Waarom ben ik ik?

Geef daar maar es antwoord op

en waarom ben jij jij?

Nah er zit best een goede vraag in , waarom ben ik ik , alleen het punt is , over zulke dingen ga ik niet nadenken want dan word je gek , net zoals het heelal enzo.

[Setragasj]

Originally posted by JEANUS
Nah er zit best een goede vraag in , waarom ben ik ik , alleen het punt is , over zulke dingen ga ik niet nadenken want dan word je gek , net zoals het heelal enzo.

hahaha ik weet dat ik het niet zo moet lezen, maar ik lees 'je moet er niet zo over nadenken want dan word je net zo gek als het heelal'..

ja vind ik grappig.. leuk he

Whehehehe het is wel een beetje grappig ja

[Setragasj]

ja je moet het zelf weten hoor of je het grappig vind of niet
je moet niet meelopen natuurlijk met de rest

welke rest?

jij bent jij omdat jij mij niet wil zijn
moest jij jij niet zijn zou je jezelf niet zijn
en dus zou je eigenlijk niet bestaan
hoe volstaat dat voor een antwoord?

[Impressions]

Originally posted by BlackMystery
jij bent jij omdat jij mij niet wil zijn
moest jij jij niet zijn zou je jezelf niet zijn
en dus zou je eigenlijk niet bestaan
hoe volstaat dat voor een antwoord?

Als zij zij niet is, moet ze iemand anders zijn... Zoals ik al zei, en dan wordt diegene die zij dan geworden is zeg maar uit zijn oude lichaam getrapt, en moet die ook weer iemands lichaam jatten Zoiets wat ik al zei.. Endless loop..

ik vraag me af in hoeverre dit serieus is..vind t best n interessant onderwerp, wil er ook best serieus op ingaan..zo is t n beetje jammer...

[Headliner]

dat zijn best wel goede vragen
soms vraag ik mezelf wel eens af: waarom leef ik eigenlijk? en hoe zal de wereld er over 2000 jaar eruitzien? dat soort vragen

gewoon een opstapeling van chemische reacties in je hoofd

[Setragasj]

Originally posted by PFP
gewoon een opstapeling van chemische reacties in je hoofd

hehe :respect:

[WishfulDreaming]

Ik ben ik, door de ervaringen die ik al gehad heb in mijn leven...

... ofzo

Originally posted by Saartje18
Ik ben ik, door de ervaringen die ik al gehad heb in mijn leven...

... ofzo

dat vind ik een goede stelling..
Ik ben Ik door de dingen die ik heb mee gemaakt en heb verwerkt.

omdat ik ik ben en jij jij

Wie ben ik? aaah! ik heb geen idee! I can't take it! aaaaah

Ik ben Tom

[Impressions]

Originally posted by Tom1985
Ik ben Tom

Slet

Jij bent jij , omdat je moeder een Partner gevonden heeft , en daarmee sex gehad heeft ( nog steeds neem ik aan )


Daardoor is jouw moeders DNA en jouw vaders DNA in 1 celletje komen te zitten . Daardoor onstond jij ! met eigenschappen en trekjes van je moeder en van je vader.

Daarom ben JIJ , jij . en dat maakt je zo uniek

[Foetsy]

Originally posted by Saartje18
Ik ben ik, door de ervaringen die ik al gehad heb in mijn leven...

... ofzo

en door zelf te denken niet?

Originally posted by Foetsy
en door zelf te denken niet?

Nee, dat is slechts een onderdeel van het geheel. Descartes zei "Cogito ergo sum" oftewel "Ik denk dus ik ben" maar dat was te wijten aan de beperkte visie die hij had.

Als we gaan kijken naar de atomen leer van Democritus dan zien we dat hij dacht dat alles was opgebouwd uit hele kleine deeltjes. Nou ja, we weten dat dat waar is, maar daarmee hebben we nog niet de "ziel" verklaard of het bewustzijn of de vrije wil (mocht die bestaan). Democritus vroeg zich af wat er met de "ziel" zou gebeuren als we dood zouden gaan. Hij dacht dat de "ziel-atoompjes" dan alle kanten op zouden vliegen en zich vervolgens op een andere manier manifesteerden, bijv. door in iemand anders op te gaan.

