
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

Isis - Panopticon



wat?

ISIS!!!!! Wat EEN BAND. als je nog nooit hiervan hebt gehoord, mag je je toch eens goed achter je oren krabben. want Isis is werelds. Isis is meer dan een band alleen, het is een project, het is bijna een begrip. Isis maakt niet zomaar muziek, Isis maakt landschappen. Denk aan Sigur Ros of Radiohead (in hun ideoteque periode) maar dan met volle gitaren en minimale zang. Na een aantal geweldige releases die zeker bij het metal/hardcore/andere harde werk fans niet werd genegeerd is het de beurt aan Panopticon. En wat voor een release ( ik durf stiekum 'de beste' te zeggen). gezegd moet worden dat hjet misschien wat minder hard is, maar dat is ook niet het doel van Isis. Isis is verder gegaan in hun songs en deze zijn nog sferischer. ogen dicht en luisteren, wat zeg ik! dromen!
Ik denk dat Isis met deze release nog meer volk gaat winnen en toch bij hun routes blijven wat ontzettend kwam is.
dan de artwork. die is van de lp (die ik heb, Dubbel LP!!!!) echt super. fantastische landschappen die perfect passen bij het hele concept van de plaat. de productie is gewoonweg onovertroffelijk, gedaan door Matt Bayles, toch wel een van de beste in het genre.

Dus?

mensen probeer dit gewoon is uit. misschien dat je het op het begin een beetje saai vindt. maar je moet erin groeien. isis is geen catcy bandje dat je even wegluisterd. voor isis moet je de tijd nemen en ik verzeker je dat je daar geen spijt van gaat krijgen

infoooooo:

website:

http://www.sgnl05.com

voor mp3 ga naar bovenstaand adres en klik op RADIO
  Met citaat antwoorden
Oud 11 January 2005, 23:46   #161
Sanne
Whooohooo
 
Sanne's Avatar
 
Geregistreerd op: 18 December 2003
Locatie: Tilburg
Berichten: 7.664
Standaard



Artiest:
Voicst

Naam van CD:
11-11

Muziek soort:
ADHD rock

Download tips:
Whatever you want from life
We are on a chemical push
Dazzled kids

Mijn mening:
Na de eerste tonen van dit debuutalbum album gehoord te hebben weet je meteen wie Voicst is en wat ze willen. Met 'Whatever You Want From Life' wordt er meteen snelheid en enthousiasme in deze plaat gegooid. Van begin tot eind zit dit album vol energie, vitaliteit en beweeglijkheid. Zelfs bij de iets rustigere nummers als 'Detail 2003' en 'Someone wake me' is het moeilijk stilzitten. Bijna alle liedjes zitten vol met aanstekelijke gitaarrifjes, maar vooral 'Upside' en 'Porn' steken er wat dat betreft boven uit. In 'How to put it?' laat het drietal van Voicst je weer een beetje tot rust komen met een rustig piano-riedeltje om vervolgens in het laatste nummer 'Enjoy the kickback...' helemaal los te gaan.
11-11 is catchy, hyperactief, onbevangen, hip...Voicst rockt!

Hoeveel sterren geef jij hem?
4,5 out of 5

Track Listing:
01. Whatever you want from life
02. We are on a chemical push
03. Dazzled kids
04. You look like coffee
05. Detail 2003
06. Upside
07. Someone wake me
08. Shut up and dance
09. sgt. Gonzo
10. Porn
11. And you taste like something’s wrong
12. How to put it?
13. Enjoy the kickback...

Neem ook eens een kijkje op: www.voicst.com
__________________
Well they said it changes when the sun goes down
Around here
Sanne is offline   Met citaat antwoorden
Oud 11 January 2005, 23:52   #162
yor
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

these arms are snakes - Oxeneers or The Lion Sleeps When Its Antelope Go Home



wat?

