Ik zit totaal in de knoop met mezelf..

[LoeLoe]

Ik denk dat we allemaal weleens meemakne dat we in een situatie terecht komen waarmee we ons totaal geen raad mee weten. Een manier om van dat probleem verlost te kunnen worden, is door erover te praten. Maar aangezien ik er niet echt een persoon voor ken waar ik mee praat over dit soort problemen, schrijf ik het van me af, zodat ik er toch als het ware vanaf ben. Adviezen zullen jullie zo 1-2-3 niet voor me hebben, maar dat is mijn doel ook niet. Mijn doel is dat ik alles wat me dwarszit van me af kan schrijven, zodat ik het toch kwijt ben en er wat nuchterder onder kan blijven.

Nou we weer bij de examentijd zijn aangekomen, denk ik weer aan een hoop dingen. De toffe feestjes die ik vorig jaar zo rond deze tijd had, de spanning toen ik naar het examenlokaal liep kan ik me nog heel goed herinneren. De dag waarop ik tussen 12 en 1 opgebeld kon worden met de mededeling dat ik gezakt was, maar wat niet gebeurde. Het moment dat ik voor 2 dagen naar Parijs ging, herinner ik me nog als de dag van gisteren. Dan moet je ineens naar school toe omdat de papieren ondertekend moeten worden waarop staat dat je geslaagd bent. Je weet dat het afgelopen is. Ik wist op dat moment nog niet eens wat ik in de toekomst wou. Ik wou zoveel dingen! Het is als het ware een overwinning opzich dat je geslaagd bent, maar zo voelde ik het niet. Voor mij was het afscheid van een hele leuke tijd..en het viel me zwaar. Je kan maar 1 opleiding tegelijkertijd doen, dus besloot ik me in te schrijven voor een school die me zou opleiden tot leerkracht. Na een hoop testen en gesprekken werd ik toegelaten.
Op dit moment weet ik nog steeds niet wat ik wil, jah stiekem weet ik het wel. Maar ik weet dat het gewoon onmogenlijk is. Ik twijfel er dus ongeloofelijk aan of dit wel goed is waar ik op dit moment mee bezig ben.

Ik ben op dit moment nog maar net 17, maar het voelt voor mij alsof ik al 25 ben. Er zijn nog zoveel dingen die ik wil oden voordat ik dood ga, maar soms heb ik het gevoel dat me dat gewoon niet gaat lukken. Verder heb ik echt een hele vage angst dat ik de toekomst in mijn eentje tegemoet zal gaan, dat er nooit iemand in me leven zal komen die met me meegaat. Met andere woorden: Ik ben gewoon bang dat ik altijd in me eentje zal blijven. Nachten kan ik er wakker van liggen, omdat er soms dingen gebeuren die me zoveel pijn doen dat ik niet meer kan stoppen met huilen. En waar deze angsten vandaan komen? Ik heb werkelijk geen idee...

Op dit moment ben ik dus bezig met dingen die me alleen maar depressiever maken, terwijl ik dat helemaal niet wil zijn! Of ik wil dingen die gewoon niet kunnen. Ik ben hard op weg om het voor mezelf heel erg moeilijk te maken. De laatste 8 weken heb ik in totaal 2 weken thuisgezeten (lees: gespijbeld) om over dingen na te denken. Ik kan mezelf maar met moeite naar school slepen, terwijl het eigenlijk een harstikke leuke school is. Ik heb een toffe klas, die begrip en respect heeft voor iedereen, een lieve mentrix, die er alles aan doet zodat wij ons een beetje thuis voelen. Maar toch voel ik me een vreemdeling. Ik wil naar me oude schooll terug, waar iedereen elkaar kende. We waren altij deen grote groep en samen stonden we sterk. Dat gevoel mis ik ontzettend.