Democritus was dus net als Socrates, Plato en Aristoteles die geloofde aan het feit dat er een fysieke wereld is en een deel van ons dat niet fysiek was. Oftewel een geest, of "God" zo je wilt. Zij beweerden dus dat iedereen God was.

Enfin, waarom ik ook daadwerkelijk ik is. Ik is degene die God is. Ik is degene die alles is en niets is.

De scheiding tussen de fysieke en de geestelijke wereld bepaalt dat ik ik is en niet dat ik jij ben. Fysiek zijn we allemaal hetzelfde, maar uiteindelijk komt het door onze "vrije wil".

Uiteindelijk is het een kwestie van of je gelooft aan de empirsche wetenschappen of niet. Zie jij met je ogen of zie jij met je verstand? Dat is de grote vraag...

Originally posted by WhizzCat
verhaal

(waar is die ik aanbid u smiley?)
amen, eindelijk iemand die n beetje een filosofisch verantwoord
antwoord geeft

ik ben nu te moe om er op in te gaan, zal morgen mijn antwoord geven

Originally posted by eneri
(waar is die ik aanbid u smiley?)
amen, eindelijk iemand die n beetje een filosofisch verantwoord
antwoord geeft

ik ben nu te moe om er op in te gaan, zal morgen mijn antwoord geven

:respect:

Dies daar

Ik wacht met smart op uw antwoord!

Originally posted by WhizzCat




Enfin, waarom ik ook daadwerkelijk ik is. Ik is degene die God is. Ik is degene die alles is en niets is.

De scheiding tussen de fysieke en de geestelijke wereld bepaalt dat ik ik is en niet dat ik jij ben. Fysiek zijn we allemaal hetzelfde, maar uiteindelijk komt het door onze "vrije wil".

dit spreekt elkaar wel tegen. als je zegt dat ik degene is die alles en die niets is(waar ik t overigens mee eens ben)dan ben ik dus wel degelijk jij. aangezien ik alles ben, ben ik dus ook jij.

en dan zeg je dat het komt door de scheiding tussen de fysieke en de geestelijke wereld dat ik neit jij ben. Met daarachter de zin dat we fysiek t zelfde zijn. bedoel je daar dan dus mee da t t verschil zit in de geestelijke wereld, dat daar t onderscheid wordt gemaakt tussen ik en jij? dan snap ik al helemaal nie wat je met de alinea daarboven bedoelt, waarin je dus zegt dat ik alles is.

Ik geloof dat wij allen 1 zijn. Alleen door onze lichamen worden wij als t ware onderverdeeld. Hoe dat precies in elkaar zirt is vrij ingewikkeld omd at zo even uit te leggen, maar het zou de wereld n stuk mooier maken als we t allemaal geloofden: als je iemand anders pijn doet doe je in feite jezelf pijn, aangezien we 1 zijn. Alle negatieve energie die je uitstraalt komt bij je terug. Dus heeft het geen zin elkaar te kwetsen, of dingen van elkaar af te pakken of een deel van de wereld te laten verhongeren etc.etc.

Originally posted by eneri
dit spreekt elkaar wel tegen. als je zegt dat ik degene is die alles en die niets is(waar ik t overigens mee eens ben)dan ben ik dus wel degelijk jij. aangezien ik alles ben, ben ik dus ook jij.

en dan zeg je dat het komt door de scheiding tussen de fysieke en de geestelijke wereld dat ik neit jij ben. Met daarachter de zin dat we fysiek t zelfde zijn. bedoel je daar dan dus mee da t t verschil zit in de geestelijke wereld, dat daar t onderscheid wordt gemaakt tussen ik en jij? dan snap ik al helemaal nie wat je met de alinea daarboven bedoelt, waarin je dus zegt dat ik alles is.

Ik geloof dat wij allen 1 zijn. Alleen door onze lichamen worden wij als t ware onderverdeeld. Hoe dat precies in elkaar zirt is vrij ingewikkeld omd at zo even uit te leggen, maar het zou de wereld n stuk mooier maken als we t allemaal geloofden: als je iemand anders pijn doet doe je in feite jezelf pijn, aangezien we 1 zijn. Alle negatieve energie die je uitstraalt komt bij je terug. Dus heeft het geen zin elkaar te kwetsen, of dingen van elkaar af te pakken of een deel van de wereld te laten verhongeren etc.etc.