these arms are snakes zijn afgelopen jaar door mij persoonlijk uitgeroepen tot revelatie van het jaar. ja een geweldige EP (This is meant to hurt you) met daarop een van mijn all-time favoriete liedjes ooit (drinking from the necks....) is het de beurt aan hun eerste full-length.
these arms are snakes is een aparte band die moeilijk valt te catogariseren. ik durf ze zelfs bijna uniek te noemen. had de EP nog wel wat invloeden van Botch (ex-leden), at the drive-in en the blood brothers. met deze release zetten de heren een stapje verder en wordt er nog meer gedaan met hun sound. en de sound van deze band is wat het allemaal zo uniek maakt. pompende drums, rare gitaarloopjes en veel dissonante tonen, ontzettend coole basloops en unieke vocalen.
de hele release heeft iets van kunst in zich en kan heel goed een standaard gaan vormen voor bands in de toekomst. nee het is geen emo, nee het is geen hardcore en ook geen post-hardcore of dat soort termen. ik noem het gewoon vernieuwende rock.
het artwork is apart. veel zalm tinten en half naakte vrouwen (altijd goed toch?) en de productie een kristal helder.

dus?

ondervindt het allemaal zelf wat deze band zo apart maakt. check de mp'3

infoooo:

http://www.thesearmsaresnakes.com/

mp3:

http://www.thesearmsaresnakes.com/media/Big_News.mp3 (big news)
laat je niet misleiden door allen dit nummer, het is een geweldig nummer, maar er is nog zoveel meer te ontdekken aan dit album

http://www.thesearmsaresnakes.com/me...ape_Dragon.mp3 (riding the grape dragon)
van this is meant to hurt you EP
  Met citaat antwoorden
Oud 25 February 2005, 23:11   #163
QQQ
krrraak
 
QQQ's Avatar
 
Geregistreerd op: 7 June 2002
Locatie: Mijdrecht
Berichten: 1.122
Standaard



Artiest
Dälek

Titel van de CD
Absence

Muzieksoort
hiphop

Mijn Mening

Tja, als ik hiphop ga reviewen moet het geen standaard hiphop zijn natuurlijk Dälek en standaard gaan dan ook niet in één zin samen. De muziek wordt vaak omschreven als noise-hop en dat is behoorlijk passend; ze lijken meer van My Bloody Valentine geleend te hebben dan van de gemiddelde hiphop artiest. Wat distortion betreft dan, want dromerige pop hoef je niet te verwachten (misschien met uitzondering van 'Ever Somber', dat wel érg MBV-achtig klinkt). Eerder donkere, hypnotizerende herrie, maar niet zonder (soms enigzins verstopte) melodieën die net wat extra sfeer geven. Eigenlijk klinkt het precies zoals de cover van de cd eruitziet.
De teksten zijn minstens net zo krachtig als de muziek, ala Public Enemy wordt alles wat er mis is in onze maatschappij aangehaalt. Rapper Dälek (juist, zelfde als de naam voor het trio samen dus, eeeerg origineel ) lijkt vooral niet erg blij te zijn met de staat waarin hiphop tegenwoordig verkeert. En hoewel klagen op commercialiteit zoals in bijvoorbeeld 'Culture for Dollars' gebeurt niet erg origineel is zijn de teksten wel constant goed.
In tegenstelling tot het vorige Dälek album, From Filthy Tongue of Gods and Griots, wordt er op Absence bewust minder geëxperimenteerd met verschillende stijlen. Weg dus met de tabla's en spoken word. Dat had kunnen leiden tot een saai, eentonig album, maar dankzij subtiele variaties is Absence juist beter gefocust en krachtiger dan zijn voorganger. Dälek's beste prestatie tot nu toe dus.


links

www.deadverse.com
www.ipecac.com

Downloadtips

Distorted Prose
A Beast Caged
In Midst of Struggle
Opiate the Masses
maar in principe is elk nummer van de cd geschikt om te downloaden, slechte nummers zijn er niet echt.

Beoordeling
4 uit 5
__________________
www.eenlangeweg.nl
QQQ is offline   Met citaat antwoorden
Oud 27 February 2005, 17:54   #164
QQQ
krrraak
 