Ik heb er de laatste paar weken goed over nagedacht en soms weet ik ook wel dat het probleem door mezelf veroorzaakt wordt, ik ben de enige die er weer voor kan zorgen dat het goed komt. Ik moet mezelf niet dwingen tot situaties die onmogelijk in. Maar ik weet wel waardoor het komt. Ik hecht me veel te snel aan anderen en wanneer iemand dan ineens pats boem uit mijn leven is, dan ben ik vaak een tijdje helemaal de kluts kwijt en duurt het zolang totdat iemand anders me weer met beide benen op de grond zet, en me laat inzien dat dit de realiteit is. Ik moet soms huilen en ik en ik weet niet eens waarom. Ik vind mezelf maar vaag.

Er zijn zat mensen die met me willen ruilen, maar ik kan niet inzien waarom. Want op dit moment ben ik bezig om mezelf en me toekomst kapot te maken. Terwij lik dat eigenlijk niet wil. En eigenlijk is er niemand die me in de gaten houdt, ik kan doen wat ik zelf wil. Vader de halve week weg, moeder die aan de andere kant van Venray woont en me mentrix kan er ook niks aan doen omdat ik haar een spiegel voorhoudt..ik doe alsof het super okay met me gaat, maar vanbinnen voel ik me meer dan ellendig. Langzaam kwijn ik als het ware weg en als dit lang gaat duren, houd ik het niet lang vol. Ik maak mezelf soms knettergek met gedachtes die ik hierboven al beschreven heb. Dan heb ik er geen zin meer in.

Ik hoop dat er toch ooit een persoon in me leven komt en mij een spiegel voorhoudt, zoals ik bij zovelen doe. Hopenlijk dringt het dan nog op tijd bij me door dat nog zoveel dingen zinvol zijn in het leven. Want ik weet wel waar dit alles door komt. Puur uit eenzaamheid..

Meisje toch, dat klinkt echt wel heel depressief!
Probeer toch de goeie kanten van het leven ook af en toe is te zien, ook al is dat moeilijk. En als je je eenzaam voelt probeer dan misschien een beetje meer te doen met vrienden ofzo, ga uit, ga shoppen,naar de bioscoop, whatever, have fun! tZijn nu natuurlijk wel examens maar daarna heb je tijd zat! En ooit zal je wel iemand tegenkomen die de moeite waard is en waarmee je gelukkig kan zijn, niet te hard zoeken, dat komt wel vanzelf!
Probeer niet te veel aan al die dingen te denken, ik heb zo n beetje de indruk dat je gewoon teveel nadenkt over vanalles...
Je zegt zelf dat je een leuke klas hebt, wel ga dan naar school en zit niet thuis te denken en te denken... Zo maak je het alleen maar erger.
Ik weet niet of dit geholpen heeft want ik kan me ook niet volledig inbeelden hoe je je voelt, maar toch STERKTE meid!!

X BoBol X

oke reactie nummer 1:
ik weet precies wat je bedoelt als je vertelt dat je je school miste
ik zit nu in vmbo3 en mis mijn school nu al. ik kan me niet voorstellen dat ik dit volgend jaar na me examen allemaal achter me moet laten. ik heb eigenlijk ook geen idee wat ik worden wil. wat wil jij eigenlijk doen. er stond in je verhaal dat je wist wat je wou maar dat het nooit zou lukken. kan je misschien wat specifieker zijn? want ik hoor juist heel vaak de zin: niets is onmogelijk.

shit ben ik net weer te laat
oke ik verander het ff wat hier boven staat moet reactie nummer 2 zijn,.....

LoeLoe...

Je denkt teveel, je maakt je teveel zorgen. Ga naar school toe, ga uit, ga veel om met nieuwe vrienden/vriendinnen. Je bent pas 17, je leeft nog erg lang. Ik weet zeker dat je ooit jouw ridder op het witte paard tegenkomt. Heb geduld, sluit je niet af van plezier.

Don't make me come over to kick your butt!