Ik heb zo mun filosofie boek niet bij de hand, maar goed.

Wat ik bedoel te zeggen is dat wij allemaal de natuur zijn, of God, of opperwezen of hoe je het ook wil noemen. Wij zijn de idee "mens". Daarin hebben wij een fysiek voorkomen met bepaalde gemeenschappelijke overeenkomsten. Daarom maakt het fysieke in principe niets uit. De geestelijke helft (of God, of de natuur of wat mijn part noem je het wasgoed) is wat ons ons maakt. Daarin ligt het grote geheim van ons. Dat wij kunnen denken!

Wat ons dus scheidt van alles wat hier op aarde leeft. Waarin wij zelfstandig zijn. Waarom wij elkaar de hersens inslaan met geen ander doel dan bloed te laten spuiten. Kijk, als een leeuw een zwak paard aanvalt en opeet, nou ja, dat is slechts logisch, dat zwakke paard heeft weinig overlevings kans, dus wordt er ruimte gemaakt voor een nieuw paard. Dat is niet wreed want de leeuw kán niet anders doen. Dat is instinct. Datgene wat ons dus ons maakt is onze wil en vrijheid van handelen. Dat ligt dus niet in ons fysiek besloten, maar ergens anders. Wij kunnen een iemand anders zonder reden net zo goed vermoorden als mét reden! Of voor wat dat aangaat, we kunnen iemand lief hebben zonder reden of met reden.

Dat is denk ik wat ons ons maakt

-edit-

Verhip, het is zowaar half 4 ofzo

[Foetsy]

sorry maar ik snap het niet helemaal. Ten eerste geef jij een voorbeeld met leeuw en paard en zeg jij instinct. Waar past instinct in het hele verhaal. Bedoel jij dat de niet mensen leven op hun instinct en de mensen leven op hun 'vrije wil'?
Ook snap ik dat hele voorbeeld eigenlijk niet goed. Je gebruikt instinct en logica door elkaar, terwijl dat verschillende dingen zijn, die zelfs niets met elkaar te maken hoeven hebben.

over dat dieren voorbeeld kan ik nog wel een tijdje doorgaan, maar dat zal ik maar niet doen

'Dat wij kunnen denken!
Wat ons dus scheidt van alles wat hier op aarde leeft.'

Hoe weet jij wat alles anders dat hier op aarde denkt, als wat ze doen denken genoemd kan worden.

je moet niet nadenken over deze dingen.. het is nu eenmaal zo, als je er over na gaat denken en praten ben je nog wel honder jaar ofzo bezig

Originally posted by Foetsy

Hoe weet jij wat alles anders dat hier op aarde denkt, als wat ze doen denken genoemd kan worden.

dit vind ik een leuke zin maar inhoudelijk kan ik m niet volgen

en @ WhizzCat? hoe denk je dan dat het zit met bijvoorbeeld dolfijnen en honden, waarvan men zeg dat ze ook kunnen liefhebben en ook dingen doen die niet als direct doel hebben voor het dier zelf om te overleven?Voolgens jouw theorie hierboven bestaat dat niet, omdat dieren alles volgens het instinct doen.

[0Vera]

Originally posted by sum
je moet niet nadenken over deze dingen.. het is nu eenmaal zo, als je er over na gaat denken en praten ben je nog wel honder jaar ofzo bezig

daarvoor zit je hier op psychologie & filosofie, om daar WEL over na te denken.
als je dat niet wil moet je hier niet komen replyen

Originally posted by Foetsy
sorry maar ik snap het niet helemaal. Ten eerste geef jij een voorbeeld met leeuw en paard en zeg jij instinct. Waar past instinct in het hele verhaal. Bedoel jij dat de niet mensen leven op hun instinct en de mensen leven op hun 'vrije wil'?
Ook snap ik dat hele voorbeeld eigenlijk niet goed. Je gebruikt instinct en logica door elkaar, terwijl dat verschillende dingen zijn, die zelfs niets met elkaar te maken hoeven hebben.

over dat dieren voorbeeld kan ik nog wel een tijdje doorgaan, maar dat zal ik maar niet doen

'Dat wij kunnen denken!
Wat ons dus scheidt van alles wat hier op aarde leeft.'