QQQ's Avatar
 
Geregistreerd op: 7 June 2002
Locatie: Mijdrecht
Berichten: 1.122
Standaard



Artiest
The Residents

Titel van de CD
WB:RMX

Muzieksoort
Residance

Mijn Mening

Waarschijnlijk de meest mysterieuze muzikanten ooit: The Residents. Wie zijn de Residents? Al tientallen jaren heeft niemand het uitgevogeld en waarschijnlijk zal het ook nooit gebeuren. Het enige wat we van ze weten is wat ze zelf loslaten, maar de vraag blijft wat er allemaal van waar is. Het verhaal over dit album: Toen The Residents net begonnen hebben ze een tape gestuurd naar een grote platenmaatschappij. Die werd vervolgens afgewezen en teruggestuurd, en het album wat hierop stond is sinds die tijd nooit uitgebracht. Fans wilden het natuurlijk wel graag horen en een tijd terug zijn er slechte kwaliteit versies van dit album op internet uitgelekt. Daar waren The Residents niet zo blij mee en om het verlangen van de fans om dit zogenaamde 'Warner Brothers' album hebben ze toen besloten het origineel te remixen en uit te brengen. Aldus geschiedde, en WB:RMX was geboren.
Aangezien het hier dus eigenlijk om een oud album gaat zou je verwachten dat het klinkt zoals The Residents in het begin van hun carriëre klonken: huis-, tuin- en keukenproductie en onverklaarbare instrumenten, en zo'n beetje net zo dance als Britney Spears experimenteel is. Op één of andere manier is het ze toch gelukt er een dance album van te maken, dat ook nog eens redelijk toegankelijk is. Misschien het vreemdste dance album allertijden, maar het heeft beats. Wat dat betreft is het album niet alleen qua geluidsmateriaal een combinatie van vroeger en nu, maar is de muziek zelf ook een combinatie van de stijl van de oude Residents en de recentere.
Soms lijkt het meer een vreemde geluiden collage met beats eronder maar over het algemeen is WB:RMX een zeer aardig album dat op de grens ligt van de rauwe oude stijl en de iets melodieuzere nieuwe stijl van The Residents.

links
http://www.residents.com/ (officiele site)

Downloadtips
Baby Skeletons & Dogs
A Merican Fag
Love Theme From a Major Motion Picture

Beoordeling
4- uit 5
__________________
www.eenlangeweg.nl
QQQ is offline   Met citaat antwoorden
Oud 13 March 2005, 20:20   #165
Gyeah
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

Een gebrek aan ambitie kunnen we Sarah Bettens niet verwijten. Het succesverhaal van haar band K's Choice kent iedereen: uitverkochte concertzalen, een maandenlange tournee door de Verenigde Staten, gouden platen, fans in alle uithoeken van de wereld. En toch schuift de frontvrouw het allemaal even opzij om op haar eentje van nul te beginnen. "Here I go, say goodbye to everything I know".





'Scream' heet het eerste full album van Sarah Bettens, en het is meer dan ooit een persoonlijke plaat geworden. De voorbije jaren ging ze door een turbulente periode in haar leven en dat schrijft ze van zich af. Ze verliet de man met wie ze op haar twintigste trouwde, verhuisde van het zonnige California naar het conservatieve Tennessee en maakte er een nieuwe start met haar vriendin en stiefkinderen. In 'Scream' zitten zowel de donkere gedachten (Don't Stop, Turn Around), de verscheurende twijfel over wie je bent (Come Over Here) en het bevrijdende gevoel eindelijk het juiste spoor gevonden te hebben (Fine, Go, I'm Okay).



"Somehow in this twisted world I'm really doing fine", klinkt het in het refrein van 'Fine'. De eeuwige onrust van de zangeres met de beklijvende stem heeft plaats gemaakt voor een aanstekelijke levenslust, en dat laat zich ook voelen in 'Scream'. In de hardere songs wordt de volumeknop volledig open gedraaid, met de huidige single (Not Insane) waagt ze zich zelfs aan een politiek getinte boodschap. Een mini-protestsong, waarbij bekrompen mensen, met op kop George W. Bush, in het vizier liggen.



Dat volume het niet altijd hoeft te winnen van zachtere luisterpop, bewijst ze met een handvol eerlijke ballads waarbij je het warm krijgt van die hese stem, die ook op dit album weer uitstekend tot zijn recht komt. 'Sister' springt er meteen met kop en schouders bovenuit, misschien wel door de guest appearance van hartsvriendin en Indigo Girl Emily Saliers. De strijkers in 'Don't let me drag you down' doen al vlug terugdenken aan K's Choice nummer 'Now is mine'. Maar als we echt willen vergelijken met het vroegere werk, dan pikken we er met een goedkeurende glimlach uptempo nummers 'One second', 'Stay' en 'She says' uit. En vooral 'One second' is een heerlijk feelgoodnummer dat zonder twijfelen een plaatsje inneemt naast typisch K's Choice songs als 'In your room' en 'Freestyle'.



