Ga Terug   Leerlingen.com Forum > Algemeen > Psychologie & Filosofie
FAQ Ledenlijst Kalender Zoeken Berichten van vandaag Markeer forums als gelezen

Psychologie & Filosofie Een forum waar je je hart kunt luchten en naar hartelust kunt filosoferen.

Antwoord
 
Onderwerpopties Stem op Onderwerp Weergavemodus
Oud 22 March 2002, 17:13   #1
Gsus_
Guest
 
Berichten: n/a
Angry Weglopen!(help me)

Ik heb vandaag heel erg ruzie gekregen met m'n ouders,ik kwam van school en ik en een vriend van me gingen in de keuken ff wat drinken,en toen kwam m'n moeder wij dus een beetje bekvechten,dus ik pak chips uit de kast en zei is naar de huiskamer gegaan,en later komt ze terug gaat ze helemaal te keer dat als ik chips wil dat ik het moet vragen en ik zeg 'n vriend van me,oohh nee he m'n moeder doet weer kut terwijl ze erbij staat en ze zegt ,ja nou is het genoeg en dus m'n vriend moest naar huis,en ik moest naar m'n kamer,en ik ga dus niet naar m'n kamer en m'n vriend is in de tussentijd al weer weg,en ze zegt NU naar je kamer gaan,maar ik doe dat niet,en ze geeft me een lel,maar ik zeg wat wil je he wil je vechten en ze wil naar m'n pa gaan,maar dan gooi ik een schoen naar haar en roep KUTWIJF,daarna ben ik weg gelopen,alleen op gegeven moment (na ongeveer 1 uur) ga ik weer naar huis,maar ik ben het helemaal zat en ik wil weer weglopen!! vanavond nog!!
Willen jullie mij helpen,en even verzinnen wat belangerijk om mee te nemen is ,en waar ik naartoe kan gaan enzo...
en waarneer ik weer naar huis zou gaan....
iedergeval ik ben vanavond weg,hopelijk kunnen jullie nog iets zeggen!!!
BEDANKT
  Met citaat antwoorden
Oud 22 March 2002, 18:36   #2
suisine
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

Het klinkt standaard maar weglopen is NIET de oplossing. Denk aan het moment dat je terugkomt dat wordt dan alleen des te moeilijker! Jij hebt je kant van het verhaal, maar je moeder heeft ook haar kant, vergeet dat niet. Ook al denk je dat je volledig gelijk hebt, probeer je eens af te vragen waarom je moeder zo deed. Misschien had zij ook even een rot dag, of zaten haar bepaalde dingen dwars waar jij helemaal geen weet van hebt. Op zo'n moment, hoe moeilijk dat ook is, moet je de slimste/wijste voor jezelf zijn. Ook al geef je je zelf het volste recht om boos te zijn, neem toch de wijste beslissing: probeer een gesprek aan te gaan. Je zal zo waardering krijgen van je moeder voor de wijze stap die je neemt en je geeft jezelf en haar de kans om je gevoelens uit te leggen. Niet alleen in haar ogen zul je wijs zijn, maar ook moet je dat bij jelzelf denken. Jij hebt die stap genomen en daar mag je trots op zijn, het is namelijk erg volwassen. Al reageer jij nu boos door weg te lopen enzo, worden jullie reacties op elkaar alleen maar erger, tot het moment wanneer zij een wijze stap zal nemen, maar zij zal dan over zichzelf denken zoals ik je net heb uitgelegd en ze zal jou als kind beschouwen. Neem jij dus die wijze stap dan is ze verbaasd en ik denk dat die verbaasdheid in bewondering en waardering zal omslaan en zij ook stappen uit haar richting zal ondernemen om het goed te maken! Succes en neem die wijze beslissing en wees dan trots op jezelf, je zal zien dat dat echt de beste keus is! Liefs, Suisine
  Met citaat antwoorden
Oud 22 March 2002, 19:25   #3
LoeLoe
 
LoeLoe's Avatar
 
Geregistreerd op: 17 October 2000
Locatie: VenrayCity
Berichten: 4.876
Standaard

Ik herken je verhaal wel een beetje. Sinds dat ik bij mijn moeder ging wonen omdat mijn ouders gingen scheiden, ging het helemaal fout tusssen ons en ik ben dan ook regelmatig een tijdje van huis geweest. Meestal ging ik naar een vriendin toe. Haar ouders waren in mijn ogen gewoon perfect, ze bemoeiden zich niet met mij, maar ze konden tenminste op een normale manier dingen tegen me zeggen als ze dachten dat ik de foute kant op ging. Mijn moeder kon dat gewoon niet, die moest dat bij me duidelijk maken door heel hard schreeuwen en schoppen en slaan..

En wat hierboven al wordt gezegd, weglopen lost uiteindelijk nog niks op. 3 Jaar lang ging het zo, zowat elke maand liep ik wel een keertje weg ofzo..omdat ik het gewoon allemaal niet meer trok. Uiteindelijk kwamen mijn moeder en ik op het punt dat we helemaal niet meer tegen elkaar praatten, elkaar om allerlei redenen sloegen enzow...Zij is bezorgd om mij, al geeft ze dat niet toe. Maar ik vind dat ze TE bezorgd om me is..

Ik heb het iets makkelijker dan jou, ik ben bij me vader gaan wonen. Jij kan dat niet omdat je ouders niet gescheiden zijn. Ik zou echt niet weten wat je moest doen nu..ik weet het echt niet. Maar dit ga je ook niet lang volhouden..
LoeLoe is offline   Met citaat antwoorden
Antwoord

Onderwerpopties
Weergavemodus Stem op dit onderwerp:
Stem op dit onderwerp::

Berichting Regels
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is Aan
Smilies zijn Aan
[IMG] code is Aan
HTML code is Uit

Forumnavigatie


Alle tijden zijn GMT +1. De tijd is nu 10:53.


Forum software: vBulletin 3
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.