Hoe weet jij wat alles anders dat hier op aarde denkt, als wat ze doen denken genoemd kan worden.

Nee, instinct en logica gaat perfect samen!

Mensen hebben ook wel instinct, maar dat is meer en meer ondergeschikt geworden aan ons "verstand" en onze "vrije wil". Dat onderscheidt ons van de dieren. Wat jij zegt over dolfijnen en honden klopt denk ik ook niet helemaal, want dat is conditionering (hersenspoelen, zo je wilt)

Die laatste zin snap ik niet helemaal, maar dat zal wel te wijten zijn aan het snelle tikken

Dieren denken misschien wel na, maar op een heel ander niveau dan hoe wij dat doen. Als wij voor een keuze staan, kiezen tussen iets slechts en goeds bijvoorbeeld, dan is het mogelijk dat wij voor het slechte kiezen omdat wij een vrije wil hebben, een dier zal vrijwel nooit voor die slechte keus kiezen, omdat zijn instinct overheerst en daarmee dus zijn keuze veel sterker beïnvloed wordt dan bij ons. Bij denken rationeler én emotioneler na, als we instinctief zouden handelen zouden we waarschijnlijk in 99% voor het goede kiezen...

-edit-

Dit is dus een reply op eneri en Foetsy door elkaar trouwens, viel me nu pas op

Originally posted by 0Vera
daarvoor zit je hier op psychologie & filosofie, om daar WEL over na te denken.
als je dat niet wil moet je hier niet komen replyen

ik denk er heus wel overna...alleen als je denkt hoe het heelal enzo is onstaan ben je jaren bezig het was maar een advies van mij

Originally posted by WhizzCat
verhaaltje

ok
en dan vraag ik me eigenlijk nog steeds af(al sinds je 1e post hier) wat nou duidelijk maakt dat ik ik ben en niet jij. je zei er al wel t een en ander over in je 1e post, maar ik ben neit zo goed in abstract denken..kan je t op n duidelijkere manier uitleggen?

naar mijn idee noem je er wat andere stellingen naast, zoals:

Enfin, waarom ik ook daadwerkelijk ik is. Ik is degene die God is. Ik is degene die alles is en niets is.

De scheiding tussen de fysieke en de geestelijke wereld bepaalt dat ik ik is en niet dat ik jij ben. Fysiek zijn we allemaal hetzelfde, maar uiteindelijk komt het door onze "vrije wil".

maar hieruit kan ik nog niet t bewijs aflezen dat ik niet jij ben. tenzij je bedoelt dat we verschillend zijn omdat we allemaal iets anders zouden kunnen kiezen. en je zegt ook dat dieren geen(althans minder)vrije wil hebben dan de mens. Betekent dat dan dat dieren allemaal exact t zelfde zijn?

En als je dat zou vinden..dan nog berust t allemaal op 1 grote aanname, namelijk dat we bestaan.

En dan kom je terug bij de begin vraag: waarom ben ik ik? Daar hoort nog een vraag voor eigenlijk: Ben ik ik?OF ben ik helemaal niet?

Originally posted by eneri
ok
en dan vraag ik me eigenlijk nog steeds af(al sinds je 1e post hier) wat nou duidelijk maakt dat ik ik ben en niet jij. je zei er al wel t een en ander over in je 1e post, maar ik ben neit zo goed in abstract denken..kan je t op n duidelijkere manier uitleggen?

naar mijn idee noem je er wat andere stellingen naast, zoals:

maar hieruit kan ik nog niet t bewijs aflezen dat ik niet jij ben. tenzij je bedoelt dat we verschillend zijn omdat we allemaal iets anders zouden kunnen kiezen. en je zegt ook dat dieren geen(althans minder)vrije wil hebben dan de mens. Betekent dat dan dat dieren allemaal exact t zelfde zijn?

En als je dat zou vinden..dan nog berust t allemaal op 1 grote aanname, namelijk dat we bestaan.

En dan kom je terug bij de begin vraag: waarom ben ik ik? Daar hoort nog een vraag voor eigenlijk: Ben ik ik?OF ben ik helemaal niet?

Juist! Ben ik ik of ben ik helemaal niet...

"Ik denk, dus ik ben" Descartes, hier kan ik me wel aardig in vinden, zij het dat dit eigenlijk niet helemaal volledig is.

