Ga Terug   Leerlingen.com Forum > Multi Media > Kunst
FAQ Ledenlijst Kalender Zoeken Berichten van vandaag Markeer forums als gelezen

Kunst Leuke cabaretier gezien? Of spannende expositie in een museum? Schrijf je recensie hier! Mooi verhaal, gedicht of kunstig plaatje? Deel het hier met anderen!

Antwoord
 
Onderwerpopties Stem op Onderwerp Weergavemodus
Oud 18 November 2007, 20:15   #1
xMissVaagheid
Lid
 
xMissVaagheid's Avatar
 
Geregistreerd op: 25 October 2007
Berichten: 36
Standaard Een beginnetje...:)

Ellow ^^ Nou ik wilde dus een beginnetje van een verhaal neerzetten hier en ik hoop op wat kritiek zowel goede en slechte natuurlijk. Nouja hier komtie:

Wat is het doel van het leven? Een simpel lijkende vraag waarvan vele mensen op deze aardbol geen antwoord op weten te vinden. Welk nut heeft het om elke ochtend weer op te staan om je met de dagelijkse bezigheden bezig te houden? Deze vragen stelde Christopher zichzelf ook. Het frustreerde de zeventienjarige jongen vreselijk, hij kon er maar geen antwoorden op vinden. Vaak is hem verteld dat een mens leeft voor liefde, maar liefde heeft Christopher naar eigen zeggen nooit ontvangen. Dat leidde hem ertoe het op een biologische manier te verklaren. ,,We leven om te overleven en zo ons ras te laten voortleven.’’ Dit maakte hem niets wijzer, waarom zou je ons ras laten voortleven, zodat de mensen na ons doelloos kunnen leven? Nee, Christopher was er over uit, het leven is doelloos. Een lange donkere tunnel met aan het einde niets anders dan volledige duisternis. Christopher loopt al tijden met zelfmoordgedachtes rond. Hij is van plan op zijn achttiende verjaardag voor een trein te springen. Diep in gedachten struikelde hij, terwijl hij naar buiten wilde lopen, over één van zijn vele op de grond gesmeten boeken. ,,Verdomme, stom kutboek ook!’’ Even kwam hij in de verleiding het boek te vernietigen, maar al snel zag hij in dat dit geen enkele nut had. Het boek ging over de psychologie van de mens, iets waar Christopher zich in interesseerde. Beter gezegd, één van de weinige dingen die hem interesseerde. Hij raapte het boek op en stopte het in zijn tas. Hij zocht al een kwartier naar een geschikt boek voor in de wachtkamer. Zijn ervaring was om soms wel anderhalf uur te moeten wachten, zoniet langer. Vreselijk was het, de eerste keer dat hij er naar toe ging had hij de fout gemaakt geen leesvoer mee te nemen. Zodat hij maar één van de leesmapjes over ‘Safe Sex’ ging lezen. Met zijn boek bewapend liep hij richting de berging waar zijn fiets stond. ,,Ey Christopher! ‘’ , hoorde hij een bekende stem zeggen. ,,Goedemorgen.’’ , was alles wat Christopher daarop zei. Het was zijn buurjongen die aardig probeerde te doen. Zijn buurjongen had al vaker geprobeerd een gesprek te beginnen met Christopher. Maar op de één of andere manier wist Christopher altijd wel een excuus te bedenken, althans zo leek het voor hem. Hij had wel eens gedacht dat Christopher alleen buiten kwam wanneer het echt nodig was, maar hij vond dat al snel een belachelijk idee. De jongen had wel gelijk gehad, Christopher kwam alleen buiten zijn kamertje voor hoognodige dingen. Boodschappen bestelde hij via internet net zoals de rest van zijn spullen. De jonge Christopher kwam alleen buiten op dagen zoals deze, wanneer hij een afspraak had met zijn therapeute. Hij had nog geprobeerd haar aan huis te laten komen, maar nadat ze voor de tweede keer duidelijk geweest was dat ze dat niet ging doen was Christopher er van overtuigd, dat wanneer hij haar wilde zien hij toch echt zelf naar haar toe moest gaan. Niet dat hij dat zo graag wilde, maar het was de enige manier waarop hij van zijn voogd alleen op een kamer mocht wonen. Nog lopend naar beneden om zijn fiets te pakken, bedacht hij zich dat hij zijn fietssleutel vergeten was. Omdat hij geen zin had om weer langs zijn buurjongen te moeten lopen, besloot hij om lopend naar zijn therapeute te gaan. Het was immers toch maar een kleine tien minuten lopen. Hij hield er niet van om in contact te komen met andere mensen. De gedachte dat hij er te lelijk voor was spookte nog altijd door zijn hoofd rond. Niet dat hij lelijk was. Integendeel. Hij had prachtig lang donkerbruin haar, waar hij alleen een kam doorheen haalde elke ochtend. Droeg meestal een zwart shirt zonder opdruk met daaronder een wijde spijkerbroek. Hij had een redelijk gespierd lichaam, verwacht nu geen bodybuilder, maar hij had wel duidelijk spieren. Zijn ogen waren misschien wel het mooist, ze waren groot en donkerbruin, bijna zwart.