Ton

[LoeLoe]

Originally posted by mla
oke reactie nummer 1:
ik weet precies wat je bedoelt als je vertelt dat je je school miste
ik zit nu in vmbo3 en mis mijn school nu al. ik kan me niet voorstellen dat ik dit volgend jaar na me examen allemaal achter me moet laten. ik heb eigenlijk ook geen idee wat ik worden wil. wat wil jij eigenlijk doen. er stond in je verhaal dat je wist wat je wou maar dat het nooit zou lukken. kan je misschien wat specifieker zijn? want ik hoor juist heel vaak de zin: niets is onmogelijk.

Mjah wou kinderpsychologie gaan doen maar daar moet je minimaal havo voor hebben..

Originally posted by LoeLoe

Ik twijfel er dus ongeloofelijk aan of dit wel goed is waar ik op dit moment mee bezig ben.

Nachten kan ik er wakker van liggen, omdat er soms dingen gebeuren die me zoveel pijn doen dat ik niet meer kan stoppen met huilen.

Ik moet soms huilen en ik en ik weet niet eens waarom. Ik vind mezelf maar vaag.

En waar deze angsten vandaan komen?

Puberteit...

zo'n k*t gevoel had ik duz toen ik naar de hogere school ging, klinkt een beetje stom mischien, maar kdenk dat het de pubertijd =ja!
nou heel veel sterkte! en je hebt nog tijd genoeg hoor!!

HEEHEEHEE,er zijn al genoeg mensen depri hier,ik kan er helaas niet over meepraten,maar dit is volgens mij gewoon een periode waar je jezelf doorheen moet zien te slaan.
Je kan altijd op het forum komen om ff alle zorgen van je af te zetten!!!

Originally posted by Denden 100 piek
HEEHEEHEE,er zijn al genoeg mensen depri hier,ik kan er helaas niet over meepraten,maar dit is volgens mij gewoon een periode waar je jezelf doorheen moet zien te slaan.
Je kan altijd op het forum komen om ff alle zorgen van je af te zetten!!!

Doe ik ook altijd ak me klote voel of zo ff internetten, dan helpt...

[LoeLoe]

Hmmz met internetten alleen los je het niet op denk ik..dan zit die woede en/of verdriet nog steeds in je..ik reageer het meestal af in sport of iets dergelijks.

En als ik er dan nog mee zit dan schrijf ik het meestal van me af, hier op het forum ofzo.

Hooi LouLou,

Tis net of ik in mn dagboek kijk...wat lijkt je verhaal op dat van mij! Over het verlaten van je school, dat je mensen los moet laten, dat je in een zwart gat valt (iedereen gaat zn eigen weg), ook ik ben naar een lerarenopleiding gegaan (waar ik nu mee ben gestopt), life's a bitch sometimes! Ik snap wel dat anderen zeggen, "je moet niet zo negatief denken" nou..dat is makkelijker gezegd dan gedaan hoor! Het is echt een hele harde strijd die ik elke dag aanga. Sure, de ene dag gaat het super goed, de andere wat minder. Ik heb geleerd om alles maar gewoon te accepteren. Nou ja, geleerd, ik ben het aan het leren...lol. Het is moeilijk! Ik wil altijd beter mooier enz...Ik eis dat ook van mezelf, om gek van te worden! Ik wilde helemaal niet weg vd middelbare, maar het moest gewoon. Het was ook beter, dat zie ik nu. Alles gebeurt met een rede. Vaak zie ik die reden pas achteraf, maar het klopt wel. Je leert elke keer wat bij. Begin met kleine stapjes...Wees blij met het zonnetje dat schijnt (om maar iets te noemen). Zo wordt je weer wat tevreden'er en kun je beetje bij beetje gaan genieten! Als je eenmaal lekker in je vel zit, ga je ook meer dingen ondernemen en voor je het weet heb je een heel tof leventje opgebouwd! Dat heb JIJ dan gedaan, niemand anders! Das toch heel knap, vind je niet?