Duidelijker uitleggen, pfoei, da's een moeilijke want dit is een stukje filosofie.

Dit is eigenlijk hele complexe materie en filosofen en sofisten breken er al sinds 3000 BC er hun hoofd over.

Ow verhip, dit is echt moeilijk uit te leggem

Nee, het betekent deels niet dat alle dieren gelijk zijn, maar aan de andere kant ook wel. net als mensen though.

Stel je voor, je ziet een kudde bruine paarden, ja? Enfin, je ziet een hele poos niks anders dan dezelfde bruine paarden en dan opeens zie je een schimmel! Is dat dan geen paard? Tuurlijk wel, het idee "paard-heid" is eeuwig net als "mens-heid". Het idee mens is iets dat op zijn achterbenen rond wandelt, twee armen en twee benen heeft en een hoofd.

Nu is die idee van mens-heid de eeuwige vorm, maar "een mens" daarentegen is meer. Dat is meer dan alleen een fysiek omhulsel met diverse algemene kenmerken. Daarin zit nog iets meer, iets dat ervoor zorgdraagt dat wij ondernemen, en nog vééééél belangrijker, iets dat zorgt dat wij vragen. "1 Dwaas kan meer vragen dan 10 wijzen kunnen beantwoorden". Heb je ooit een paard in de wei zien filosoferen? (Overigens, "filosofie" betekent: "iemand die naar inzicht streeft").

Nou okay, dan houdt het op, je weet immers niet of dat paard aan het filosoferen geslagen is? Of wel...?

Als je dat met je ogen bekijkt lijkt het van niet, maar als je het gaat beredeneren misschien wel, trouwens, de kunst van de logica en redenatie is iets wat ook in ons zit en waarschijnlijk niet in bv. planten of dieren.

Waar komt dat dan allemaal vandaan? Daar zijn denk ik maar 2 mogelijke antwoorden voor:

Of alles is God, of er is 1 God die aan alle touwtjes trekt.

Dat tweede beeld jaagt mij danig schrik aan, maar ik moet het onder ogen zien. Als er iets is dat ons bestuurd en ons keuzes dwingt te maken, dan zijn wij niet wij, want dan zijn wij slechts poppen in een kosmisch theater.

Als het eerste antwoord waar zou zijn, dan zijn wij allemaal oppermachtig. Dan hebben wij een vrije keuze.

Maar goed, niemand weet of God of het Opperwezen of hoe-je-het-ook-noemt bestaat omdat niemand het ooit gezien heeft, máár dat is een gevaarlijke aanname! Want omdat je iets nog nooit gezien hebt, betekent dat toch nog niet dat het bestaat? Jij hebt mij nog nooit gezien (nou ja, hooguit op een verdwaalde foto hier ergens) maar dat betekent niet dat ik niet besta, maar je kunt natuurlijk wel concluderen dat ik hier een reply tik en daarom neem jij dus aan dat ik besta.

ohh heerlijk vind ik dit filosofisch gediscussieer!Ik geniet hier echt van

ontopic:

Originally posted by WhizzCat
[B]"Ik denk, dus ik ben" Descartes, hier kan ik me wel aardig in vinden, zij het dat dit eigenlijk niet helemaal volledig is.

hoe weet je nou dat denken bewijst dat je bent? Juist door het denken kun je twijfelen of je wel bent. Je kan neit zeker weten of je zelf denkt. Ook dat is maar een aanname. Voor t zelfde geldt is ons hele leven al voorgeprogrammeerd, inclusief ons denken.

Duidelijker uitleggen, pfoei, da's een moeilijke want dit is een stukje filosofie.

I know..ik daag je uit

Stel je voor, je ziet een kudde bruine paarden, ja? Enfin, je ziet een hele poos niks anders dan dezelfde bruine paarden en dan opeens zie je een schimmel! Is dat dan geen paard? Tuurlijk wel, het idee "paard-heid" is eeuwig net als "mens-heid". Het idee mens is iets dat op zijn achterbenen rond wandelt, twee armen en twee benen heeft en een hoofd.

dit klinkt als plato

Nu is die idee van mens-heid de eeuwige vorm, maar "een mens" daarentegen is meer. Dat is meer dan alleen een fysiek omhulsel met diverse algemene kenmerken. Daarin zit nog iets meer, iets dat ervoor zorgdraagt dat wij ondernemen, en nog vééééél belangrijker, iets dat zorgt dat wij vragen."1 Dwaas kan meer vragen dan 10 wijzen kunnen beantwoorden". Heb je ooit een paard in de wei zien filosoferen? (Overigens, "filosofie" betekent: "iemand die naar inzicht streeft").