Christopher stond voor de deur, denkend over het feit dat de tien minuten wel heel snel voorbij waren gegaan. Hij drukte de bel in en al snel hoorde hij het inmiddels vertrouwde geluid van de zoemer, die hem vertelde dat hij de deur nu open kon maken. Hij liep door een gang richting de inmiddels bekende wachtkamer. ,,Kan ik wat doorgeven, meneer?’’ , hoorde hij de receptioniste achter de balie vragen. ,,Ja, zeg maar dat Christopher er is.’’ ,,Wat is uw achternaam meneer?’’ ,,Rykers, met een Griekse Y.’’ ,,Dank u, u kunt plaatsnemen op één van de stoelen.’’ Christopher liep eerst naar de koffieautomaat en liet de koffie in zijn plastic bekertje druppen. Hij haalde zijn boek uit zijn tas en begon met lezen. Enkele minuten later kwam zijn therapeute er al aan. Zijn therapeute was een vriendelijk uitziende jonge vrouw van zesentwintig jaar, ze had geblondeerd haar en was rond de één meter vijfenzeventig. Verwonderd door het feit dat ze zo vroeg was, keek hij haar wat wazig aan. ,,Goedemorgen Christopher.’’, zei de vrouw al glimlachend. ,,Goedemorgen.’’ , zei Christopher op een vrolijkere toon dan hij daarstraks tegen zijn buurjongen had aangeslagen. ,,Ik had al een kamer voor ons beschikbaar gesteld, laten we hopen dat niemand hem ingepikt heeft.’’ Christopher wist niet wat hij daarop moest zeggen en glimlachte daarom maar.
,,En hoe gaat het nu?’’ ,,Goed.’’ , zei Christopher zoals hij altijd deed. Hij voelde er niet de behoefte toe om haar te vertellen hoe het echt met hem ging. Het enige wat hij dan zou krijgen is eindeloos gevraag en gezeur. Nee, daar zat hij niet op te wachten. Anderhalf uur aan gevraag verstreek en toen kon hij eindelijk gaan. Op weg naar huis dacht hij alles nog eens over.
De tien minuten waren alweer sneller voorbij gegaan dan hij verwacht had. Hij ging op de bank zitten en deed de televisie aan. Zoals gewoonlijk de typische Amerikaanse dramaseries, belachelijk vond hij het. Documentaires over mensen met problemen, is dat nou vermaak? Is de wereld zo diep gezonken?. Vol afschuw deed hij de televisie weer uit en liep naar de koelkast. Hij pakte een kleurrijk pak waar op stond ‘Jus ‘d Orange’. Hij schonk het oranje goedje in een glas en nam het mee naar de bank. Zittend op de bank haalde hij het glas naar zijn lippen en de eerste scheut oranje vocht bereikte zijn tong. Van de smaak genietend begon Christopher na te denken over zichzelf. Was het niet vreemd dat hij met zelfmoordgedachtes rondliep zonder dat iemand het merkte? En waarom had hij nou zelfmoordgedachtes? Het vocht bereikte zijn keel en hij voelde het door zijn slokdarm naar beneden stromen. Hij kon geen antwoorden vinden en besloot toen achter zijn computer te gaan. Hij liep richting zijn bureau en ging zitten op een zachte leren stoel. Zijn hand reek uit naar de computer, zoekend naar de aanknop. Eenmaal gevonden flitste de monitor aan. Het startscherm laadde zoals gewoonlijk en ondertussen schonk Christopher nog wat drinken in. Bij de tijd dat hij weer terugkwam was zijn computer aangemeld. Hij deed nooit bijzonder veel op de computer. Hij praatte met een meisje dat hij had leren kennen via een chatsite. Ze was de enige waarmee hij echt praatte. Hij had haar nog nooit in het echt gezien. Misschien was dat juist de reden waarom hij haar zoveel vertelde over zichzelf. Maar waarom voelde hij dan toch de drang haar een keer echt te zien? Echt te ontmoeten. Hij wist het niet, dus hij maakte zich er verder ook niet druk over.
Hij genoot zoals gewoonlijk van hun gesprek en vond het spijtig toen ze zei dat ze weer ging. Nu begon hij weer over van alles na te denken. Hij ging achter de computer vandaan en liep naar de bank. Hij had de bank destijds bij een vuilniscontainer weggehaald. De bank was nog mooi op enkele kleine barstjes na. Zijn kamertje was niet veel, maar voldoende om in te leven. Hij had zwarte vloerbedekking, een witgeverfde muur waar twee schilderijen waren opgehangen. Eén van de schilderijen was al heel oud, hij had hem nog gekregen van zijn grootmoeder. Op het grauwe schilderij stond een zwart paard waar een ridder op zat ergens in een donker bos. Op de ander was een zee bij nacht getekend. Dat schilderij had hij jaren geleden op een rommelmarkt gekocht. Vanaf het moment dat hij hem zag had hij het schilderij heel bijzonder gevonden.