Wie haar songteksten al eens grondig onder de loep nam, weet dat Sarah Bettens de voorkeur geeft aan de simpele, rechtuit geformuleerde lyrics, terwijl broer Gert wel eens voor mysterieuze metaforen opteerde. "Things can't get much better/ You might have to stay/ To make sure I never/ Forget about today". Een flard uit 'Stay', een oprechte lovesong. Simpel? Flauw? Kan best zijn, maar ze meent het echt. En het zegt tegelijk heel veel.



'Scream' gunt ons een kijkje in de leefwereld van Sarah Bettens, maar houdt evengoed een spiegel voor aan iedereen die is vastgelopen in het stramien huwelijk, job, huisje, tuintje, zonder er nog echt van te genieten. Het enige minpunt is de ietwat nonchalante volgorde van de songs, waardoor het geheel niet altijd even vloeiend overkomt en de tragere haardvuurnummers het tempo er wel eens durven uithalen. Maar ondanks dat straalt er een enorme levenslust uit deze 'Scream', en is het niet dat dat we altijd gemist hebben bij K's Choice?
  Met citaat antwoorden
Oud 15 March 2005, 12:12   #166
goos
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

Artiest: manu chao

Naam van CD: clandestino

Muziek soort: chill muziek

Jouw mening:
heel goed (4,5)
Hoeveel sterren geef jij hem? (uit de 5, 5=beste):
  Met citaat antwoorden
Oud 29 March 2005, 15:49   #167
slobjong
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Gyeah
Een gebrek aan ambitie kunnen we Sarah Bettens niet verwijten. Het succesverhaal van haar band K's Choice kent iedereen: uitverkochte concertzalen, een maandenlange tournee door de Verenigde Staten, gouden platen, fans in alle uithoeken van de wereld. En toch schuift de frontvrouw het allemaal even opzij om op haar eentje van nul te beginnen. "Here I go, say goodbye to everything I know".

ziet er redelijk pro uit, ff bronvermelding
  Met citaat antwoorden
Oud 29 March 2005, 15:54   #168
chica
Bianca
 
chica's Avatar
 
Geregistreerd op: 8 March 2002
Locatie: de Zilk
Berichten: 6.892
Stuur een bericht via MSN naar chica
Standaard

*fluit*

KLIK
__________________
http://juf-bianca.blogspot.com
- Als je loslaat heb je twee handen vrij -
- Verander vastbesloten van mening -
chica is offline   Met citaat antwoorden
Oud 17 June 2005, 20:35   #169
yor
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

nah gaan we maar weer is....

Botch - We are the Romans



Botch - Anthology of dead ends 10"



De afgelopen maanden heb ik pas echt ondervonden hoe goed ik Botch eigenlijk wel vind. Begrijp me niet verkeerd, ik heb nooit echt iets tegen Botch gehad en de cd's en lp's maakten bij mij geregeld rondjes in de spelers. Maar toch ging de muziek altijd een beetje langs mij heen. Maar het kwartje is de laatste tijd goed gaan vallen en hoe. Ik vind deze band echt topklasse.

Als ik de muziek van Botch zou moeten omschrijven aan mensen die het niet kennen zou ik het omschrijven als chaotische metal/hardcore. Ik zeg expres geen metalcore waar een heuze trend omheen is gekomen, omdat deze mannen dat altijd hebben weten te vermijden. Botch speelt bijna groovende chaotische hardcore, maar wel zo dat je nooit de weg kwijtraakt (zoals bijv kan gebeuren bij Dillinger). Wat het knappe van deze band is dat zijn hun nummers altijd midtempo houden en toch spannend weten te houden.
De twee releases die ik hier bespreek zijn de laatste twee uit hun discografie en in mijn ogen zeker de beste. Dit heeft vooral veel te maken met de productie en sfeer van de albums. de productie van de twee is echt glashelder en is een keertje geen aanslag op je oren. De instrumenten klinken heel natuurlijk en wordt nergens te bombastisch (wat je bij veel hedendaagse metalcore acts wel kan zeggen gelet op de dubbelbass die overal te horen is en dikke gitaren waarvan je behang spontaan naar beneden dondert). Het is dus ook niet zo gek dat Matt Bayles hier achter de knoppen zit. Een man die een patent lijkt te hebben op het juist vangen van de natuurlijke sound van een band. Zo produceerde hij een aantal toppers in het genre, wat te denken van Isis - Oceanic en Panopticon, Mastodon - Levithan, Burried Inside - Chronoclast en These Arms Are Snakes - The Lion sleep where...
Daarbij weet Botch hun nummers gewoon geweldig te arrangeren. Alles klinkt logisch en ik heb nergens het idee dat de muziek geforceerd overkomt. Ze durven zelfs te experimenteren met elektronica en een soort van ballads die op zichzelf mij niet zoveel doen, maar bij het album als rustpunt om verder te draven geweldig passen.