Nou okay, dan houdt het op, je weet immers niet of dat paard aan het filosoferen geslagen is? Of wel...?

Als je dat met je ogen bekijkt lijkt het van niet, maar als je het gaat beredeneren misschien wel, trouwens, de kunst van de logica en redenatie is iets wat ook in ons zit en waarschijnlijk niet in bv. planten of dieren.

bedankt voor je vertaling van 'filosofie' maar dat wist ik wel. Heb Latijn en Grieks gehad.

over dat paard, ik kan geen redenatie bedenken waarmee je kunt bewijzen dat een paard niet staat te filosoferen. Er zijn wel allemaal biologische theorieen enzo, maar echt zeker weten doe je t niet. Het is alleen niet erg aannemelijk.

Waar komt dat dan allemaal vandaan? Daar zijn denk ik maar 2 mogelijke antwoorden voor:

Of alles is God, of er is 1 God die aan alle touwtjes trekt.

dat ging te snel. is t niet gewoon bijvoorbeeld ook mogelijk dat dat paardniet kan filosoferen dmv de evolutie theorie? dan trekt er niemand aan de touwtjes, maar zijn wij ook niet oppermachtig.

Als het eerste antwoord waar zou zijn, dan zijn wij allemaal oppermachtig. Dan hebben wij een vrije keuze.

ik geloof dat iedereen god is maar niet dat we oppermachtig zijn. hang maat af van je definitie van god. jij bedoelt waarschijnlijk de god zoals in t christendom, de islam en het jodendom.

Want omdat je iets nog nooit gezien hebt, betekent dat toch nog niet dat het bestaat? Jij hebt mij nog nooit gezien (nou ja, hooguit op een verdwaalde foto hier ergens) maar dat betekent niet dat ik niet besta, maar je kunt natuurlijk wel concluderen dat ik hier een reply tik en dus besta

het betekent ook niet dat je wel bestaat. En onee, ik kan zeker niet concluderen dat je bestaat opmdat je n reply tikt. Het kan best dat ik(mijn geest) een vaste vorm heeft en dat dat lichaam ergens aan n apparaat ligt, en dat dat apparaat mij mijn wereld voorschotelt, op een manier dat het voor mij lijkt alsof die echt is.
Zoals de Matrix.
Het kan ook best dat mijn ik, omdat een mens sociaal is, het nodig heb andere contacten te hebben. Maar dat ik ondertussen op de maan zit en in mijn hoofd een wereld creër, omdat ik dat nodig heb.
En zo zijn er nog miljoenen andere opties.
Onze hele leefwereld berust op 1 aanname: dat ie bestaat.

Originally posted by eneri
ohh heerlijk vind ik dit filosofisch gediscussieer!Ik geniet hier echt van

ontopic:

hoe weet je nou dat denken bewijst dat je bent? Juist door het denken kun je twijfelen of je wel bent. Je kan neit zeker weten of je zelf denkt. Ook dat is maar een aanname. Voor t zelfde geldt is ons hele leven al voorgeprogrammeerd, inclusief ons denken.

Dat weet ik dus niet want ik ik denk nl. dat Descartes niet helemaal gelijk heeft, voor wat dat aan gaat, ik denk dat ze er allemaal faliekant naast zitten, maar de basis is goed. Ik zou het echter niet weten hoe het wel zit.

I know..ik daag je uit

dit klinkt als plato

bedankt voor je vertaling van 'filosofie' maar dat wist ik wel. Heb Latijn en Grieks gehad.