Tja bedankt voor het lezen....
__________________
Damnant quod non intellegunt
xMissVaagheid is offline   Met citaat antwoorden
Oud 18 November 2007, 21:16   #2
rarejopie
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

dat is zeker gekopieerd?
  Met citaat antwoorden
Oud 18 November 2007, 21:17   #3
xMissVaagheid
Lid
 
xMissVaagheid's Avatar
 
Geregistreerd op: 25 October 2007
Berichten: 36
Standaard

Ehm vanuit word...
__________________
Damnant quod non intellegunt
xMissVaagheid is offline   Met citaat antwoorden
Oud 18 November 2007, 21:18   #4
xMissVaagheid
Lid
 
xMissVaagheid's Avatar
 
Geregistreerd op: 25 October 2007
Berichten: 36
Standaard

Hoe bedoel je...? Gekopieerd... ik heb het niet van een andere site gehaald ofzo als je dat bedoeld
__________________
Damnant quod non intellegunt
xMissVaagheid is offline   Met citaat antwoorden
Oud 18 November 2007, 21:44   #5
blabla1993
Super Lid
 
blabla1993's Avatar
 
Geregistreerd op: 1 October 2006
Berichten: 10.729
Standaard

Opmaak zou wel fijn zijn. >_>
__________________
1234hoedjevanpapier
blabla1993 is offline   Met citaat antwoorden
Oud 18 November 2007, 21:57   #6
xMissVaagheid
Lid
 
xMissVaagheid's Avatar
 
Geregistreerd op: 25 October 2007
Berichten: 36
Standaard

Ik ben dom.. Wat bedoel je? Alinea's etc? die zitten er toch in?
__________________
Damnant quod non intellegunt
xMissVaagheid is offline   Met citaat antwoorden
Oud 18 November 2007, 23:43   #7
blabla1993
Super Lid
 
blabla1993's Avatar
 
Geregistreerd op: 1 October 2006
Berichten: 10.729
Standaard

Eh...nee? Waar dan?
__________________
1234hoedjevanpapier
blabla1993 is offline   Met citaat antwoorden
Oud 19 November 2007, 16:10   #8
xMissVaagheid
Lid
 
xMissVaagheid's Avatar
 
Geregistreerd op: 25 October 2007
Berichten: 36
Standaard

1. Niet dat hij lelijk was. Integendeel. Hij had prachtig lang donkerbruin haar, waar hij alleen een kam doorheen haalde elke ochtend. Droeg meestal een zwart shirt zonder opdruk met daaronder een wijde spijkerbroek. Hij had een redelijk gespierd lichaam, verwacht nu geen bodybuilder, maar hij had wel duidelijk spieren. Zijn ogen waren misschien wel het mooist, ze waren groot en donkerbruin, bijna zwart.
Christopher stond voor de deur, denkend over het feit dat de tien minuten wel heel snel voorbij waren gegaan.

