Ga Terug   Leerlingen.com Forum > Algemeen > Liefde & Relaties
FAQ Ledenlijst Kalender Zoeken Berichten van vandaag Markeer forums als gelezen

Liefde & Relaties Laat je liefdesgevoelens de vrije loop!

Antwoord
 
Onderwerpopties Stem op Onderwerp Weergavemodus
Oud 24 November 2013, 13:09   #1
Mr.Niceguy
Lid
 
Geregistreerd op: 23 November 2013
Berichten: 1
Post ik heb eventjes hulp nodig...

Beste mensen, ik ken sinds kort een meisje maar er speelt zich wat af tussen ons, ik vraag hierbij jullie hulp.

Ongeveer 5 weken geleden leerde ik (Mike) (18 ) een meisje, Laura(17) kennen. Zij vertelt mij dat ze eigenlijk geen relatie wilt omdat ze sinds een paar maanden heeft gebroken met haar ex vriendje.
Maar ze is echt beeldschoon en als ze iets tegen me zegt of als ze me weer een lief berichtje stuurt begin ik meteen te lachen. Zij is het helemaal denk ik bij mezelf. Maar om daar zeker van te zijn wil ik eerst met haar uit. Ik neem de stap we gaan (1,5 week later )een avondje gezellig wat drinken en praten over van alles en leren mekaar steeds beter kennen. Na afloop van de avond breng ik haar thuis, we blijven in de auto nog wat na praten, en om de 15 minuten zegt ze steeds, ‘’ik ga zo wel naar binnen hoor’’ en zo gaan we nog 2,5uurtjes door. Uiteindelijk raken we uitgepraat, en omdat ze me vertelt had van haar vriendje wilde ik mijzelf afzijdig houden, maar tot mijn verbazing zegt ze: “ik vind het wel raar om zonder afscheid weg te gaan’’ een intieme knuffel volgt hierna, met een tedere zoen, zachte lippen voel ik, en volgens mij zelfs een lichte kersen smaak. Er gaan 2 dagen voorbij en ze zit achter mij op de tribune te kijken naar hoe ik aan het oefenen met sporten ben. Na afloop gaan we naar huis, we leggen ons op bed en kijken gezellig een film, ik merk hoe haar ademhaling rustiger wordt terwijl ze met haar hoofd op mijn borstkas ligt. We fluisteren wat en zeggen lieve woorden. T voelt al vertrouwd alsof we samen zijn.

Ik breng haar thuis, weer een afscheid weer dat warme gevoel, nu weet ik t zeker. Ik ben verliefd.
Ik vraag of ze nog een keer uit wil gaan. En Ja dat wil ze wel. ( 1 week later ) We wilden naar de bioscoop gaan, maar helaas hadden we de voorstelling nét gemist, wat een pech… tja dan toch maar een film huren bij de videotheek. En daar liggen we weer, ik uit voorzichtig mijn gevoelens dat ik me fijn voel, en gelukkig voelt zij zich dat ook. Ik vertel haar dat ik wel vaker zo tegen haar aan wil liggen, het voelt vertrouwt. “ja” zegt zij “ik hoop het ook”. Het weekend volgt, ik ga met een groep vrienden naar de Ardennen toe. Het gaat niet snel genoeg voorbij, ik denk aan Laura. Stiekem mis ik haar al een beetje. Maandag avond ga ik naar haar toe, Lekker na het sporten. Zondag’s kom ik thuis het smiddag’s ik dacht bij mezelf: ‘’nee niet morgen, vandaag ga ik nog naar haar toe’’ ik ga nog snel een klein boeketje roosjes halen en ga naar haar toe. Ik bel aan ‘’verassing’’ echter de reactie was niet die waar ik op hoopte… ze houdt helemaal niet van verassingen, ze is verbaast en is eigenlijk druk met huiswerk en zegt dat ik niet gelegen kom nu. Ik geef haar een kus en de roosjes, en vertrek maar weer.

Ik krijg te horen dat ze twijfelt, aan zichzelf. Ze gelooft niet dat ik haar leuk vind. Ze is bang omdat ze nog niet ‘verder’ wil gaan ik bij haar wegga. En dat ze helemaal niet mooi is, en o wat is ze toch onzeker… het voelt al alsof de romance over is gewaaid… maar nee ik wil hoe dan ook voor haar gaan. Ze wil er alleen niet over gevoelens praten met ouders, bang dat ze in therapie moet gaan… ik wil haar helpen zich zelfverzekerder te voelen… maar hoe? Het is zo jammer dat ze twijfelt want ze is helemaal niet verkeerd, ze is prachtig. Altijd vrolijk en laat anderen lachen. Ze is slim en zit altijd vol energie. Maar toch, ze weet zelf niet wat ze wilt. Of hoe ze hier achter kan komen. Ik weet het ook niet, maar opgeven wil ik niet.