Plato indeed, en die vertaling heb ik even als algemene mededeling geplaatst

over dat paard, ik kan geen redenatie bedenken waarmee je kunt bewijzen dat een paard niet staat te filosoferen. Er zijn wel allemaal biologische theorieen enzo, maar echt zeker weten doe je t niet. Het is alleen niet erg aannemelijk.

maar je kunt ook niet bewijzen dat paard wél staat te filosoferen, daar kun je slechts naar kijken en zeggen van "Hij ligt te slapen" of te denken van, "hij heeft een kleine herseninhoud dus is het niet erg waarschijnlijk dat hij aan het filosoferen is". Empirie vs. verstandelijk vaststellen.

dat ging te snel. is t niet gewoon bijvoorbeeld ook mogelijk dat dat paardniet kan filosoferen dmv de evolutie theorie? dan trekt er niemand aan de touwtjes, maar zijn wij ook niet oppermachtig.

ik geloof dat iedereen god is maar niet dat we oppermachtig zijn. hang maat af van je definitie van god. jij bedoelt waarschijnlijk de god zoals in t christendom, de islam en het jodendom.

Nee, zo bedoel ik God helemaal niet. Ik bedoel God zoals ik het bedoel, wat mijn part noem je het wasgoed of toetsenbord, maar ik bedoel het absoluut niet als in "oppermachtig goddelijk wezen dat ergens in de hemel rondzwerft". Ik bedoel het als iets dat een deel van ons ís. Niet een afstandelijk "wezen".

het betekent ook niet dat je wel bestaat. En onee, ik kan zeker niet concluderen dat je bestaat opmdat je n reply tikt. Het kan best dat ik(mijn geest) een vaste vorm heeft en dat dat lichaam ergens aan n apparaat ligt, en dat dat apparaat mij mijn wereld voorschotelt, op een manier dat het voor mij lijkt alsof die echt is.
Zoals de Matrix.
Het kan ook best dat mijn ik, omdat een mens sociaal is, het nodig heb andere contacten te hebben. Maar dat ik ondertussen op de maan zit en in mijn hoofd een wereld creër, omdat ik dat nodig heb.
En zo zijn er nog miljoenen andere opties.
Onze hele leefwereld berust op 1 aanname: dat ie bestaat.

Uiteindelijk wel, maar de vraag of het bestaan al dan niet essentieel is voor onze manier van denken en leven en vooral voor ons voorbestaan, tja, daar zullen we wel nooit achterkomen

Originally posted by WhizzCat



verhaaltje

en nou heb ik er niks meer op terug te zeggen. helaas.

[Foetsy]

ik begin me een beetje kinderachtig te voelen maar ik kan er niet voer uit dat jullie andere dieren dan de mens dieren noemen en de mens mens. Dat is zoiets als kinderen kinderen noemen en zeggen dat kinderen geen mensen zijn. Dieren zijn Dieren en ik ben er al sinds m'n 8e achter dat wij mensen net als paarden tot hetzelfde dierenrijk horen.
fi·lo·so·fie (de ~ (v.), ~ën)
1 wetenschap die zich erop toelegt het wezen van alle dingen en de beginselen die aan het gehele zijn ten grondslag liggen, te leren kennen => wijsbegeerte
Aldus vandale
her·sen·spoe·len (ov.ww.)
1 iem. door psychische druk en lichamelijk geweld willoos maken en indoctrineren => brainwashen

als we geen correcte termen gebruiken is het einde zoek
Wij mensen hebben het conditioneren genoemd, maar aangezien wij niet weten hoe een paard denkt zullen wij nooit te weten komen of het conditioneren het ook werkelijk is wat wij denken dat het is. Zolang wij niet weten hoe een ander dier dan de mens precies denkt vind ik niet dat wij als de mens kunnen zeggen dat een mens beter anders (beter) kan denken of handelen dan een ander dier. Ik ga nu stoppen met de discussie over dieren want die wordt me te lang.

Ik voel me dom maar toen je begon met de vraag of een paard kon filosoferen volgde ik je niet meer. Dat wetenw e niet omdat we niet weten hoe de gedachtes van een paard werken (zolang je het gedachtes kan noemen, aangezien we (ik tenminste) niets weten wat er in het hoofd van een paard afspeelt (spreekwoordelijk) weten wij niet of dat hetzelfde is als wat wij denken noemen).

Laten we aannemen dat de ze wereld zoals wij hem zien met dit forum en het toetsenbord en de computer en de kamer enz., bestaat. Dat is onze wereld waar we nu in leven (of wat we denken waarin we leven enz.) en het heeft weinig zin om een wereld te gaan verzinnen waarvan we niet zeker wetend at ie bestaat. Op die manier hebben we nog iets om over na te denken.