Dus als je een beetje into hardcore, metal, metalcore, indie en al die dingen bent vind ik persoonlijk dat Botch verplichte kost is. Het is oprecht en doet mij meer dan tien bij elkaar geraapte Unearths bij elkaar (hoewel dat zeker geen slechte bands hoeven te zijn). Helaas is deze band uit elkaar (hoewel er fantasische bands uit voortgekomen zijn; These Arms Are Snakes en Minus the Bear), maar ik draag deze band echt een warm hard toe.

checkuh die sheit

Laatst aangepast door yor : 17 June 2005 om 20:38
  Met citaat antwoorden
Oud 17 June 2005, 20:59   #170
yor
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

een keertje geen harde muziek...



Saybia - These are the days

Oh man, als er een band is die ik te graag luister maar inprincipe nooit, maar dan ook nooit, perse live hoef te zien, gaat de eer naar Saybia.
Waarom? Omdat ik vaak totaal niets met dit soort muziek live kan, ik heb liever wat actie op de planken. Maar man, wat is deze plat toch ongelooflijk goed en wat snap ik er geen drol van dat deze band nog steeds niet wordt opgepikt door Coldplay/Maroon 5/Keane minnend radiopubliek, want ik ben van mening dat deze Deense band al deze bands er driedubbel uitspelen.
Wat Saybia in mijn ogen zoveel beter maakt dan die andere bands en minde rpopulaire band sin het genre is het feit dat bij deze band alles om het liedje draait. Niets meer en niets minder. En doordat deze heren dat zo goed in de vingers hebben vliegen de emotionele vonken er gewoon vanaf. Van het redelijk ingetogen (met prachtige akoestische intro en outro) I Surrender, tot het wat bombastischere Guardian Angel en met als uitschieters de laatste drie tracks (inclusief hidden song) van het album die grossieren in pracht.
De stem van de zanger is gewoon perfect en kent op geen enkel moment een zwakheid, het gebruik van gitaren en drums is subtiel en perfect getimed en vooral de soort van climaxen die over de meeste songs heen hangen is gewoon werkelijkwaar prachtig.
Ik denk dat elke muziekliefhebber deze band een warm hart kan toedragen.
Werkelijk super!

Ohja wanneer je in bezit bent van platenspeler raad ik aan de plaat te kopen. dubbel LP met prachtige hoes en foto's gemaakt door Anton Corbijn die niet te zien zijn op het artwork van de cd
  Met citaat antwoorden
Oud 7 July 2005, 15:38   #171
Ancalagon
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

lelijk

Jaja ik heb ook een gevoelige kant, dus een review van de nieuwe cd van Dredg. Mocht er zoiets als gevoelige muziek bestaan dan valt Dredg daar namelijk wel onder, denk ik. Slechts cleane zang, mooie melodieen en pakkende refreinen, dus. Misschien wel zoetsappig zelfs.

Catch without arms heet de nieuwe cd, het eerste teken van leven sinds het geniale edoch erg pretentieuze El Cielo.
Dit keer dus geen allesomvattend concept en vervelende geluiden die de nummers aan elkaar plakken, maar gewoon een goed nummer en daarna een ander.
Hier rijst echter een probleem, eigenlijk zijn de meeste nummers stiekem niet zo heel erg goed..
Waar op de vorige albums de nummers meer heel gaaf dan te zoetsappig waren, slaat de balans op deze plaat bij de meeste nummers de andere kant op.
En ondanks deze hoge mate van gevoel in de muziek blijven de nummers nauwelijks bij, wat toch niet de bedoeling kan zijn.
Het kabbelt allemaal een beetje voort, en je hebt pas door dat het allemaal een beetje langs je heen gaat als je naar de wc wil en doorhebt dat je al een minuut geen muziek meer aan het luisteren bent.