Roos

ik wil wel regeageren maar weet neit precies wat....
zelf kan ik er totaal niet over meepraten...
ik ga naar 3 havo dus....
ik denk dat er echt wle leuke dingen voor jou zijn.....
het is vaak ook goed als je weer helemaal overnieuw begint.....
zie je nu nig niet maar waarschijnlijk later wel(wat ene braaf praatje maar misschien is het ook wel zo....)
de leuke dingen in het leven zie je niet als de rest kut is dus das een beetje bullshit dat je naar de leuke dingen moet kijken......
je moet jezelf en de wereld accepteren...hoe kut die ook is.....
je komt er vast boven op....
je kunt hier alitjd je hard luchten maar dat wist je al.........

die eenzaamheid verpest je leven en dat moet je niet toelaten....
weet niet evht wta je er tegen kunt doen......maar probeer je loste maken van je oude school en gewoon helemaal overnieuw te beginnen

Originally posted by Mr.Master
LoeLoe...

Je denkt teveel, je maakt je teveel zorgen. Ga naar school toe, ga uit, ga veel om met nieuwe vrienden/vriendinnen. Je bent pas 17, je leeft nog erg lang. Ik weet zeker dat je ooit jouw ridder op het witte paard tegenkomt. Heb geduld, sluit je niet af van plezier.

Don't make me come over to kick your butt!

Ton

jij hebt zo te zien makkelijk te praten, want als je in zo'n soort situatie zit gaat dat egt niet zo makkelijk.

lieve loeloe:

ik hoop dat het inmiddels wel wat beter gaat met je.
uit een depribui komen is niet zo makkelijk.
maar je moet proberen het ook niet erger te maken want dat is niet goed voor jezelf en ook neit voor de omgeving.
misschien is het goed om je op een hobby te storten.
dan gaat het meestal wel beter (heeft bij mij heelg eod geholpen)

liefs meiske!

in principe zeg je hetzelfde als ik. Ik weet donders goed dat een depressie niet niks is hoor. Wat LoeLoe zei over dat alleen zijn, daar heb ik ook last van. Gisteravond depri, omdat ik er constant aan zat te denken. Daarom zeg ik dat je leuke dingen moet gaan doen (je moet niks natuurlijk). Door te blijven denken maak je het alleen erger.

Praat anders eens met je mentrix, vertel hoe het echt met je gaat. Pas als je haar geen spiegel meer voor je houd kan ze je helpen. Hier op het forum kunnen we een beetje helpen, maar in beperkte mate. Je hebt iemand nodig in real-life war je mee kan praten.

Kies iemand uit die je kan vertrouwen.
Excuus als ik er soms te gemakklijk over praat, ik bedoel het goed.

Ton

[LoeLoe]

Mjah op dit moment gaat het eigenlijk wel goed.
Ik werk eigenlijk een groot deel van de week in de winkel van me oom, en 's avonds heb ik eigenlijk altijd wel wat afleiding van vrienden etc.

Mjah ik kom er wel bovenop..ik moet er alleen ontzettend hard voor werken But thanks for ya support

gelukkig dat het dan wel wat beter gaat. misschien maar goed dat je nu even niet naar school hoeft.

Ja meisje ik heb medelijden met je.
Maar je kan de negatieve punten van het leven opsommen.
Maar som de positieve ook maar eens op.
Dan kom je vast op meer positieve uit.
Ik wens je succes.
xxx

T klinkt misschien lullig ofzo wat niet de bedoeling is
maar waarom ga je niet gewoon naar de havo toe
zorg dat je toegelaten word op een school
zodat je toch kan doen wat je echt graag wilt
volgens mij lost t niet alles op maar dan
doe je in ieder geval 1 ding wat je graag doet
over een tijdje !


-x-

miss is dat wel een goeie optie

Originally posted by Timmekeuh
Ja meisje ik heb medelijden met je.
Maar je kan de negatieve punten van het leven opsommen.
Maar som de positieve ook maar eens op.
Dan kom je vast op meer positieve uit.
Ik wens je succes.
xxx

hallo zeg deze topic is zowat een maand oud hoor. liever niet meer doen...