2. ,,En hoe gaat het nu?’’ ,,Goed.’’ , zei Christopher zoals hij altijd deed. Hij voelde er niet de behoefte toe om haar te vertellen hoe het echt met hem ging. Het enige wat hij dan zou krijgen is eindeloos gevraag en gezeur. Nee, daar zat hij niet op te wachten. Anderhalf uur aan gevraag verstreek en toen kon hij eindelijk gaan. Op weg naar huis dacht hij alles nog eens over.

3. Anderhalf uur aan gevraag verstreek en toen kon hij eindelijk gaan. Op weg naar huis dacht hij alles nog eens over.
De tien minuten waren alweer sneller voorbij gegaan dan hij verwacht had. Hij ging op de bank zitten en deed de televisie aan. Zoals gewoonlijk de typische Amerikaanse dramaseries, belachelijk vond hij het. Documentaires over mensen met problemen, is dat nou vermaak? Is de wereld zo diep gezonken?. Vol afschuw

4.Hij deed nooit bijzonder veel op de computer. Hij praatte met een meisje dat hij had leren kennen via een chatsite. Ze was de enige waarmee hij echt praatte. Hij had haar nog nooit in het echt gezien. Misschien was dat juist de reden waarom hij haar zoveel vertelde over zichzelf. Maar waarom voelde hij dan toch de drang haar een keer echt te zien? Echt te ontmoeten. Hij wist het niet, dus hij maakte zich er verder ook niet druk over.
Hij genoot zoals gewoonlijk van hun gesprek en vond het spijtig toen ze zei dat ze weer ging. Nu begon hij weer


=D
__________________
Damnant quod non intellegunt
xMissVaagheid is offline   Met citaat antwoorden
Oud 19 November 2007, 16:30   #9
xMissVaagheid
Lid
 
xMissVaagheid's Avatar
 
Geregistreerd op: 25 October 2007
Berichten: 36
Standaard

en nog tips om 't minder langdradig te maken?
__________________
Damnant quod non intellegunt
xMissVaagheid is offline   Met citaat antwoorden
Oud 19 November 2007, 18:50   #10
blabla1993
Super Lid
 
blabla1993's Avatar
 
Geregistreerd op: 1 October 2006
Berichten: 10.729
Standaard

-Nikszeggend
-Saai
-'10 minuten' ?
__________________
1234hoedjevanpapier
blabla1993 is offline   Met citaat antwoorden
Oud 19 November 2007, 19:28   #11
Vlinder
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

-''inmiddels vertrouwd'' en ''inmiddels bekend''
staat gelijk achter elkaar, beetje vreemd.
-''het oranje vocht'' en ''het vocht''
[als ie die jus d'orange drinkt]

verder fijn om te lezen, behalve dat het me niet echt boeit..
dat zal wel aan mij liggen denk ik zo
  Met citaat antwoorden
Oud 19 November 2007, 20:37   #12
xMissVaagheid
Lid
 
xMissVaagheid's Avatar
 
Geregistreerd op: 25 October 2007
Berichten: 36
Standaard

hm... naa zo te zien zit mijn talent iig niet bij het verhaal schrijven
__________________
Damnant quod non intellegunt
xMissVaagheid is offline   Met citaat antwoorden
Antwoord

Onderwerpopties
Weergavemodus Stem op dit onderwerp:
Stem op dit onderwerp::

Berichting Regels
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is Aan
Smilies zijn Aan
[IMG] code is Aan
HTML code is Uit

Forumnavigatie


Alle tijden zijn GMT +1. De tijd is nu 07:09.


Forum software: vBulletin 3
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.