Dit klinkt allemaal lekker dramatisch maar gelukkig zijn er een aantal positieve uitschieters, met als hoogtepunt het laatste nummer, matroshka. Het kan dus wel, en dat biedt perspectief.
Volgende keer misschien iets meer herrie en dan ben ik denk ik wel tevreden.

dus:
2.5 van de 5

luister:
ode to the sun
catch without arms
matroshka
  Met citaat antwoorden
Oud 21 April 2007, 11:17   #172
Leh
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

Artiest:
Aerosmith

Naam van de CD:
Aerosmith (naamloos debuut album) Recorded 1972, uitgegeven in januari 1973



Muzieksoort
Blues/(hard)Rock&Roll

Mijn Mening

dit is een zeer sterk debuut-album van de 5 (ondertussen) bejaarde mannen van Aerosmith.
de songtexten die Steven Tyler oa. schreef zijn geweldig, je moet wel van rock & roll houden, of in iedergeval de kunst van het songwriten inzien. Een album wat je minimaal 2x moet beluisteren om het te gaan waarderen, en als je het eenmaal waardeerd, dan wordt je vanzelf een groot Aerosmith Fan.
Aerosmith is een gerespecteerde rock-band in Amerika, en Eminem vond het daarom een grote eer om het nummer "Dream On" (een schitterende Power-Ballad) te coveren.

Downloadtips:

One Way Street
Dream On
Walkin' the Dog (Rufus Thomas cover)
Movin' out

Beoordeling
van de 5
  Met citaat antwoorden
Oud 21 April 2007, 11:41   #173
Leh
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

artiest
Queen

album
Queen II



muzieksoort
Classic Rock

mijn mening
Dit is toch wel het beste album van Queen. Echter is het zo dat dit album vaak ondergewaardeerd wordt, dit komt door de fantasie volle cover die over de songtexten heen hangt. De mannen van Queen zijn hoogopgeleide en zeer intelligente mensen, en dat is duidelijk te merken in de kwaliteit van de songs. Veel mensen zien Freddy Mercury als een lelijke homo, die zanger van een bandje was. Ik persoonlijk vind dit heel onterecht, nou jah ik wil ook niet zeggen dat meneer knap was (hoewel hij als baby zijnde een schoonheids wedstrijd schijnt te hebben gewonnen, ze moesten eens weten) en over zijn geaardheid valt ook niet te twisten, maar Freddy was veel meer dan dat. Veel van zijn nummers hebben een soort achterliggende boodschap/gedachte. zo weet bijvoorbeeld bijna niemand, dat het nummer We Are The Champions het grootste Homo nummer allertijde is, en dat alle voetbal hooligans het uit volle borst zingen.

downloadtips

Father To Son
White Queen (as it began)
The March of the Black Queen
Seven Seas of Rhye

beoordeling
  Met citaat antwoorden
Oud 21 April 2007, 11:56   #174
Leh
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

Artiest
Roger Taylor

Album
Electric Fire



Muzieksoort
Rock

Mijn Mening

Roger Taylor (drummer van Queen) is een beetje een lichtere versie van Eminem. Hij heeft in 1994 een nummer over Nazi's uitgebracht. een nummer wat later gebannen is vanwege de text; "We've got to kill those fucking Nazi's"
zo heeft de beste man nog meer smaakvolle uitspraken: "I hate very Religious people"
Hij heeft een vrij rauwe/schorre stem een beetje richting bruce springsteen, maar hij haalt ook bizar hoge tonen, alsof het niks is. zoals te horen in het Queen nummer Bohemian Rhapsody.
verder is dit album een redelijk album, het zal nooit een queen status bereiken, maar het is een leuke voor de verzameling

Downloadtips
I Surrender
Working Class Hero (john Lennon cover, erg goed!)

beoordeling
van de 5

Laatst aangepast door Leh : 21 April 2007 om 11:59
  Met citaat antwoorden
Antwoord

Onderwerpopties
Weergavemodus Stem op dit onderwerp:
Stem op dit onderwerp::

Berichting Regels
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is Aan
Smilies zijn Aan
[IMG] code is Aan
HTML code is Uit

Forumnavigatie


Alle tijden zijn GMT +1. De tijd is nu 13:28.


Forum software: vBulletin 3
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.