Ze wilt meer zekerheid hebben dat ik niet van haar ga, ook vind ze dat ik haar nog niet mee thuis had moeten nemen om ouders te leren kennen. ‘’’het gaat te snel’’ en nee, haar ouders heb ik nog niet leren kennen helaas. Ik probeer me aan te passen aan haar, want ikzelf tja, ik hou niet van wachten, maar voor haar heb ik het over. Maar toch, blijf ik wachten? Of moet ik verder gaan. Ik pieker, ik maal en frustreer mezelf, omdat ik wil weten wat ik kan doen, omdat ik wil weten hoe ze zich voelt. Ze verwondert zich dat ik niet boos wordt op haar, maar hoe kan ik ook? Ik ben dol op je, begrijp dat dan toch ! maar alweer… twijfels… ‘’ik zit met mezelf in de knoop’’ ik weet niet wat ik wil, ik wil na denken. Ik weet nu zelf niet.. moet ik haar ruimte geven? Ja, zo kan ze denken en heb ik er meer aan, maar aan de andere kant, nee. Ik wil bij haar zijn en niet meer wachten.
We gaan nu naar week 6 toe, maar ik twijfel zelf nu ook. Maar ik wil echt voor haar gaan.
Ik ben echt stapel verliefd sinds een lange tijd en heb alleen maar ongeluk gehad. Nu weer schijnt het wel maar ik wil nu echt doorgaan en knokken voor het meisje.

Heeft iemand tips? Om twijfels weg te nemen? Om haar op het gemak te stellen en angsten weg te nemen?

Als er iets onduidelijk is vertel het me dan gerust dan zal ik proberen meer uitleg te geven, maar ik ben nu hopeloos aan het worden… alvast bedankt voor jullie hulp en jullie moeite en inzet.

Mike.

Laatst aangepast door Mr.Niceguy : 24 November 2013 om 13:12
Mr.Niceguy is offline   Met citaat antwoorden
Oud 24 November 2013, 14:51   #2
the_darkness
F0rum God +
 
the_darkness's Avatar
 
Geregistreerd op: 12 December 2007
Berichten: 24.954
Standaard

Ik zou om te beginnen even onderaan je post in bold een korte samenvatting van je situatie schrijven in maximaal 5-6 zinnen om te voorkomen dat mensen doorscrollen onder het mom van TL;DR ( Too long, Didn't Read).

Over de situatie zelf:

Het meisje in kwestie lijkt mij niet echt een heel stabiel persoon emotioneel gezien.
Ze gaf aan dat ze niet toe is aan een nieuwe relatie, maar toch voelde het stiekem al wel als dusdanig.
Ik denk dat je actie met de rozen een misrekening is geweest.
Sowieso is het echt moeilijk om met een dergelijk meisje een relatie aan te gaan omdat je door die psychisch verwarde emotionele achtbaan nooit weet waar je aan toe bent.
Ben je dat echter toch van plan, moet je haar heel omzichtig benaderen.
Dingen gewoon zijn loop laten, en een beetje knuffelen en een fijne tijd hebben ( zoals voor de rozen ) is de beste actie.
Op die manier zal ze vooral 'fijn' met jou associeëren en niet 'relatie' wat nu dreigt te gebeuren.
Het woord en concept relatie laat nu door haar verleden allemaal alarmbellen bij haar afgaan, getriggerd door waarschijnlijk jouw rozen.
Ik kan enkel adviseren om heel voorzichtig te werk te gaan, en totdat ze emotioneel wat stabieler is acties zoals met de rozen achterwege te laten.
Probeer vooral aan te geven dat je het begrijpt of wil begrijpen, en haar tijd gunt.
Herhaal dat telkens als ze in de war is of twijfelt.
In de tussentijd kan je gewoon doorgaan met wat je voor de rozen deed.
Maar houd in het achterhoofd dat wat je ook doet, twijfel een heel gemeen ding is, en bij dit soort meisjes al helemaal.
De kans zal blijven bestaan dat het ondanks alle moeite toch uiteenspat.
__________________
The GOD OF FAIL is here!
The FAIL God now officially has 429 worshippers.
Start worshipping me today and get a personal FAIL poem for free!
the_darkness is offline   Met citaat antwoorden
Oud 26 November 2013, 06:59   #3
Chitesel
Super Lid
 
Geregistreerd op: 20 May 2009
Locatie: Amsterdam
Berichten: 10.355
Standaard

TL;DR

Maar maak deze tekst eens gericht aan haar? Zet het op papier en voeg nog wel even toe dat je niet meteen een relatie hoeft. Dat dat moet groeien, of iets anders in die trant.
Chitesel is offline   Met citaat antwoorden
Oud 26 November 2013, 21:58   #4
teppie
Lid
 
Geregistreerd op: 19 September 2012
Berichten: 36
Standaard

zelf was/ ben ik precies zoals jij haar beschrijft. Wat bij mij hielp was dat mn huidige vriend echt stukje bij beetje steeds meer mn vertrouwen won, en me ook echt liet merken dat ik niet onzeker enzo hoefde te zijn, door middel van complimentjes enzo. verder moet je als je echt voor haar wilt gaan, gewoon met haar blijven afspreken, en geduld hebben, want juist omdat jij haar helpt ook met haar emoties, zal die band tussen jullie veel sterker worden. dus mijn advies is heb geduld blijf haar zien, en laat haar merken en zeg haar dat je echt volledig voor haar wilt gaan, en zeg haar dat als zij langer wil wachten met een relatie dat je daar begrip voor hebt, en dat je er gwn netjes op zal wachten.
bij mij duurde het 4 maanden. dus alles kan nog
teppie is offline   Met citaat antwoorden
Antwoord

Onderwerpopties
Weergavemodus Stem op dit onderwerp:
Stem op dit onderwerp::

Berichting Regels
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is Aan
Smilies zijn Aan
[IMG] code is Aan
HTML code is Uit

Forumnavigatie


Alle tijden zijn GMT +1. De tijd is nu 22:48.


Forum software: vBulletin 3
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.