Ik sluit me aan bij het 'ik denk, dus ik ben'. Als we in eenw ereld leven met een lot, dus dat alles in voorgeprogrammeert, dan denken we niets zelf, want alles wat ik denk en bijvoorbeeld typ is voor mij bedacht. Hiervan ben ik me niet van bewust en weer vind ik dat we dus moeten aannemen dat het niet zo is omdat je anders weer iets verzint waarvan je niet zeker weet of het bestaat.
Je kan zeggen dat we van alles moeten zeggen dat het niet bestaat omdat we het allemaal verzinnen (verzinnen, denken, in onze hersenen oproepen of creëren). Ik zou zeggen, wat onze zintuigen waarnemen, bestaat, want dat is de onze wereld die wij waarnemen en voor ons bestaat dat omdat wij het waarnemen. Mocht er iets zijn als een hogere macht, dan heeft die hogere macht beslist (allemaal figuurlijk, weet ik veel hoe het gaat) dat we dat waarnemen.

Ik ben ik omdat ik mezelf waarneem. Jullie zijn (voor mij) Jullie omdat jullie replies hebben gemaakt en ik lees (neem waar). Ik neem geenzins waar dat iets anders (een machine bijvoorbeeld) mij dit allemaal laat waarnemen. Voor mij bestaat die wereld van machines dus niet.

Ik heb hier nog een stukje tekst wat misschien stof om over te denken geeft:

They have no name. Call them the Auditors. They run the universe. The see to it that gravity works and the atoms spin, or whatever it is that atoms do. And they hate life.
It is ... irregular. It was never supposed to happen. They like stones, moving in curves. And they hate humans most of all.
It is the things you believe in that makes you human. Good things and bad things, it's all the same.

Omdat je er zelf voor gekozen hebt

Jij bent jij, en ik ben ik, zodat er ten minste 1 iemand is die jou snapt, en er tenminste 1 iemand die mij snapt.

ik vind het echt interessant om de reacties van eneri en wizzcat te lezen, maar dat even terzijde

ik wilde dat ik er wat zinnigs over kon zeggen, maar ben nu te druk om er lang over na te denken

Originally posted by Foetsy

*knipperdeknip*

(Anders wordt het zo'n zootje)

Anyway, het feit alleen al dat jij er zo over denkt geeft aan dat jij er überhaupt over denkt. Wij kunnen niet zeggen dat het paard over je schouder mee leest en dus ook bewust ergens mee bezig is.

Het unieke van mensen is dat ze zelfstandig zijn, dit is het de meest simpele verklaring, gelegen in het feit dat de mens al weet ik niet hoe lang weet te overleven en bewust gebruikt maakt van allerlei middelen die tot zijn beschikking staan.

Die wil om te overleven is bij mensen sterker aanwezig dan bij dieren, keerzijde van de medaille is dat er ettelijke dieren soorten op uitsterven staa, of reeds uitgestorven zijn, door toedoen van de mens die niet volgens een instinct kan handelen, maar daarnaast ook bewust acties onderneemt. Een walvis zou dat niet kunnen omdat dat tegen hun natuur indruist. Ze zijn niet bang van ons, ze zijn nieuwsgierig, wat overigens uiteindelijk hun dood wordt doorgaans.

Enfin, ik denk dat het kenmerk "overleven" en de "wil" om te overleven sterke argumenten zijn om te bepalen dat ik werkelijk ik is.

Kijk maar naar gevangenen die in isolatie hebben gezeten, okay, de kans is niet groot dat ze ooit weer goed terechtkomen, maar er zijn wel voorbeelden van denk ik.

Als mensen op sterven liggen is er meestal nog iets dat hun vasthoudt in deze wereld, wat dat is, is een ander verhaal, maar goed. Mensen die zich aan het leven vastklampen zijn doorgaans eerder met dood gaan, raar, maar waar en mensen die het niets uitmaakt leven het langst.

Dat is misschien wel een stukje instinct, maar feit blijft dat wij willen overleven, voor zelfbehoud en voor degenen die er na ons komen, dat wij ons daar bewust van zijn, dat pleit denk ik erg voor "ik ben ik"

(en nu is mijn arm kapot, bedankt , trouwens, al die korte reacties hier heb ik niet zoveel aan... )